1 เมษายน 2547 20:39 น.
ardin
เดินเลาะเลียบ ไปตาม ทางชายหาด
ขอบฟ้าพาด ทะเลใส แย้มแช่มชื่น
แดดอ่อนอ่อน ตะวันลับ ความมืดกลืน
แสนร่มรื่น เดินเคียง กันเรื่อยไป
คลื่นส่งเสียง ร้องเรียก เพรียกจักหา
กระทบฝั่ง ธารา เป็นฟองใส
ชวนให้มอง ชวนให้ดู เย้ายวนใจ
ใจลอยไป สุดฟ้าไกล มิกลับคืน
สายลมพัด เสียงดัง ก้องในหู
เตือนให้รู้ เรียกสติ ไม่ให้ตื่น
ว่าทุกสิ่ง ที่รับรู้ มีจุดยืน
มิเป็นอื่น ธรรมชาติ ที่สร้างมา
เราจักต้อง ทิ้งไว้ เพียงรอยเท้า
ทุกทุกก้าว เก็บกลับไป ใจห่วงหา
อยากจะเห็น เป็นเช่นนี้ ทุกทุกครา
ที่กลับมา เยี่ยมเยียน พักผ่อนใจ