20 กันยายน 2546 12:15 น.
babyfish
ไม่รู้กี่คืน..ที่แอบฝัน
ไม่รู้กี่วัน..ที่แอบเพ้อ
ไม่รู้กี่ครั้งกี่หน..ที่แอบละเมอ
ไม่รู้ทำไม..ถึงแอบรักเธอได้ง่ายดาย
มันเป็นความรู้สึก..
ที่อยู่ข้างในส่วนลึกไม่จางหาย
แม้วันนี้ยังไม่มีเธอข้างกาย
แค่ได้เธอไว้ข้างใจก็เกินพอ
19 กันยายน 2546 01:37 น.
babyfish
สุดขอบฟ้า ณ ที่นั้น
เราจะยังมีกันและกันไหม
หรือจะมีเพียงฉัน..หวั่นใจ
ส่วนเธอก็จะเดินจากไป อีกปลายทาง
กลัวว่าเมื่อเวลาผ่านไป
ความรักที่สดใสจะไร้ร้าง
กลัวเหลือเกิน กลัวการเดินระหว่างทาง
รักจะสะดุด ถึงจุดคว้าง..โดดดาย
สุดขอบฟ้า ณ ที่นั้น
อาจเป็นที่ที่ความฝันฉันหล่นหาย
ตำนานรักนิรันดร์อาจเป็นแค่สิ่งเพ้อฝันในนิยาย
และณ ปลายทางสุดท้าย จะมีฉันที่นั่งร้องไห้..เพียงลำพัง
13 กันยายน 2546 12:30 น.
babyfish
ขอบคุณวันเวลาที่ผ่านไป
ที่เคยทำให้ฉันรู้สึกได้ว่ายังมีค่า
ขอบคุณความห่วงใยที่เธอมอบให้ตลอดเวลา
ขอบคุณเสมอมาสำหรับแววตาที่จริงใจ
แม้บางสิ่งจะแปรเปลี่ยน
ความรู้สึกดีๆที่เข้ามาแวะเวียนกลับลาหาย
แต่ก็ยังขอบคุณทุกสัมผัสไออุ่นที่ส่งถึงใจ
แม้จะกลายเป็นอดีตร้างไร้
แต่อย่างน้อยก็ทำให้ฉันได้รู้จักความรักยิ่งใหญ่
ครั้งนึง
13 กันยายน 2546 12:21 น.
babyfish
วันเวลาทำให้เรามาพานพบ
ชักนำหัวใจสองดวงให้มาบรรจบที่ถนนสายนั้น
ถนนสายเดิมแต่มีรักมาแต่งเติมผูกพัน
จนกลายเป็นเธอ-ฉัน กับวันเวลาของหัวใจ
ไม่สนว่าจะเป็นแค่ความบังเอิญ
ที่เธอได้มาร่วมทางเดิน..ชิดใกล้
ไม่สนว่าที่เธอเริ่มต้นกับฉันเพราะอะไร
จะเพื่อทดแทนการจากลาของใคร
หรือแค่ว้าเหว่ใจก็ตาม
ขอบคุณที่เข้ามาทายทัก
มามอบรักให้ใจไหวหวาม
อาทรห่วงหา..ปลอบความอ่อนล้าทุกโมงยาม
รู้ไว้นะ..ที่รักเราคือสิ่งสุดงดงามก็เพราะมีเธอ
9 กันยายน 2546 16:04 น.
babyfish
เริ่มไม่แน่ใจกับบางอย่าง
มันรู้สึกอ้างว้าง..หวั่นไหว
หรือที่ผ่านมา ฉันเองคิดมากไป
ความจริงเธอไม่ได้มีใจให้กัน
ก็แค่คนที่มีอะไรคล้ายๆ
เรียบง่าย สบายๆก็แค่นั้น
ไม่ใช่คนที่เธอต้องการจะผูกพัน
ไม่ใช่คนที่เธอฝัน ไม่ใช่คนของคืนวัน..คนของใจ
คงต้องประเมินค่าตัวเองใหม่ซะที
ปล่อยให้เป็นไปแบบนี้คงไม่ไหว
จะย้ำเตือนตลอดเวลาว่าอยู่ในฐานะอะไร
และควรทำตัวยังไง เมื่อต่อไปจะไม่ใช่ คนสำคัญ
หน้าส่วนตัว
640
