4 สิงหาคม 2550 11:59 น.
bananaleaf
@ชายหนึ่งนั่งหนาวสั่น อีกหนึ่งนั้นจึงถามไถ่
ดูเหมือนจะเป็นไข้ พบหมอไหมใคร่ช่วยเหลือ
ชายนั้นจึงตอบไป ขอขอบใจที่เอื้อเฟื้อ
พ่อคุณช่างจุนเจือ ช่วยตอบความดั่งถามที
@สุขาอยู่หนใด พี่จะไปในเร็วรี่
หนุ่มน้อยงงเต็มที จึงถามพี่ไปทำไม
ตัวสั่นฟันกระทบ เดี๋ยวคงซบด้วยพิษไข้
เชื่อผมเถิดไว้ใจ เร่งพบหมออย่ารอรี
@เป็นไข้ไปห้องน้ำ น้องขอถามหน่อยนะพี่
จะหายไหมคนดี ขอให้พี่จงไตร่ตรอง
ชายนั้นสั่นงักงัก แล้วเริ่มชักสีหน้าหมอง
แหกปากตะโกนก้อง "ไข้จะหลี" พี่ต้องไป
2 สิงหาคม 2550 21:43 น.
bananaleaf
@..ฝากลมพรมรอยจูบ โลมไล้ลูบนลาศพี่
รินไหลจากใจนี้ รักเหลือที่คณนา
รอยยิ้มแสนอบอุ่น หอมละมุนกรุ่นเกศา
คำนึงติดตรึงตรา คราใดคิดจิตรัญจวน
@..ดอกแก้วกำจายกลิ่น ระบัดบินสิ้นกำสรวล
รำพึงคนึงครวญ มโนหวนคราครองเคียง
กำซาบซึ้งซ่านทรวง กระซิบห่วงล่วงลุเสียง
หวานถ้อยร้อยจำเรียง อุระอิ่มรักพริ้มเพรา
@..สองแขนโอบตระกอง ฤดีน้องคลายหมองเศร้า
ลมหายใจบางเบา รดคลึงเคล้าเร้านวลปราง
อิงแอบแนบอกอุ่น รสรักกรุ่นจวบรุ่งสาง
ค่อนคืนชื่นมิจาง สิเน่หาแห่งสองเรา
@..หวามใจคราใดคิด กระหวัดจิตฤทธิ์รักเร้า
รอยรักสลักเงา เป็นรอยเศร้าเคล้าน้ำตา
ปีเดือนคล้อยเคลื่อนลับ มิคืนกลับสู่เคหา
แรมไกลให้โศกา อาดูรร้างนางจึงครวญ
31 กรกฎาคม 2550 18:38 น.
bananaleaf
ชายหนึ่งตรึงใจ บ่เลือนรักได้ อุ่นไออ้อมแขน
ในห้วงคำนึง จิตยังตราตรึง ฝากซึ้งข้ามแดน
แม้นไกลเหลือแสน มิอาจคลายแคลน ฝากรักจากใจ
ลำนำเพลงรัก ขอพี่ประจักษ์ สลักมั่นไว้
พร่ำเพ้อลอยลม คอยชู้คู่ชม หวังสมฤทัย
สงวนนวลไว้ เพื่อคอยขวัญใจ รับขวัญคู่เคียง
รักแห่งพี่หล่อเลี้ยง ใจนาง
คำมั่นมิเลือนลาง ห่างน้อง
โลมใจไม่จืดจาง แนบแน่น วิญญา
หมายคู่จักอยู่พ้อง พี่นั้นนานเนาว์
ร้อยชายหมายคู่เคล้า ภิรมย์
น้องบ่หวังให้ชม ชื่นชู้
สงวนเพื่อได้สม เพียงพี่ แท้เอย
มอบแด่ชายหนึ่งผู้ อยู่พ้องเคียงใจ
อธิษฐานจิตไว้ มั่นคง
รักตราบชีพปลิดปลง ห่อนร้าง
แม้นตัวพี่มิตรง คงมั่น น้องนา
ขออยู่อย่างอ้างว้าง ห่างไร้คู่เชย
30 กรกฎาคม 2550 08:59 น.
bananaleaf
@..คำนึงครวญรอคอย โอ้น้องน้อยต้องคอยเก้อ
ภาพฝันคอยปรนเปรอ เฝ้าแต่เพ้อเพียงเดียวดาย
ราตรีเคยมีมนต์ เราสองคนร่วมเคียงกาย
ชมดาวอย่างเปล่าดาย แรมร้างลาหาย้อนคืน
@..หอมเอยกลิ่นราตรี ย้ำฤดีที่เคยชื่น
ปวดช้ำทนกล้ำกลืน ถอนสะอื้นขืนอกตรม
กลิ่นชวนป่วนฤทัย โอ้ไฉนใยขื่นขม
รวดร้าวผ่าวอารมณ์ สะท้านไหวในน้ำคำ
@..แว่วขิมดังขับขาน อกร้าวรานดังตอกย้ำ
เจ็บนี้จึ่งจารจำ ทรวงพรมพรำร่ำน้ำตา
เอ่ยถ้อยร้อยเรียงคำ ขับลำนำผ่านนภา
รักนั้นยังตรึงตรา วังเวงจิตคิดถวิล
@..ฝากใจไว้ในเพลง หมายบรรเลงให้ยลยิน
ฝากให้คนไกลถิ่น คราใดยินจงคำนึง
อยู่ไหนใจเจ้าเอ๋ย อย่าละเลยโปรดคิดถึง
แว่วหวานซ่านโสตซึ้ง ผ่านเพลงไปแนบใจเธอ
27 กรกฎาคม 2550 16:23 น.
