4 กรกฎาคม 2550 06:49 น.
bananaleaf
คนึงในฤทัยหวาดขลาดสิเน่ห์
มลายเล่ห์มนตร์รักเลือนสุดเอื้อมคว้า
ระรินรวยระทวยองค์สรงน้ำตา
ดั่งพิรุณธาราอัสสุชล
เพ่งพินิจจิตประหวั่นพรั่นในรัก
แจ้งประจักษ์เป็นรักซ้อนซ่อนสับสน
มิใคร่หมายได้ครอบครองปองเคียงตน
ดาราทั่วนภดลเป็นพยาน
กรุ่นไอรักหวานผสมขมแสลง
พรหมท่านแกล้งหรือถูกสาปให้บาปผลาญ
เพียงภพหนึ่งตรึงจินต์ไว้ไร้สราญ
อธิษฐานปฐพีกลบขอจบกัน
3 กรกฎาคม 2550 06:38 น.
bananaleaf
มาตรองไตร่สงบใจได้พินิจ
ตัวฉันผิดตรงไหนใคร่อยากรู้
ก็มีดีบ้างแหละหนามาคิดดู
ใช่เป็นครูที่ขี้เหร่ชอบเกงาน
เป็นคน...ยิ้มพิมพ์ใจแม้นไม่สวย
เป็นคน...รวยน้ำใจแจกให้ถ้วน
เป็นคน...ใจมั่นคงไม่เรรวน
เป็นคน...รู้กาลควรมิควรทำ
เป็นคน...รักลูกศิษย์คิดมุ่งสร้าง
เป็นคน...กลางคอยประสานงานทุกท่าน
เป็นคน...เชื่อในคำสอนไม่อ้อนรั้น
เป็นคน...ที่มุ่งมั่นขยันเรียน
เป็นคน...ที่ใจกว้างรับฟังได้
เป็นคน...คอยเอาใจใส่ไม่หลี่กเลี่ยง
เป็นคน...ไม่เล่นพนันถึงขั้นเซียน
เป็นคน...เขียนกลอนได้บ้างค่อนข้างดี
เป็นคน...ชอบคุยสนุกมุขตลก
เป็นคน...ไม่สกปรกรกเหลือที่
เป็นคน...คนกินอยู่ง่ายสบายดี
เป็นคน...ที่คุยด้วยได้สบายใจ
เป็นคน...ไม่เล่นหวยไม่รวยหุ้น
เป็นคน...รู้คุณคนไม่หม่นไหม้
เป็นคน...ชอบทำทานทุกงานไป
เป็นคน...ไม่ทำร้ายใครให้ตรอมตรม
เป็นคน...ไม่ฟ้องนายไม่ขายเพื่อน
เป็นคน...ไม่เชือดเฉือนคนให้หม่นหมอง
เป็นคน...รักพ่อแม่และพี่น้อง
เป็นคน...ครองยุติธรรมนำชีวี
เป็นคน...ขี้สงสารใครและใจอ่อน
เป็นคน...ใจไม่รนร้อนไม่บ้าจี้
เป็นคน...มีเมตตาค่อยพาที
เป็นคน...ที่ไม่ชอบบ่นให้หม่นใจ
เป็นคน...รักธรรมชาติสะอาดสวย
เป็นคน...รวยรอยยิ้มแก้มอิ่มใส
เป็นคน...ฟังคำติได้ไม่ข้องใจ
เป็นคน...ที่เปิดใจอภัยคน
เป็นคน...ไม่ถือดีแต่นอบน้อม
เป็นคน...ที่เก็บออมบ้างเป็นบางหน
เป็นคน...ที่พึงพอใจในตัวตน
เป็นคน...หมั่นเตือนตนเป็นคนดี
มีบ้างไหมใครเมตตาจะมาช่วย
พาคนสวยลงจากคานอย่าพานหนี
อยู่มานานแสนร้าวรานในฤดี
คานใกล้หักเต็มทีรพีกลัว (แบบว่าน้ำหนักมันเกินพิกัดน่ะค่ะ..อิ..อิ)
1 กรกฎาคม 2550 19:43 น.
bananaleaf
รัก....กันจริงถ้าทิ้งไปตายแน่แน่
คุณ...นอนแผ่เป็นศพสลบไสล
เข้า...มาหยอกหลอกให้รักจนปักใจ
แล้ว..ลาไกลทิ้งฉันไว้ให้ตรอมตรม
รัก...อย่างนี้ไม่ดีหรอกบอกก่อนสาย
คุณ..อาจตายก่อนถึงวัยอันเหมาะสม
เข้า..ใจไหมพวกผู้ชายหลายคารม
แล้ว.ยังอยากชื่นชมไหมให้บอกมา
30 มิถุนายน 2550 12:20 น.
