18 กรกฎาคม 2548 17:35 น.

ในโลกความฝัน..สวยงาม


ในโลกแห่งความจริง 
ไม่ได้สิ่งที่ต้องการ
ดูเหมือนเป็นตัวมาร 
เมื่อต่อต้านความเป็นจริง

ในโลกแห่งความฝัน 
ดูเหมือนฉันมีทุกสิ่ง
ความฝันงดงามยิ่ง
ได้แนบอิงเธอเคียงกาย

นั่งดูแต่รูปเธอ 
แล้วก็เพ้อใจลอยหาย
คิดถึงไม่รู้วาย 
จะเป็นจะตายก็เพราะเธอ

นั่งเรียนไม่รู้เรื่อง
ไม่กระเตื่องมัวแต่เผลอ
สมองฝังภาพเธอ 
นอนละเมอจนตกเตียง

ทุกครั้งที่เดินสวน
ใจมันรวนเหมือนมีเสียง
คอยฟังได้ยินเพียง
ดังเปรี้ยงเปรี้ยงในใจเรา

เป็นแค่คนคุ้นเคย
ไม่เกินเลยยังเหมือนเก่า
ใจเธอไม่อยากเดา
กลัวต้องเฉาตรอมใจตน

ขอเก็บรักษาเธอ
เอาไว้อยู่อย่างนี้จน
เต็มเปี่ยมคับใจล้น
ฉันจะขนมาให้เธอ

ตอนนี้มีแค่รัก
ที่ยากนักจะบอกเธอ
ก็กลัวจะต้องเก้อ
ถ้าเธอเสนอแค่เพื่อนกัน