23 กันยายน 2553 14:01 น.
back coffee
ทุกค่ำคืนสงัดเงียบ...เสียงน้ำค้างไหลหยุดกระทบหิน....
.............แต่เสียงความเหงา...ของฉันดังยิ่งกว่า.......
.เธอจะ..รู้บ้างไหม..ใจฉันมัน...เพ้อรำพัน....เพลงคิดถึง...คิดถึง....
แข่งกับเสียง...เรไรข้างหน้าต่าง......
อย่ารีบจากฉันไปเลยนะ.....ขอทดเวลาบาดเจ็บ..ของหัวใจ...
รู้ดี.......สักวัน....เธอต้องไปจากฉัน....ในวันหนึ่ง......
แต่วันนี้....นาทีนี้...ที่มีเธออยู่....ขอใจที่เหงาเหงา....ได้ชึ้งๆให้ใจอุ่น...จะได้ไหม...เมื่อ..วันนั้นมาถึง...จะจากไป...ไม่ว่ากัน...
22 กันยายน 2553 01:14 น.
back coffee
.............มีหลายหมื่นถ้อยคำ..ที่อยากจะบอกให้เธอรู้...
.............ทำได้แค่เขียน..เขียน..แล้วก็ลบมันออกไป...
..............เพราะกลัว..ความในใจ..จะทำให้เธอต้องลำบากใจ
...คำว่า...รัก...คำนั้น..ที่เธอ อยากได้ยิน...ในวันก่อน..
ฉันเก็บลงกล่อง...ล็อคกุญแจ..โยนทิ้งไปในทะเล..
..................นับแต่วัน....ที่รู้ว่าเธอมีเขา.คนอื่น..ยืนข้างกาย
.....อยากได้ก็ไปดำหาเองที่....ทะเล..