bananaleaf
มี.....ความรักแก่กันฉันท์พี่เพื่อน
รัก....กันเหมือนญาติมิตรสนิทมั่น
ให้...ความสุขสดชื่นใจใคร่แบ่งปัน
กัน...ทุกข์ใจใดใดนั่นอย่าพลันเยือน
ดี...ต่อกันวันละนิดจิตแจ่มใส
กว่า...น้ำใจที่มอบให้ไว้กับเพื่อน
เกลียด...กันไปนั้นไม่ดีรพีเตือน
กัน.....และกันต่างเป็นเพื่อนไม่เลือนลืม
29 มิถุนายน 2550 00:59 น.
bananaleaf
รู้เหตุผลของรพีแล้วจะหนาว...
เล่าเรื่องราวสาวขึ้นคานสะท้านจิต
เหตุใดจึงร้างไร้ใครมาใกล้ชิด
เพ่งพินิจตรองดูจึงรู้ความ
เป็นเพราะ...หวังมากไปจึงไหวหวาด
เป็นเพราะ...ขลาดเกรงพลาดปองของต้องห้าม
เป็นเพราะ...ไม่สวยใสไร้ความงาม
เป็นเพราะ...ความรู้สูงไปใครไม่มอง
เป็นเพราะ...ยังต้องดูแลแม่พ่ออยู่
เป็นเพราะ...หน้าที่ครูมากการสอน
เป็นเพราะ...ขี้ใจน้อยคอยแต่งอน
เป็นเพราะ...ไม่คอยออดอ้อนงอนง้อคน
เป็นเพราะ...ว่าซุ่มซ่ามไม่งามงด
เป็นเพราะ...ชอบประชดใส่ไร้เหตุผล
เป็นเพราะ...คิดเพียงแค่เห็นแก่ตน
เป็นเพราะ...จนด้วยน้ำใจไร้คนเชย
เป็นเพราะ...ไม่แต่งตัวให้ดูดี
เป็นเพราะ...ตัวเตี้ยเหลือที่แถมเฉิ่มเฉย
เป็นเพราะ...ผมสังกะตังไม่สางเลย
เป็นเพราะ...ชอบแต่งตัวเชยยามออกงาน
เป็นเพราะ...ปากไร้สีจึงจืดชืด
เป็นเพราะ...งกและขี้ตืดแถมจุ้นจ้าน
เป็นเพราะ...แสนเกียจคร้านการทำงาน
เป็นเพราะ...ไม่แตกฉานเรื่องงานครัว
เป็นเพราะ...กินเก่งเหนือใครไม่เผื่อแผ่
เป็นเพราะ...กลิ่นตัวแย่เหม็นปวดหัว
เป็นเพราะ...ปากเหม็นเกินทนจนน่ากลัว
เป็นเพราะ...ตัวแสนดำช้ำใจจัง
เป็นเพราะ...มือไม่นุ่มนิ่มเหมือนใครใคร
เป็นเพราะ...จนเหลือใจไร้เงินถัง
เป็นเพราะ...หน้าสวยน้อยไปด้วยไร้ดั้ง
เป็นเพราะ...บ้านน้องผุพังไม่มั่นคง
เป็นเพราะ...กระเต็มใบหน้าฝ้าต่างหาก
เป็นเพราะ...มากด้วยสิวใฝใครจะหลง
เป็นเพราะ...ผมหยิกหยักงอคอไม่ตรง
เป็นเพราะ...เอวเท่าโอ่งน้ำซ้ำขาลาย
เป็นเพราะ...ขาโก่งงอด้วยซวยซ้ำซ้อน
เป็นเพราะ...ตานั้นมันส่อนอ่อนใจหลาย
เป็นเพราะ...ฟันหรอดำกรรมเหลือใจ
เป็นเพราะ...คิ้วหนาไปไม่สวยคม
เป็นด้วยเหตุดังกล่าวที่เล่าขาน
จึงขึ้นคานไร้คนมองต้องขื่นขม
แสนอัปลักษณ์นักหนาไม่น่าชม
ชายใดหลงร่วมภิรมย์ตรมใจตาย
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟbananaleaf
หน้าส่วนตัว
814
