31 ตุลาคม 2550 18:47 น.

...รักแท้ดูแลไม่ได้...

ค่ำคืนนี้ เดือนดาว พราวกระจ่าง
ลมเบาบาง พร่างผิว หวิวหวั่นไหว
ยามเหมันต์ เยือนผ่าน สะท้านใจ
แสนคิดถึง คนใกล้ ที่ไกลกัน

อยู่แค่เอื้อม สุดคว้า มาแนบชิด
เพียงเพ่งพิศ เป็นไป ให้กระสัน
รำพึงเพ้อ ครวญคร่ำ พร่ำรำพัน
เร้าโรมรัน ฝันค้าง เพราะบางใคร

รักก็รู้ อยู่แล้ว แก้วตาพี่
ถวายพลี เพียงเธอ มิเผลอไผล
แม้นเจ็บปวด รวดร้าว เพราะคาวใจ
จะอย่างไร ก็ยังรัก และภักดี

หมายดูแล ตามติด ชมชิดชื่น
ทุกวันคืน กล่อมขวัญ ไม่หันหนี
ร้องเพลงกล่อม พี่ยา ทุกราตรี
รื่นฤดี เพียงเรา เคล้าพะนอ

รู้ทั้งรู้ แค่คิด หมดสิทธิ์ฝัน
ต่างรู้กัน ยากแท้ แม้ร้องขอ
แว่วสำเหนียก เพรียกหา น้ำตาคลอ
ถึงเฝ้ารอ ก็หมดหวัง พังทลาย

เพียงสบพักตร์ รักกรุ่น ยังอุ่นซึ้ง
แววคะนึง ตรึงอยู่ มิรู้หาย
แต่จำฝืน กลืนเศร้า เหงาเดียวดาย
อกแม่วาย สวาทหวาม แพ้ความจริง

อยากหลบลี้ หนีไป ไกลสุดหล้า
โพ้นฝั่งฟ้า คลาไคล ไม่สุงสิง
แต่ยังห่วง ยอดฤทัย ใจประวิง
มิอยากทิ้ง เลือนร้าง ห่างอุรา

เป็นรักแท้ แม้ผิด ที่คิดใฝ่
ยังอาลัย โศกศัลย์ เฝ้าฝันหา
ขอรับรู้ เรารักกัน นะขวัญตา
กี่เพลา ผ่านผัน จักมั่นคอย

25 ตุลาคม 2550 20:56 น.

..กี่หนาวแล้วหนอ..ที่รอคอย..

bananaleaf

สายลมหนาวพร่างพรมมาห่มผิว
แว่วหวีดหวิวเคลียหูดังกู่หา
ชื่นชีวันขวัญฤทัยในจินตนา
อยู่แห่งใดเล่าหนาหารู้เลย

กี่เหมันต์ผันผ่านที่วานบอก
กระซิบฝากไอหมอกชอกอกเอ๋ย
ฝนผ่านร้อนย้อนหลายหนาวร้าวแล้วเอย
รอชื่นเชยลำพังกับหวังเลือน

ดอกบัวตองเหลืองสกาวพราวท้องทุ่ง
กลิ่นจรุงรื่นนาสาหาใดเหมือน
เพลินอุราคราพิศติดใจเตือน
เย้าคนเยือนมาพักพิงอุ่นอิงชม

แต่ตัวเราเหงาเงียบใครเปรียบได้
พ้อฝากไว้ใช่หายผ่อนคลายขม
ครวญรำพันฝันคว้างนางระทม
ความโศกตรมคอยบั่นจนหวั่นใจ

ละอองเย็นเร้นลมมาชมสาว
ต้องผิวขาวสะพรั่งนวลปลั่งใส
พระพายล้อคลอปรางมิห่างไกล
ระริกไหวเกศาเมื่อครายล

สะท้านอกตระหนกฝืนในคืนค่ำ
โลมรอยช้ำงำไว้ใจฉงน
ใยจึงยากเลือนหายหน่ายกมล
ว่ายเวียนวนทนเจ็บเหน็บอุรา

ยะเยือกสั่นขวัญผวาน้ำตาหยด
หลั่งรินรดท่วมหทัยอาลัยหา
ครุ่นคำนึงถึงใครเล่าเจ้าแก้วตา
ฤาเจ้าชายในชีวาที่ข้าคอย

ทุกทิวามั่นรอขอรักแท้
มิเปลี่ยนแปรร้างไกลให้ล้าถอย
ใช่แค่เอื้อมสุดคว้าเคียงชมเพียงรอย
เราคงร้อยรักเศร้าเคล้าเหมันต์

21 ตุลาคม 2550 01:28 น.

...ก็แค่ละเมอ...

bananaleaf

หาใช่...หญิง...เลอค่ามาจากไหน
แต่มีใจ รักมั่น ฝันสนอง
หาใช่...หญิง...สูงส่งดังหงส์ทอง
แต่ร้างไร้ ใครครอง ยังหมองตรม

หาใช่...หญิง...งามเลิศประเสริฐล้ำ
แต่น้ำคำ อ่อนหวาน ผลาญขื่นขม
หาใช่...หญิง...เรียบร้อยคอยประนม
แต่ร่ำรวย อารมณ์ คมคำกลอน

หาใช่...หญิง...โสภาลดาสวรรค์
แต่รังสรรค์ จริงใจ ยากถ่ายถอน
หาใช่...หญิง...อ่อนแอแสนแง่งอน
แต่ออดอ้อน เล่นไป ให้รื่นเริง