bananaleaf
ก่อนอื่นต้องขออภัยคุณว่าที่กวี..ที่ได้เอ่ยอ้างนามของท่านในบทกลอนนี้..มิได้มีเจตนาลบหลู่แต่อย่างใด..เพียงแต่ได้ไปอ่านผลงานของท่านเรื่อง.."ขอโทษครับพี่" ..แล้วรู้สึกชอบใจในความที่ชายคนหนึ่งมีใจนักเลงมากถึงขนาดไปเอ่ยบอกชายคนหนึ่งว่ารักแฟนเขารู้สึกว่าทึ่งในการกระทำนั้น...เพราะว่ามิได้หลบซ่อนหรือหมายซ่อนเร้นใดใด..ช่างใจกล้า จริง ๆ ..แล้วก็นับถือด้วยค่ะ..ถึงแม้ว่าจะมิใช่เรื่องจริงก็ตาม...แต่ก็ประหลาดใจว่าคิดได้ไง...คิดในแง่บวกนะคะไม่ได้มีเจตนาคิดในแง่ลบ...
จึงได้คิดว่าหากว่ามีใครมาเอ่ยบอกรักแฟนเราเช่นนี้...เราจะรู้สึกอย่างไร...แล้วหากเราเป็นหญิงผู้นั้นผู้ที่มีชายสองคนมารุมปอง...หญิงนั้นจะรู้สึกอย่างไร...แล้วถ้าเหตุการณ์นั้นเกิดขึ้นกับตัวเราเอง...เราจักรู้สึกเยี่ยงไร....จึงได้ถ่ายทอดมาเป็นงานเขียนชิ้นนี้ค่ะ... "งานเขียนนี้มีที่มา"....
****************************************************************
ว่าที่กวี...กล่าวภิเปรย...
ขอ.....ตัวผมเอ่ยอ้าง ความใน
โทษ..ที่หยุดยั้งใจ บ่ได้
ครับ..ผมลุ่มหลงใน แฟนพี่ จริงเอย
พี่......อย่าเคืองขุ่นให้ เร่าร้อนทรวงใน
ใจผมรักสลักแน่นแฟนของพี่
ทั้งชีวีหมายพลีแนบแทบเท้าขวัญ
ทุ่มเทใจหมายได้ครองปองชีวัน
นะครับท่านโปรดเมตตาอย่าขุ่นเคือง
****************************************************************
พี่ชาย...ตอบความ...
คำพี่เอ่ยน้องเอ๋ยจงประจักษ์
พี่ก็รักแฟนของพี่ไม่มีหน่าย
กล้าเหลือเกินมาเอิ้นขอต่อพี่ชาย
อยากจะลิ้มรสความตายก็หมายลอง
อย่า....มาคิดเกี่ยวพ้อง แฟนใคร
หมาย..มั่นปันจิตใจ ชื่นชู้
ใจ......คิดลุ่มหลงไป ผิดแน่ น้องเอย
ปอง....ใฝ่โดยไม่รู้ เช่นนี้ถึงตาย
เอิ้น = หมายถึงเรียก หรือ บอก
****************************************************************
สาวเจ้า...รำพึง...
หวาดพะวงลุ่มหลงในชายทั้งสอง
มิอาจตรองตัดใจขาดดังมาดมั่น
เปรียบหนึ่งหญิงกับสองชายหรือไรกัน
พรหมแผลงฤทธิ์ลิขิตฉันมาคั่นกลาง
ยาก...สุดใจแห่งน้อง ครองเคียง
ตัด....พี่ที่หมายเรียง คู่เคล้า
ใจ.....ข้างหนึ่งมอบเพียง ชู้ชื่น ใจเอย
เลือก..ฝ่ายใดอาจเศร้า แน่แท้อนงค์
****************************************************************
หญิงรพี..รำพัน..
ความรักนั้นช่างร้อนรุมสุมอกไหม้
ในบางใครก็แสนหวานซ่านสุดซึ้ง
ในบางใครก็โหยไห้ใจรำพึง
ในบางใครก็ไร้ซึ่งคำบรรยาย
รักของฉันแต่ก่อนนั้นมันแสนหวาน
บัดนี้รานใจร้าวรอนห่อนเลือนหาย
มาพานพบที่พักพิงอิงใจกาย
ณ ที่หมายในรสธรรมนำสุขเอย
มั่น...ดวงจิตแน่แท้ หมางเมิน
ใจ....ไม่หมายเผชิญ คู่ซ้อน
ไม่...อยากร่วมทางเดิน หญิงหนึ่ง สองชาย
รัก...เช่นนี้เร่าร้อน ยิ่งแล้วหลีกไกล
มุ่งมั่นเพียรหมั่นรู้ จิตตน
คิดฝ่าความสับสน รุ่มเร้า
รสธรรมพร่ำพร่างพรม กำซ่าน ทรวงเอย
ธรรมย่อมนำห่างพ้น สิ่งร้ายทั้งปวง
หน้าส่วนตัว
894
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟbananaleaf
