6 พฤษภาคม 2547 15:54 น.
atm
ผิดไหมถ้าฉันเกิดเหงา
ผิดไหมที่ดันมาเศร้าเวลานี้
ผิดไหมที่เงียบไปในทุกที
ผิดไหมถ้าฉันคนนี้เกิดความเหงาระหว่างใจ
ผิดไหมที่นิ่งที่เงียบงันอยู่แบบนี้
ผิดไหมที่ไม่รู้ว่าหัวใจกระเด็นไปอยู่ไหน
ไม่มีสาเหตุไม่มีเหตุผลใด ใด
มีแค่ความเหงาแวบเข้ามาชิดใกล้ใกล้ใจเรา
5 พฤษภาคม 2547 20:45 น.
atm
เป็นอะไรไปคนดี
บอกฉันคนนี้ได้ไหม
ไม่พอใจอะไรหรือเปล่าหัวใจ
บอกกันได้ไหมอยากรู้จริง
เป็นอะไรไม่บอกกล่าว
บอกเรื่องราวให้ฉันรู้ทุกสิ่ง
อยากให้มองฉันเป็นที่พักพิง
บอกความจริงทุกสิ่งจะรับฟัง
เป็นอะไรไปหรือคะนี่
เล่าให้ฟังซิจ๊ะอย่ารอรั้ง
บอกกันหน่อยขอเธออย่าปิดบัง
คนน่ารักน่าชังฟังอยู่เอย
5 พฤษภาคม 2547 17:31 น.
atm
จากวันที่เดียวดาย
กลืนกลับกลายให้ไม่เหงา
ไม่ทุกข์และไม่เศร้า
เมื่อมีเขาเคียงข้างกาย
จากใจที่โดดเดี่ยว
เธอคนเดียวที่วุ่นวาย
จัดแจงเสียมากมาย
ใจละลายก็เพราะเธอ
มาให้ความผูกพัน
แบ่งปันสุขให้เสมอ
ยามหลับฝันละเมอ
ยังพลั้งเพ้อถึงเธอคนเดียว
จากคนไม่รู้จัก
มาลองรักลองข้องเกี่ยว
รักกันสมานกลมเกลียว
รักจริงเชียวรัก รักเธอ
4 พฤษภาคม 2547 22:16 น.
atm
ประมาณว่า แต่งกลอนไม่ค่อยออก
ไม่อยากลอก แต่ความคิดตอนนี้สับสน
ไม่อยากเจอ แต่ก็เหงาเหลือเกินทน
เฮ้อ.. ก็คน ไม่รัก ไปรัก เข้าก็ปวดใจ
ใครนะใครมากล้าไม่รักพี่
ใครนะใครทำพี่คนนี้ได้
ไม่สนพี่ไม่รับรักทำได้ไง
โธ่...ไม่ไหวทำกันได้...สงสารจริง
พี่ไม่หล่อ ไม่รวยอย่างใครเขา
มีเพียงความเหงา กับหัวใจที่รักยิ่ง
พร้อมยอมแลก แต่เขาไม่สนในรักจริง
ก็ทำแล้วทุกสิ่ง เขายังซิ่งชิ่ง หนีไป
เขาไม่รักไม่สนน่าชังนัก
ไม่ประจักษ์ในรักแท้พี่ใช่ไหม
ไม่มองลึกถึงก้นบึ้งในหัวใจ
เขามองผ่านไม่สนใจ...ในรักจริง
4 พฤษภาคม 2547 15:29 น.
atm
รักส่งไปมอบให้เหมือนคนอื่น
เหมือนความรักนับแสนหมื่นที่พบเห็น
เหมือนรักทั้งหลายที่เคยพบที่เคยเป็น
เป็นแค่รักที่ฉันบำเพ็ญใจให้รักเธอ
รักที่ให้เหมือนใครใครเขาทุกอย่าง
เป็นหนทางความรักมอบให้เธอ
เป็นรักแท้จากใจใช่แค่เผลอ
เป็นรักแท้มีให้เธอ...ทั้งหทัย
ที่แตกต่างจากคนอื่นนับหมื่นแสน
ต่างจากคนทั่วดินแดนแคว้นไหนไหน
คือความรักที่ส่งตรงถึงหัวใจ
รักจากขอบมอบให้สู่ใจเธอ