19 กันยายน 2548 00:57 น.
atm
ไม่ใช่คนอ่อนหวาน...
...แต่ฉันอ่อนไหว
...ไม่ได้ดีได้เด่นเหมือนใคร
...แต่มีความจริงใจให้ทุกคน
ไม่ได้ต้องการคำหวาน
...แต่ก็ไม่ต้องการความเจ็บมาทุกข์ทน
...แค่ต้องการความจริงใจจากทุกแห่งหน
...แต่หนทางช่างมืดมน...เจอแต่คนหลอกลวง
16 กันยายน 2548 11:33 น.
atm
โหวกเหวกโวยวายให้หงุดหงิด
บรรยายกาศเป็นพิษอยู่รอบตัว
คิดไปคิดมาช่างน่าปวดหัว
อยู่ อยู่ก็เกิดกลัวความวุ่นวาย
จะมาคุยอะไรกันตอนนี้
ฟังแล้วเวียนหัวเต็มที่เลยสหาย
โอ๊ย! เบา เบากันหน่อยมีคนกำลังจะตาย
อยากนั่งหลับตาสบาย สบาย ผ่อนคลายตัว
ขออะไรมากไปใช่ไหมเพื่อน
ถึงได้ทำเสียงเตือนดังระรัว
ฟังไปไม่ได้ศัพท์ชักจะมั่ว
แค่บ่นหน่อยเดียวทำเสียงรัวให้ตกใจ
12 กันยายน 2548 21:21 น.
atm
เธอเหมือนดวงดารา
บนนภาพราวสุกใส
เธอเป็นเจ้าของใจ
ในหทัยทุกคืนวัน
เธอคือกำลังใจ
มีมอบให้สุดเสกสรร
นึกถึงทุกคราครัน
คิดถึงพลันพาอุ่นใจ
เธอเป็นดั่งมิตรแท้
เฝ้าดูแลยามชิดใกล้
ถึงยามห่างร้างไกล
ยังส่งใจเฝ้าติดตาม
11 กันยายน 2548 22:33 น.
atm
ขอบคุณที่มีใจให้กัน
ขอบคุณที่ยังรักและแคร์ฉันมาเสมอ
ขอบคุณที่ทำให้ฉันได้รู้จักเธอ
ดีใจเสมอที่เจอคนอย่างเธอที่เราได้เป็นเพื่อนกัน
อย่าฟูมฟายหากฉันหายไป
ขอเธอจำไว้ยังมีเยื่อใยคอยแบ่งปัน
ฉันจะมีสุขเมื่อเธอสุขสันต์
จะคอยเป็นกำลังใจให้กันเมื่อเธอต้องการ
อย่าคิดว่าฉันจะหนีจาก
คิดว่าแค่พลัดพรากมิได้จากตอลดกาล
จะรับฟังเสมอเมื่อใจเธอเรียกขาน
จะรักเธอทุกวันวาร...รักตลอดไป