2 เมษายน 2549 19:02 น.
ardin
ฉันสะดุด แรกเห็น เธอคนนี้
ดูเข้าที ไม่สวยงาม อย่างใครเขา
แต่ยิ่งมอง ยิ่งน่ารัก พาใจเรา
ให้มัวเมา เดินตกหลุม รักของเธอ
ฉันเฝ้ามอง ทุกท่าทาง เดินยืนนั่ง
หูก็ฟัง สำเนียง เสียงเอือนเอ่อ
ยิ่งเธอยิ้ม นิดหน่อย พาละเมอ
กลับมาเพ้อ ไม่เป็นอัน ทำอะไร
เธอสั่งงาน ฉันรับคำ ไปซื่อซื่อ
ไม่รู้บื้อ หรือใจลอย ไปถึงไหน
ลักยิ้มเธอ ก่อกวน ป่วนหัวใจ
ยิ้มทั้งตา สื่อข้างใน ให้ยิ้มตาม
พอได้มี โอกาส คุยเรื่อยเปื่อย
ฉันก็เจื้อย ปากไว ไหลลุกลาม
อำเธอบ้าง หลอกเล่นบ้าง จนเกินงาม
เพื่อนต้องปราม ว่าเกินไป แล้วนะแก
ค่อยรู้สึก ว่าเธอคง ไม่ชอบใจ
ไอ้นี่ใคร มาโกหก ไม่อยากแล
เพิ่งรู้จัก นิสัย ก็แสนแย่
สุดจะแก้ เพราะยิ่งทำ ยิ่งเลวลง
ฉันเลยพลัน ถอยออกมา มองห่างห่าง
เธอจ้องมา ฉันหลบข้าง ไม่สบตรง
บอกตัวเอง รักนี้ คงต้องปลง
เพราะกลัวว่า สายตา จะสื่อใจ
ฉันคอยแอบ มองดู ในรอยยิ้ม
ที่คอบทิ่ม หัวใจฉัน ให้อ่อนไหว
เธอน่ารัก ใจดี และจริงใจ
รู้จักเธอ ไม่ทันไร รักเต็มเต็ม