29 กุมภาพันธ์ 2551 16:44 น.
bananaleaf
คิดอยากบอกรักใครใจระทึก
มันสะอึกอัดอั้นแล้วพลันเขิน
เกรงพ่อชายรูปงามเขาหยามเมิน
เพราะอ้วนเกินร้อยโล..โอ้เศร้าจัง
เห็นเขาควงเป็นคู่ทำจู๋จี๋
เราเดินหนีเมินมองต้องหันหลัง
มิอาจทนดูได้...ใจแทบพัง
อยากมีมั่งเหมือนคนอื่นสะอื้นตรม
แอบอิจฉาตาร้อนนอนยุกยิก
อยากมีกิ๊กสักคนหม่นใจขม
เห็นแต่งกลอนอ้อนกันฉันระทม
ครูตัวกลมซมซานบนคานทอง
ปิดประกาศพาดหัวตัวโตใหญ่
ถึงคนโสดทั่วไปใคร่เคียงสอง
เร่งเลื่อยคานเถิดหนาอย่ามัวมอง
โปรดประคองลงหน่อย..นะกลอยใจ
19 กุมภาพันธ์ 2551 23:39 น.
bananaleaf
ยามรัก..โลมไล้ฤทัยชื่น
ค่ำคืน..หวานล้ำ..ย้ำแน่นหนัก
หนุนแนบ..แอบอิง..ร่วมพิงพัก
ยากจักเลือนได้..นะใจเอย
ยามไร้..ใครหมองตรองสิเจ้า
ร้างเงา..คนเคียงเรียงเขนย
ลมพลิ้ว..ฤา..หวนมาชวนเชย
อกเอ๋ย..ครองช้ำอยู่ร่ำไป
ยามนี้..หนาวเหน็บด้วยเจ็บจิต
ต้องพิษ..รักพราก..ยากไฉน
เกินจัก..ถ่ายถอนอ่อนทรวงใน
อาลัย..เพียงเงาเฝ้าคร่ำครวญ
ยามชัง..ฝังรอย..ละห้อยหา
น้ำตา..เคลียแก้ม..แซมกำสรวล
จำจบ..ลบถวิลสิ้นรัญจวน
โซ่ตรวน..สวาท..ขาดโดยพลัน
ยามไหน..ใจหนอช่างท้อนัก
คอยรัก..พันผูกร่วมปลูกฝัน
ฉุดยื้อ..คนเศร้า..เหงารำพัน
ร่วมเคียง..ชมจันทร์..ทุกวัน..คืน
14 กุมภาพันธ์ 2551 14:15 น.
bananaleaf
แว่วหริ่งเรไร..ก้องไพรพฤกษ์
เตือนตรึกอกแม่..แดหวามไหว
ย้อนยอก..รักร้าวคาวฤทัย
เจ็บ..ใดฤาเทียบเปรียบ..ลมลวง
พ้อ..ผ่านบุหลัน ณ วันเหงา
หมองเศร้าอุรา..น้ำตาร่วง
สุดเอื้อม..ไขว่คว้ามาแนบทรวง
ตัดบ่วงอาวรณ์หมายถอน..พิษ
หลบลี้หนีหายดัง..ตายจาก
ยังฝาก..อาลัยให้ตามติด
หมายมุ่ง..สังหารผลาญชีวิต
จวบปลิดปลงไป..หรือใจเอย
ไร้สิทธิ์เสียแล้วนะแก้วพี่
เกินที่คืนหวน..ดั่งครวญเผย
วารี..ไหลหลากมาพรากเลย
มิเชยชมชื่น..ย้อนคืนรัง
เหน็บหนาว..คราวย้ำรอยรำลึก
คงนึก..ร่ำไป..ใครเล่าสั่ง
ไฉน..ยากเลือนเตือนภวังค์
ความหลังเวียนวน..จนซมซาน
โอ้หนอจิตตน..ไยหม่นนัก
กว่ารู้ว่า..รัก..เกินจัก..สาน
สลัก..จารจำ..เป็นบำนาญ
วายปราณดับดิ้น..สิ้นต่อกัน
หากแม้นเร้นชม..จะตรมไหม
ถามใจ..ดวงนี้ที่โศกศัลย์
ขอแค่..แอบรัก..ภักดิ์นิรันดร์
เท่านั้น..พอแล้ว..นะแก้วตา
มองเห็น..เป็นไปใครคนหนึ่ง
เอื้อมถึงหรือไม่..ใช่ปรารถนา
ครองเคียงเพียงฝัน..เถอะ..ขวัญชีวา
เสน่หาซ่อนไว้แนบใจ..เรา
11 กุมภาพันธ์ 2551 16:11 น.