หาใช่...หญิง...น้ำจิตคิดมุ่งร้าย
แต่อย่าหมาย หว่านล้อ ยอจนเหลิง
หาใช่...หญิง...มักง่ายใจกระเจิง
แต่ไว้เชิง หน่อยหนอ พอดูงาม

หาใช่...หญิง...สำรวยสวยหยาดฟ้า
แต่ทว่า งามจิต อย่าคิดหยาม
หาใช่...หญิง...หัวอ่อนว่าวอนตาม
แต่นงราม ผ่อนผัน กาลอันควร

หาใช่...หญิง...ร้อยเล่ห์เพทุบาย
แต่ยังคง หวงกาย หมายสงวน
หาใช่...หญิง...กลับกลอกหลอกเรรวน
แต่เกกวน เค้าบ้าง บางเวลา

หาใช่...หญิง...ไร้ซึ่งความรู้สึก
แต่ส่วนลึก มีใจ ใฝ่ปรารถนา
หาใช่...หญิง...ต่างจากใครในโลกา
สุขโศกเหงาเคล้าน้ำตาดังสามัญ

**เพลง ดอกไม้ใกล้มือ ของคุณมัณฑนา โมรากุล**
เพลงกับกลอนไม่เกี่ยวกันเล้ย แต่ฟังเพลงนี้แล้วได้กลอนนี้ออกมาเจ้าค่ะ

19 ตุลาคม 2550 12:24 น.

...กุญแจใจ..

bananaleaf

ขอขังใจ เราสอง เพื่อครองคู่
ยอดพธู ไม่หมาง ห่างหนีหาย
ไกลกันแล้ว แคล้วคลาด นิราศคลาย
ขออย่าวาย สวาทวอด กอดเพียงลม

สัญญามั่น แม้นวัน ไร้จันทร์ฉาย
มิกลับกลาย หายหน้า พาขื่นขม
จักมาเยือน เรือนรัก พักอารมณ์
ปัดริ้วรอย ระทม พรมพัดไป

ครองต่อความ ซื่อตรง มิหลงผิด
ตราบชั่วนิจ นิรันดร์ หาสั่นไหว
ฟ้าเคียงดาว พราวแสง ระแวงใด
กุญแจใจ ลั่นตรึง คำนึงครวญ

จักแหนรัก เทิดไว้ ให้เหนือเกล้า
ใครมาเป่า หมายสั่น ฤาผันผวน
เสน่หา คล้องหทัย ให้รัญจวน
รำลึกหวน ภักดี ที่ผูกพัน

ตรึงด้วยตรวน ห่วงหา คราคิดถึง
เฝ้ารำพึง ยอดหทัย แนบในฝัน
ทิวางาม ยามอยู่ คู่เคียงกัน
ท่ามราตรี มีเธอฉัน ปันภิรมย์

หากวันใด วันหนึ่ง สิ้นซึ้งแล้ว
ขอดวงแก้ว จงไข ไร้ขื่นขม
มิกักขัง รั้งไว้ ให้ตรอมตรม
จักชื่นชม อยู่ไย ไม่ต้องการ

ขอถือเพียง ความดี ที่มีอยู่
คอยค้ำชู เป่าภัย มิให้ผลาญ
ขอความรัก แห่งเรา เคล้าสราญ
ลุห้วงกาล ผ่านผัน สิ้นวันคอย

18 ตุลาคม 2550 01:18 น.

...สาวอีสานรอรัก...

bananaleaf

สาวบ้านนอก คอกนา ถามหารัก
จะสมัคร บ้างไหม ใคร่ขอถาม
น้องเป็นสาว ละอ่อน อ้อนพองาม
รูปไม่ทราม ความรู้ แค่งูปลา

ตื่นแต่เช้า กำเคียว เหนี่ยวกระจาด
ยุรยาตร ลงทุ่ง มุ่งสรรหา
ซ้อนปลาซิว ปลาสร้อย หอยในนา
เสร็จสรรพพา เจ้าทุย ลุยทำงาน

อย่ารังเกียจ ว่าจน ให้หม่นหมอง
พี่จงลอง คบฉัน ร่วมฝันหวาน
จะยิ้มรื่น ชื่นใจ ได้สราญ
สาวอีสาน คนนี้ มีรักจริง

แม้นกายคล้ำ ดำด่าง ต่างจากจิต
ด้วยมิ่งมิตร ฤทัยงาม สมนามหญิง
ชื่อตรงนัก รักแล้วหนา อย่าประวิง
มิทอดทิ้ง โศกา น้ำตาคลอ

ผ่านหลายฝน ปนหนาว ร้าวอกไหว
พ่อรูปหล่อ คนใด ใคร่ร่วมหอ
เร่งสมัคร ทันที อย่ารีรอ
จักพะนอ คลอเคล้า หายเหงานาน

ข้าวรวงทอง เต็มทุ่ง ผดุงฝัน
หวังสักวัน มีบางใคร ได้ร่วมสาน
อยู่เคียงคู่ รู้ใจ ในเรือนชาน
ร่วมสมาน ถักร้อย คอยนะคุณ

**...รักแท้ดูแลไม่ได้...**

**..กี่หนาวแล้วหนอ..ที่รอคอย..**

**...ก็แค่ละเมอ...**

**...กุญแจใจ..**

**...สาวอีสานรอรัก...**

...รักแท้ดูแลไม่ได้...

..กี่หนาวแล้วหนอ..ที่รอคอย..

...ก็แค่ละเมอ...

...กุญแจใจ..

...สาวอีสานรอรัก...