10 กรกฎาคม 2550 11:47 น.
bananaleaf
๏ ความ....รู้สึกสื่อได้.............ถึงกัน
รัก....เกิดขึ้นในเร็วพลัน......สุดห้าม
ซ่อน....ใจรักต่อกัน..............แสนยาก เกินข่ม
เร้น....หลีกหลบครั่นคร้าม....ห่อนรู้ ลืมเลือน
๏ ปอง....จิตคิดเกี่ยวคล้อง....เดียวดาย
หมาย....มั่นไว้กลับคลาย......จิตเศร้า
รัก....นี้เกิดเมื่อสาย.............จำหัก อาวรณ์
คุณ....มีคู่เคียงเคล้า.............อยู่แล้ว ขอไกล
๏ เงียบ....ห่างหายหลบลี้......อำลา
ไป....ซ่อนหยาดน้ำตา..........ท่วมท้น
คิด....ไปดั่งคนบ้า................หลงแค่ เงากลอน
ถึง....อยู่ไกลห่างโพ้น...........จิตนี้ คนึงครวญ
9 กรกฎาคม 2550 14:50 น.
bananaleaf
๏ ซาบซึ้งพระคุณเกื้อ...........การุณ
เหมือนเคยสั่งสมบุญ............ร่วมร้อย
จึงดลให้มาหนุน...................นำส่ง กันเอย
สอนสั่งให้ศิษย์น้อย..............มุ่งมั่น พากเพียร
๏ ศิษย์เติบใหญ่พรั่งพร้อม....วิชา
จึงมุ่งมั่นพัฒนา....................เด็กน้อย
สานต่ออุดมการณ์................สอนสั่ง เยาวชน
เป็นเพื่อการนอบน้อม..........ตอบท่าน แทนคุณ
๏ บัดนี้ศิษย์ซาบซึ้ง..............ดวงใจ
การที่ได้มีใคร.....................นบไหว้
ลูกศิษย์รักด้วยใจ................เหมือนดั่ง เป็นแม่
ใจจึ่งสัมผัสได้.....................เช่นนี้ เองหนอ
7 กรกฎาคม 2550 20:13 น.
bananaleaf
รัก...แม้นไร้กายพี่.........เคียงครอง
อย่า...ผ่อนรักเคยพ้อง.......ร่วมสร้าง
รู้...เพียงแค่ใจปอง............หมายใช่ รูปกาย
คลาย...จิตเพื่อจักล้าง........ทุกข์ร้อน อาลัย
รัก...นั้นตรึงแน่นแฟ้น....แนบใจ
อย่า...หวั่นพรั่นฤทัย..........เชื่อน้อง
รู้...ตราบเท่าอสงไขย.........เวียนผ่าน
คลาย...สิเน่หาคล้อง..........สร่างสิ้น ฤาไฉน
ฝากลำนำคำกลอนผ่านน่านท้องฟ้า
ปรารถนาให้คนไกลคลายเศร้าสร้อย
เสพภิรมย์ชมชู้ไปอย่าหมายคอย
ด้วยน้องน้อยด้อยวาสนาหาเทียมทัน
ขอมอบรักปักใจไว้เพียงพี่
นานแรมปีหาได้คลายใจกระสัน
จักหมายปองครองเพียงใจไว้เคียงกัน
แม้นกายนั้นจะไร้สิทธิ์ชิดชมเชย
6 กรกฎาคม 2550 16:12 น.
bananaleaf
จุมพิตฝากสั่งไว้....................คนึงครวญ
พรมแผ่วแนวปรางนวล................นิ่มน้อง
สัญญาว่าพี่หวน............................คืนแน่ แม่เอย
รักบ่คลายจิตคล้อง.......................อยู่พ้อง ครองเคียง
ลูบไล้รอยนิ่มเนื้อ.................นวลปราง
เรียมร่ำคร่ำครวญคราง...............อกไหม้
พบรักใหม่จึงร้าง.........................แรมห่าง ใจเนอ
ฝากแต่รอยจูบไว้........................กรุ่นเนื้อ น้องนาง
5 กรกฎาคม 2550 16:19 น.
bananaleaf
.....พิศจันทร์ยามโผล่พ้น เวหา
แก้มอิ่มอาบน้ำตา หม่นไหม้
ลมละลิ่วพัดพา รอยจูบ น้องเอย
มอบแด่คนเคยใกล้ ที่ร้าง ห่างเรา
.....คนึงยามพี่นั้น เคียงคู่
เป็นมิ่งขวัญพธู หนึ่งน้อง
จากกันแต่จงรู้ ใจนี้ คงมั่น
อกร่ำพร่ำเรียกร้อง ห่อนรู้ ลืมเลือน
หน้าส่วนตัว
1225
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟbananaleaf
