22 กุมภาพันธ์ 2550 14:37 น.
bananaleaf
โอ้ชีวิตคิดไปให้แสนเศร้า
แอบรักเขาให้หนักจิตคิดขื่นขม
เมื่อไรหนอจะมีคู่ชู้เชยชม
แสนระทมตรมเศร้าเหงาชีวา
เห็นใครใครเขาเคียงคู่อดสูนัก
เป็นไฉนจึงร้างรักเสียหนักหนา
รู้บ้างไหมฉันแสนเหงาเปล่าอุรา
กามเทพจ๋าใยไม่พาให้สมปอง
ยามเมื่อเธอเดินผ่านไปใจว้าวุ่น
อยากทายทักบอกรักคุณแต่มิกล้า
ได้แต่มองเธอเดินผ่านไปจนลับตา
โอ้เอยวาสนามิเคียงคู่อดสูใจ
จำต้องเก็บเหน็บรักไว้ในอก
จะช้ำฟกก็ต้องฝืนกลืนกล้ำไว้
ไม่อยากบอกให้รู้ก็ไม่เป็นไร
ให้รู้กันไปว่าฉันอกหักเพราะแอบรักเธอ....
หญิงรพี
21 กุมภาพันธ์ 2550 22:16 น.
bananaleaf
ใครคนนั้น...คนที่ฉันไม่รู้จัก
ใครคนนั้น...มอบใจรักมิห่างหาย
ใครคนนั้น...ปองใจมั่นมิวางวาย
ใครคนนั้น...มั่นรักมิคลายใจภักดี
คุณเป็นใคร...ใยหัวใจจึงไหวหวั่น
คุณเป็นใคร...แอบซ่อนอยู่ในใจฉันมิหน่ายหนี
คุณเป็นใคร...สถิตย์อยู่แห่งไหนในโลกนี้
คุณเป็นใคร...ช่วยบอกทีคนคนนี้ยังเฝ้ารอ...
เอ๊ะ!....เราเฝ้ารอใครกันมิรู้เหมือนกันว่าคนๆนั้นจะรู้ไหม
แต่ที่แน่ๆ...เราเองก็ไม่รู้ว่ารอใครเหมือนกัน :)
ใครกันที่ฉันเฝ้ารอ
21 กุมภาพันธ์ 2550 20:59 น.
bananaleaf
จงรัก...เมื่อมีรักให้อิงแอบ
จงรัก...เมื่อรักแนบสนิทในฤทัยฝัน
จงรัก...เมื่อต่างมอบใจภักดิ์รักต่อกัน
จงรัก...ตราบนานกว่าชีวันจะมลาย
จงรักเถิดหากเรามั่นใจในความรักนั้น....
อย่าลืมว่าความสุขนั้นมันอยู่กับเราได้ไม่นาน
โปรดอย่าถาม...ว่าฉันเป็นใครเมื่อในอดีต
และโปรดอย่าถาม...ว่าอดีตฉันเคยรักใคร
รู้ไว้อย่างเดียว...เดี๋ยวนี้รักเธอ...และรักตลอดไป
รักมากเพียงไหน...กำหนดวัดได้เท่าดวงใจฉัน
อย่าเพียรถาม...ว่าฉันจะรักเธอนานเท่าใด
ฉันตอบไม่ได้...ว่าฉันจะรักชั่วกาลนิรันดร์
เพราะชีวิตฉัน...คงไม่ยืนยาวไปถึงปานนั้น
รู้แต่เพียงฉันหมดสิ้นรักเธอ...เมื่อฉันหมดลม