**--อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด--**

ardin

คำถามเหล่านี้ไม่ว่าจะเป็นใครก็คงจะเคยพูด เคยถาม 
ทั้งๆที่รู้ว่าไม่มีคำตอบอะไรที่แน่นอน และไม่สามารถหาคำตอบนั้นได้ 
จนกว่าจะถึงพรุ่งนี้ หรือจนกว่าจะถึงเวลานั้นจริงๆ  
เราก็มักจะกังวลไปก่อนล่วงหน้า ส่งจิตวิ่งออกไปหาอนาคตที่ยังมาไม่ถึงเสมอ
แล้วก็มักจะเกิดความกลัว กลัวในสิ่งที่ยังไม่เกิดขึ้น กลัวในสิ่งที่ยังไม่รู้
ซ้ำร้ายยังมีแต่ความคิดที่ไปในแง่ร้ายซ้ำลงไปอีกต่างหาก ว่าเราคงทำไม่ได้หรอก หรือเราคงไม่สามารถ
ส่งให้เกิดความทุกข์ ทุกข์ทั้งกาย ทุกข์ทั้งใจ มาบั่นทอนเวลาที่ควรจะนำมาเตรียมความพร้อม

ถ้าเราไม่แน่ใจว่าจะทำได้ดีหรือเปล่า เราก็ต้องเตรียมทุกอย่างที่คิดว่าสามารถทำได้ไว้ให้ดีที่สุด
ไว้ให้พอใจ จนเรารู้สึกว่าเมื่อวันนั้นมาถึงเราได้เตรียมความพร้อมไว้แล้ว
ไม่มีความกลัว ว่าจะผิดพลาดใดๆ ไม่มีความกลัว ว่าจะไม่สำเร็จ
มีเพียงความพอใจ และยอมรับทั้งความสำเร็จหรือความล้มเหลวที่อาจจะเกิดขึ้นได้ทั้งนั้น
เปิดใจให้กว้าง  และให้กล้ามากขึ้นอีกนิดซิ 
มันไม่มีเรื่องอะไรน่ากลัวมากกว่าจินตนาการในแง่ร้ายของเราหรอก 

และถ้ามันไม่สำเร็จจริงๆ ก็ถือว่าคุณแพ้ แพ้ในการแข่งขันครั้งนั้น 
แต่คุณยังมีสิทธิ์ที่จะชนะได้ในอีกหลายการแข่งขัน
ถ้าคุณยังไม่ยอมแพ้หรือเลือกที่จะเดินจากไปจากสนามแข่งขัน
วันหนึ่งจะเป็นวันของคุณ  วันที่คุณจะเป็นผู้ชนะ

ไม่มีใครที่ไม่เคยแพ้ ทีมฟุตบอลที่แพ้มาสิบครั้ง ทุกคนในทีมย่อมต้องมีความท้อ
แต่พวกเขายังมุ่งมั่นฝึกซ้อม เพื่อรอคอยการแข่งขันในอีกอาทิตย์ข้างหน้าเสมอ
เพราะพวกเขาเชื่อมั่นว่า ถ้าเขาตั้งใจซ้อมและยังมีโอกาสได้ลงสนามแข่ง
เขาจะได้เป็นผู้ชนะในสักวัน ไม่นัดที่สิบเอ็ด ก็นัดที่สิบสอง
มีนักข่าวหลายคนที่ถามพวกเขาว่า พวกเขาไม่เสียใจ ไม่อับอายหรอ ที่แพ้ติดต่อกันมาถึงสิบนัด
พวกเขาตอบกลับมาว่า พวกผมเสียใจที่แพ้ แต่ผมทุ่มเทอย่างเต็มที่ทุกครั้งแล้ว
เพราะฉะนั้นผลที่ออกมาพวกผมจึงไม่เคยอับอาย และเชื่อว่าพรุ่งนี้ผมต้องเป็นผู้ชนะ

ถ้าคุณยังไม่รู้ว่าพรุ่งนี้จะเป็นยังไง ก็อย่าเพิ่งไปคิดถึงมันในแง่ร้าย
เอาเวลาในวันนี้มาทุ่มเทเพื่อความสำเร็จอย่างที่คุณต้องการดีกว่า
ไม่ว่าจะแพ้ หรือจะชนะ ไม่ว่าจะสำเร็จ หรือล้มเหลว อะไรจะเกิดมันก็ต้องเกิด