2 เมษายน 2550 21:42 น.
bananaleaf
ณ ที่เก่าสองเรานั่งไกวชิงช้า
ส่งภาษารักลอยลมห่มใจเหงา
ฉันยังคงนั่งตรงนี้ที่เคยมีเรา
เธอนั้นเล่าอยู่แห่งไหนไม่พบพาน
ก่อนนั้นเคยพนอล้อระรื่น
พลันชุ่มชื่นด้วยสองใจใฝ่สมาน
แต่กาลเวียนเปลี่ยนไปไม่ใคร่นาน
กลับมิพานพบเธอเพ้ออยู่เดียว
คำคิดถึงเฝ้ารำพึงอยู่ในอก
คิดไม่ตกกลัวเอ่ยไปใจเปล่าเปลี่ยว
จำต้องเก็บงำไว้เพียงผู้เดียว
กลัวเธอนั้นไม่เหลียวแลต้องแพ้ใจ
เพียงช่วงหนึ่งของเวลาพามารัก
ให้รู้จักความหวานรื่นชื่นสดใส
แม้นเธอนั้นจะห่างฉันจนแสนไกล
จักจารจำไว้ในใจมิลืมเลือน
ภาพวันชื่นคืนสุขยังแจ้งจิต
ถวิลคิดยังอาลัยหาใดเหมือน
แต่บัดนี้เหลือเพียงเหงาเฝ้าย้ำเตือน
รักมาเลือนลาร้างไกลใจอาวรณ์
1 เมษายน 2550 20:24 น.
bananaleaf
ได้พานพบหนูพลอยผู้คอยรัก
ได้รู้จักผ่านยะฮู (yahoo) ดูหงอยเหงา
รักของเธอนั้นจบไปไร้แม้เงา
ได้แต่เฝ้าออนไลน์คอยอย่างน้อยใจ
โอ้หนู๋จ๋าครูผ่านมาเพื่อทายทัก
อยากรู้จักบ้านหนูว่าอยู่ไหน
ตัวครูนั้นอยู่ที่จังหวัดอุทัย (ธานี)
ซึ่งไม่ไกลจากสุพรรณนั่นนะเออ
อย่าเศร้าใจไปเลยนะหนูจ๋า
เร่งศึกษาตำราเรียนเพียรเสมอ
อนาคตยังอีกไกลนะจ๊ะเธอ
หยุดละเมอเพ้อรักให้ใจคร่ำครวญ
30 มีนาคม 2550 19:46 น.
bananaleaf
วันนี้ใจแสนท้อและห่อเหี่ยว
อยู่คนเดียวให้เปลี่ยวใจเป็นหนักหนา
ขาดคนคอยใส่ใจใกล้อุรา
มีเพียงแต่น้ำตาคราจาบัณ
ใครกันเล่าจักเข้าใจคนไร้รัก
แต่ก่อนเคยได้ฟูมฟักรักต้นนั้น
เพียรรดน้ำพรวนดินอยู่ทุกวัน
มินานพลันน้ำกลับแล้งแห้งขอดใจ
ขอน้ำใจใครก็ได้ที่ผ่านมา
โปรดเมตตาจิตคนเหงาเศร้าหวั่นไหว
ช่วยรดน้ำให้ต้นรักได้ผลัดใบ
ขอน้ำใจไมตรีมอบจักขอบคุณ
25 มีนาคม 2550 20:18 น.
bananaleaf
อยู่แห่งไหนนะใจฉันใคร่ถาม
อยู่แห่งไหนสุดเขตคามจะตามหา
อยู่แห่งไหนอาจไกลข้ามกาลเวลา
อยู่แห่งไหนดวงดาราบอกข้าที
โอ้เจ้าดวงดาราข้าใคร่รู้
ว่าเขาอยู่แห่งไหนในถิ่นที่
ได้โปรดบอกเถิดหนาเผยวาที
ใจดวงนี้ใคร่รู้อยู่แห่งใด
ใจนะใจด้วยเหตุใดจึงครวญคร่ำ
ใจนะใจไยไม่จำช้ำแค่ไหน
ใจนะใจไยไม่ปัดตัดอาลัย
โอ้ว่าใจเจ้ากรรมช้ำเดียวดาย
เฝ้าตามหาความรักข้าอยู่แห่งไหน
เฝ้าตามหาหัวใจที่หล่นหาย
เฝ้าตามหาความรักมาแนบกาย
เฝ้าตามหาเจ้าชายในชีวา
ใครคนนั้นใช่คุณรึเปล่าหนอ
คุณคือคนที่ฉันรอรึเปล่าหนา
โปรดจงเผยเฉลยถ้อยวาจา
โปรดจงอย่าให้ฉันคอยอย่างน้อยใจ
17 มีนาคม 2550 09:52 น.
bananaleaf
สุดปลายรุ้งที่ใฝ่ฝันในวันนี้
ช่างแตกต่างเสียเหลือที่จะคาดถึง
ด้วยเคยฝากใจไว้ให้คำนึง
มอบให้ใครคนหนึ่งคอยดูแล
ก่อนเคยฝันว่าจะข้ามผ่านสายรุ้ง
ด้วยใจมุ่งมั่นหมายไปตามกระแส
คิดว่าความรักมั่นคงไม่เปลี่ยนแปร
และคิดว่าเป็นรักแท้จากใจจริง
แต่เมื่อก้าวผ่านสายรุ้งมุ่งมาหา
จึงพบว่าช่างห่างไกลไปทุกสิ่ง
สิ่งที่เคยฝันไว้ไม่เป็นจริง
ด้วยคุณมีคู่แอบอิงไว้แนบกาย
รู้สึกแปลกเมื่อแรกพบประสบพักตร์
มิได้เหมือนดังความรักที่มั่นหมาย
อาจเพราะคุณมีคนรักอยู่เคียงกาย
จึงอับอายด้วยเผลอไผลใจให้คุณ
จึงตัดใจข้ามคืนกลับสู่ฝั่งฝัน
จะลืมคืนและวันเคยเกื้อหนุน
ขอคืนรักที่ฝากไว้กลับให้คุณ
ขอไออุ่นมอบคืนมาอย่าอาลัย
จบเสียทีความห่วงใยที่ใจมอบ
ให้โดยไม่หวังรับตอบหรือสงสัย
ให้ทุกครายามโหยหากำลังใจ
มีคำหวานมอบให้ไม่คลายคลอน
นี่น่ะหรือคือความรักของฉัน
รักที่ฝันไม่นานวันต้องถ่ายถอน
เร่งตัดใจเถิดหนาอย่าอาวรณ์
จะร้าวรอนไปไยใจเจ้าเอย
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟbananaleaf
หน้าส่วนตัว
1137