bananaleaf
ลมรัก..พลิ้วพราย ณ ปลายฟ้า
ดั่งว่า..ทักทายความพ่ายหมอง
หวังใด..กันเล่าจึงเฝ้าปอง
หมายครองคนช้ำ..หรือซ้ำเติม
ฤา..เพียงล่อลวงใจดวงนี้
ย่ำยี ล้อ เล่น..เช่นฮึกเหิม
ให้เจ็บเหน็บหนาว..ร้าวกว่าเดิม
พูนเพิ่มพิษร้ายจาก..ชายชาญ
จะมี..บ้างไหม..สักใครหนึ่ง
ซาบซึ้งอุรา..อย่าหักหาญ
ลบ..รอยแผลเก่าเฝ้ารอนราญ
ช่วยต่อลมปราณ..สานรักจริง
ถวายภักดี..เป็นพลีให้
ห่วงใย..นบนอบมอบทุกสิ่ง
ขอเพียงเคียงคู่อยู่พักพิง
แนบอิงอุรา..คราหวาดกลัว
เหมือนอยู่..รอใครในโลกกว้าง
อ้างว้างเปลี่ยวเหงา..เศร้าสลัว
ชีวิตอ่อนล้า..แสนพร่ามัว
พันพัว..เพียงฝันของวันวาน
หรือฟ้าลิขิต..ชีวิตแล้ว
คลาดแคล้ว..ใครรับร่วมขับขาน
อาจด้วย..กรรมเราแต่เนานาน
คอยผลาญ..ซานซม..ระทมทรวง
ลมรัก..ทักทายปลายฟ้านั่น
แกล้งฉัน..หรือไร..ไยแสร้งหวง
หากพัดมาชมเพียง..ลมลวง
ชีพคงลับล่วง..ด้วยบ่วงตรม
5 กุมภาพันธ์ 2551 12:27 น.
bananaleaf
ใกล้ตรุษจีนแล้วหนอต้องขอหลบ
อาจเป็นศพเซ่นไหว้ใจสั่นหวิว
จึงทำตัวลีบเขินเดินตัวปลิว
คล้ายลอยฉิวลิ่วผ่านร้านสุกร
เห็นอาโกลับมีดกรีดแผ่นหิน
แทบด่าวดิ้นสิ้นท่าหนาสมร
เร่งสาวเท้าก้าวขาอย่าอาวรณ์
เกรงถูกต้อนขึ้นเขียงเสี่ยงน่าดู
อุตส่าห์เร่งทำน้ำหนักอยู่พักใหญ่
ยังมิใคร่ถูกฆ่าอย่าทำหนู
โปรดมอบความเห็นใจให้คุณครู
มิใช่หมูเสียหน่อยขอปล่อยวาง
ก็แค่อ้วนเกินพิกัดที่วัดเทียบ
ทำมาเปรียบดั่งหมูยักษ์แม่ชักขวาง
เขานั้นเคยอรชรเอวอ่อนบาง
อนงค์นางชอกช้ำจึงหม่ำเกิน
( อู๊ด ๆ อย่าเอาเค้าไปเชือดน๊า )
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟbananaleaf
หน้าส่วนตัว
1282
