20 เมษายน 2547 16:34 น.
atm
คนมันว่างเพราะไม่มีใครให้คิดถึง
ไม่มีใครให้ต้องคอยคนึงหา
ไม่มีใครนั่งคอยในสายตา
ไม่มีใครให้เห็นค่ายามเศร้าใจ
เพราะความว่างทำใจให้เปลี่ยวเหงา
เพราะความเศร้าทำใจฉันหวั่นไหว
ที่คนมันว่างเพราะไม่มีใคร
ไม่มีคนให้ใส่ใจห่วงใยกัน
20 เมษายน 2547 11:35 น.
atm
น้องก็รู้ว่าพี่สาวน้องจะสอบ
คิดคำตอบให้รอบคอบสมที่หวัง
คะแนนดีมีชัยเป็นรางวัล
ให้สมหวังเป็นสุขเพราะสมใจ
ขอให้พี่ทำได้ทุก ทุกข้อ
ไม่ต้องง้อเพื่อนฝูงคนไหน ไหน
ทำได้เอง พี่ทำได้น้องส่งใจ
ให้ทำได้ ทำดี ดี เปรมปรีเอย
20 เมษายน 2547 11:12 น.
atm
แค่คิดจะเหกลับ
จากไปลับจากตรงนี้
ไปไกลจากคนดี
ไปจากที่มีคนลวง
แค่คิดได้เท่านั้น
ใจผูกพันเหมือนติดบ่วง
รักเธอเข้าเต็มทรวง
แม้เธอลวงก็ยอมทน
รู้ทั้งรู้ว่าเธอหลอก
ฉันก็พร้อมจะหลงมนต์
ลืมเธอทุกข์ผจญ
ใจร้อนรนดั่งโดนไฟ
19 เมษายน 2547 10:16 น.
atm
ขอร้องไม่ให้เธอตัดเยื่อใย
เมื่อไม่มีใจก็ไม่ว่าอะไรทั้งนั้น
อย่างน้อยแค่เห็นว่าฉันยังเป็นเพี่อนกัน
แม้สักวันขอแค่ฉันเป็นเพื่อนเธอ
แค่ขอร้องไม่ใช่ฉันร้องไห้
แค่ขอร้องไม่อยากให้เธอวุ่นวายขนาดนั้น
แค่ขอร้องให้เธอได้เห็นใจกันและกัน
แค่ขอร้องเท่านั้น...แค่นั้นจริง จริง
แค่ขอร้องเพราะไม่อยากให้เธอลำบากใจ
แค่ขอร้องไม่ได้ฉุดรั้งไม่ให้ไปกับเขาคนนั้น
แค่ขอร้องขอเธออย่ามาถือโทษโกรธกัน
แค่ขอร้องเท่านั้นไม่ได้ก็ไม่เป็นไร
18 เมษายน 2547 20:25 น.
atm
คิดถึงนะรู้บ้างหรือเปล่า
อย่าให้ฉันรอจนเหงาจะได้ไหม
อย่าปล่อยให้ฉันเศร้าเพียงลำพังกับหัวใจ
แล้วใจเธอละเป็นไฉนยามอยู่ไกลใจห่างกัน
จะคิดถึงฉันบ้างไหมนะ
จะฝันถึงกันบ้างไหม
จะนั่งคิดนอนคิดถึงใคร
จะเป็นฉันหรือไม่อยากรู้จริง
จะทำอะไรในวันเหงา เหงา
จะเป็นอย่างไรเมื่อห่างไกลขนาดนี้
อยากรับรู้ความรู้สึกที่เธอมี
อยากให้รู้คิดถึงเธอคนดีจริงจัง
เป็นอย่างไรบ้างใจดวงน้อย
จะเศร้าสร้อยอย่างใจของฉันไหม
ฉันเศร้าสร้อยเพราะคิดถึงอีกหนึ่งใจ
อยากรู้ว่าอีกใจคิดอย่างไรอยากรู้จริง