23 เมษายน 2548 14:06 น.
ardin
อยากย้อนเวลา กลับไป เพื่อแก้ไข
เพราะหัวใจ แสนเจ็บ ไม่เคยหาย
เมื่อวันนั้น ที่พบเธอ จนวันตาย
รักไม่คลาย ทุกนาที คิดถึงเธอ
ถ้าไม่พบ ไม่รู้จัก คงไม่เจ็บ
ไม่ต้องเก็บ ภาพเธอ มานั่งเพ้อ
ไม่ต้องฝัน ลมลมแล้งแล้ง น้ำตาเอ่อ
ไม่ต้องเจอ ความจริง ที่ฉีกหัวใจ
เมื่อวานนี้ ก็คิดถึง เหมือนวันนี้
ไม่มีลด แม้วันที่ เธอห่างไกล
ไม่มีเพิ่ม เพราะแค่นี้ ก็ล้นใจ
ไม่มีใคร สักคน ยืนข้างเรา
แอบมองเธอ อย่างนี้ อยู่ห่างห่าง
ไม่อยากอ้าง สิ่งใด เปรียบเท่าเขา
รู้ว่าเธอ สุขดี ฉันบรรเทา
ความทุกข์เพลา ลงได้ พอเย็นใจ
เห็นรอยยิ้ม สดใส ของเธอนั้น
ทำให้ฉัน ร่าเริง เกินวิสัย
เธอมีความสุข ฉันคนนี้ ก็สุขใจ
พอแล้วละ อย่าคิดไกล แค่นี้พอ
11 เมษายน 2548 11:06 น.
ardin
พักตรงนี้ ก็ได้ นะคนดี
ยังมีพี่ รอเจ้า ไม่ไปไหน
เหนื่อยทั้งกาย หนักหนา หรือเหนื่อยใจ
แบ่งปันได้ พี่พร้อมฟัง เจ้าเสมอ
รู้ตัวดี ว่าไม่ดี อย่างใครเขา
แม้ว่าเจ้า ไม่เคยสน แต่ยังเพ้อ
หวังสักวัน พี่จะได้ บอกกับเธอ
ว่ารักจริง ไม่ใช่เผลอ หรือหลอกลวง
ทุกวันนี้ ได้แค่มอง แล้วเดินผ่าน
ไม่เคยจาร จำหลัก ก็ยังหวง
เห็นเธอยิ้ม ก็เป็นสุข ไม่ต้องควง
ได้ตักตวง ความสุข เมื่อฝันไป
แค่ได้ฟัง เสียงสำเนียง ดีใจนัก
ขอทึกทัก ว่าให้ฉัน นั้นได้ไหม
รู้อยู่ว่า เธอไม่เคย จะสนใจ
แต่ยังไง ใจฉัน ก็รักเธอ
7 เมษายน 2548 14:51 น.
ardin
ท้องฟ้า ทุ่งหญ้า แสงอาทิตย์ สายลม ผืนแผ่นดิน
..ทุกอย่างนี้ล้วนเป็นของธรรมชาติ
ธรรมชาติเป็นผู้สร้างสรรพสิ่ง ให้แก่เรา
มนุษย์ทุกเผ่าพันธุ์ ให้ได้อาศัย
ธรรมชาติไม่เคยกำหนดสิทธิ์ให้แก่ใคร เท่าใด
ทุกสิ่งมีเหลือเฟือ ที่จะได้อย่างเท่าเทียมกัน
ธรรมชาติไม่เคยหมดสิ้น ไม่เคยหวงแหน
เมื่อเรารับมาต้องรู้บุญคุณ เคารพแก่ผู้ให้ซึ่งสรรพสิ่งนี้
สมัยก่อน เราไม่เคยขาดแคลนหรืออดอยาก
หัวใจเราก็ไม่ละโมบ โลภในสิ่งที่ได้มาจากธรรมชาติ
เราใช้ชีวิตทุกวัน ดำเนินไปอยู่ร่วมกับต้นไม้ สายธาร สัตว์ป่า สุริยา
หมุนเวียนทุกสิ่งแก่กัน
ไม่มีเบียดเบียน แต่เราเอื้อเฟื้อ และใช้ทุกสิ่งอย่างรู้คุณค่า
สำนึกในธรรมชาติผู้สร้าง
แต่ทำไม ทุกวันนี้ทั้งที่เราเรียกตัวเราเอง
ว่ามี วิวัฒนาการ เป็นผู้ศักดิ์สิทธิ์
จะก้าวนำตัวให้เหนือกว่าธรรมชาติ
สรรสร้างได้ทุกสิ่งทุกอย่างโดยไม่ต้องพึ่งฟ้า พึ่งฝน
.แล้วทำไมทุกสิ่งที่เราสร้างต้องกลับไปย้อนทำลาย
แหล่งกำเนิดของตัวเราเองด้วย
ปักปันอาณาเขตแก่กัน ยึดครองผืนแผ่นดินที่อุดมสมบูรณ์
เมื่อครั้งก่อนทุกทุ่งหญ้าเป็นของธรรมชาติ .ทุกแผ่นดินเป็นของโลก
แต่มนุษย์ต้องการที่จะครอบครอง
ทำให้เราอยากถูกกักขังอยู่ในที่ซึ่งเราเรียกว่า เจ้าของ
แล้วไหนละความอิสระ ที่เราเคยเรียกหา ..เสรีภาพ ที่เราใฝ่ฝัน
เมื่อทุกวันเราก็ยังคิดที่จะครอบครองธรรมชาติ
มากกว่าที่จะแบ่งปันธรรมชาติแก่กัน
คงจะไม่มีวันที่จะพบความสุขที่แท้จริง
ธ ร ร ม ช า ติ ส ร้ า ง ส ร ร ค์ ทุ ก ส ร ร พ สิ่ ง
ไ ม่เ ค ย ห ยิ่ ง กั ก เ ก็ บ สิ่ ง ใด ไ ว้
แ บ่ ง ปัน เ อื้ อ เ ฟื้ อ แ ก่ เร า ไ ป
แ ล้ ว เร า ไ ย ไ ม่ ดู แ ล สิ่ ง ที่ ไ ด้ ม า
หน้าส่วนตัว
2310
Lovers
0 คน เลิฟardin
