28 มิถุนายน 2550 08:30 น.
bananaleaf
เห็นคำกลอนสะท้อนรักชักอิจฉา
ผ่านอักษราฉะอ้อนออดพรอดคำหวาน
ถ้อยวลีหวานหยดย้อยปานอ้อยตาล
ชวนเชิญพาลเคลิบเคลิ้มใจให้รำพัน
อยากจะมีบางใครไว้ออดอ้อน
เผื่อมีงอนและง้อบ้างพลางสุขสันต์
ติดตรงพ่อและแม่คอยแต่กัน
กลัวลูกนั้นจะต้องเจ็บหนาวเหน็บทรวง
เคยคิดไว้อยากให้ใครมาพาหนี
หญิงรพีจะยอมพลีกายใจให้
คิดอีกทีคงไม่เหมาะเพราะได้อาย
บุพการีคงขาดใจหากไม่ตรอง
ถึงไร้คู่ก็หาใช่ใจจะขาด
มีบทบาทที่หลากหลายให้สนอง
เป็นลูกดีเป็นเพื่อนดีของพวกพ้อง
เพื่อนพี่น้องก็มากมายในบ้านกลอน
แวะมาเขียนคำบรรยายในใจบ้าง
ความอ้างว้างเคืองขุ่นใจก็คลายถอน
สุขใจนักเมื่อมาพักในบ้านกลอน
จะเสียงานการสอนบ้างก็ช่างมัน....
25 มิถุนายน 2550 13:40 น.
bananaleaf
มอบแผ่นฟ้า แทนอ้อมแขน ที่แสนอุ่น
โอบกอดคุณ ให้อุ่นใจ ไร้หวาดหวั่น
ยามเมื่อคราว ที่สองเรา ต้องไกลกัน
ดั่งตัวเธอ และฉันได้ ไคล้เคลียคลอ
ยอดรัก..วานสายลม แผ่วละมุน
มอบจุมพิต อันแสนอุ่น กรุ่นข้างศอ
ตรึงหทัย ไม่หวั่นไหว ในวันรอ
ไม่ถอยท้อ เฝ้ารอวัน ฉันรักเธอ
คืนวัน จะผัน แปรเปลี่ยนไป
แต่ความรัก ที่มีให้ มั่นคงเสมอ
ซื่อตรง จงรัก ภักดีเพียงเธอ
อย่าทิ้งให้ น้องคอยเก้อ นะพี่ชาย
ยอดรัก..เราจากกัน ด้วยความผูกพันธ์
เร่งคืนวัน เธอและฉัน ได้เคียงใกล้
จะครองรัก ต่อกัน มั่นมิคลาย
ตราบโลกมลาย วันตายนั้น คือวันลืม
23 มิถุนายน 2550 00:01 น.
bananaleaf
มอบความรักฝากใจไว้ให้น้อง
หมายมั่นวันได้เคียงครองปองรักเจ้า
โปรดประจักษ์รักของพี่พลีเป็นเงา
ที่คอยเฝ้าติดตามแม่ทรามวัย
ความภักดีที่พี่มอบยังคงมั่น
มีหัวใจเป็นประกันอย่าหวั่นไหว
เกรงแต่น้องไม่ปองมั่นพี่หวั่นใจ
จะเดิมพันหมั้นเจ้าไว้ได้ไหมเออ
ขอนงเยาว์โปรดรับคำที่พร่ำวอน
อย่าเกี่ยงงอนค้อนคว่ำในคำเสนอ
อยากให้โลกร่วมยินดีที่พี่รักเธอ
อย่าให้เก้อหลงพร่ำเพ้อเพียงเดียวดาย
ผ่านมาแล้วนับเวลาสิบกว่าปี
หญิงรพียังคอยพี่มาหมั้นหมาย
มั่นภักดีเฝ้ารอพี่อย่างเปล่าดาย
แต่สุดท้ายต้องอับอายทั้งโลกา
22 มิถุนายน 2550 13:52 น.
bananaleaf
ร้อยนวลพันนางสุดสะอางโสภา
หญิงใดเปรียบดั่งแก้วตาพี่หาไม่
เป็นนางเดียวพี่เกี่ยวไว้ด้วยดวงใจ
ยอมศิโรราบให้แนบใจนาง
เนตรของพี่มิหมายจ้องน้องนางใด
ยอมสยบไว้เพียงพักตร์นวลสล้าง
จะปิดตายมอบหมายเพียงน้องนาง
อย่างแคลงคลางหมางใจในพี่ยา
ทั้งสี่ห้องหัวใจมอบให้น้อง
ยอดพธูอย่ามัวหมองไปเลยหนา
สถิตเป็นศรีคู่ชมสมอุรา
จะเทิดทูลกัลยาเหนือนางใด
21 มิถุนายน 2550 21:13 น.
bananaleaf
กามเทพหลอกลวงดวงใจน้อง
ให้เฝ้าปองหลงรักคุณวุ่นวายจิต
เคยเชื่อว่ากามเทพนั้นเป็นมิตร
ไม่เคยคิดระแวงหวาดเกินคาดการณ์
แผลงศรรักปักอกฉันหวั่นไหวนัก
ส่งคนลวงมาแกล้งรักแล้วหักหาญ
แกล้งให้เราอบอุ่นใจได้ไม่นาน
คงจะเป็นแผนการเจ้าตัวดี
แกล้งทดสอบภูมิคุ้มกันฉันใช่ไหม
เจ้าจึงพรากเขาจากไปไกลเหลือที่
ตอนนี้รู้แล้วใช่ไหมเจ้าตัวดี
ว่าใจของหญิงรพีนั้นแกร่งพอ
แล้วตอนนี้มาทำทีขอผูกมิตร
กามเทพตัวน้อยนิดคิดมาง้อ
ที่ผ่านมายังลองใจไม่ใคร่พอ
หยุดเถิดหนอพ่อตัวดีรพีรู้ทัน..