11 กุมภาพันธ์ 2548 16:31 น.
ardin
เพียงแค่เธอได้มองสบตาฉัน
รู้สึกว่าใจมันสั่นจนทนไม่ไหว
รู้ทันทีว่าเธอคือคนที่ใช่
เพราะหัวใจรอคอยเธอมานาน
ค้นพบแล้ว...คนที่หัวใจเรียกหา
อะไรช่างนำพาเราได้มาเจอกาน
ในความฝันที่มีเพียงเราร่วมขับขาน
ไหลล่องตามลำธารใต้แสงเงาพระจันทร์
ใจดวงนี้เกินที่จะทนไหว
เมื่ออยู่ใกล้ร่ำร้องอยากอยู่เคียงกัน
เธอละรู้สึกบ้างไหมถึงสายสัมพันธ์
เติมรักให้กัน อิ่มอุ่นหัวใจ
รัก รัก รัก รักจนไม่อาจหยุดใจไว้
หายใจ...มีแต่เธอ
7 กุมภาพันธ์ 2548 22:00 น.
ardin
รู้ว่า ท น อยู่อย่างนี้ต่อไปก็ เ จ็ บ ยิ่งกว่านี้
ไ ม่ รู้ ค่ำ คื น นี้ จ ะ ผ่ า น ไ ป อ ย่ า ง ไ ร
เ พ ร า ะ หั ว ใ จ ป ว ด ร้ า ว เ ห ลื อ แ ส น
ไ ม่ มี กำ ลั ง ใ ด จ ะ ท ด แ ท น
ห รื อ รั้ ง แ ข น เ ธ อ เ อ า ไ ว้
ต้ อ ง ปั้ น ห น้า ยิ้ ม ใ ห้ ก ล บ ใ จ เ จ็ บ
ต้ อ ง กั ก เ ก็ บ น้ำ ต า ไ ม่ ใ ห้ ไ ห ล
ต้ อ ง ร่ า เ ริ ง อ ย่ า ง นี้ ก่ อ น เ ธ อ ไ ป
ต้ อ ง ทำ ใ จ จ า ก เ ธ อ ใ ห้ ไ ด้ สั ก ที
เ มื่ อ เ พ ร า ะ เ ธ อ ไ ม่ คิ ด ไ ม่ มี ใ จ
เ ล ย จ า ก ไ ป ง่ า ย ง่ า ย ไ ม่ ดู ดี
ส า ย ใ ย รั ก ค ว า ม ห่ ว ย ใ ย เ ห มื อ น ไ ม่ มี
ก็ ค น ดี จ า ก ไ ป ไ ม่ เ ห็ น น้ำ ต า
2 กุมภาพันธ์ 2548 14:33 น.
ardin
แ ค่ อ ย า ก ใ ห้ เ ธ อ รู้ เ อ าไ ว้ ว่ า. . .
ฉั น ยิ น ดี เ ป็ น . . .ตั ว ต ล ก
. . .ถ้ า มั น ทำ ใ ห้ เ ธ อ ยิ้ ม ไ ด้. . .
รู้ไหม...วันไหนที่เห็นหน้าเธอ
รู้ไหม...ใจมันเผลอลอยออกไปไหน
รู้ไหม...แค่ได้บังเอิญเจอเธอก็สุขใจ
รู้ไหม...ฉันเก็บเอามาฝันทั้งคืน
รู้ไหม...วันนี้ที่บังเอิญพบเธอ
รู้ไหม...ใจเฮ้อ!! แห้งเหี่ยวและกล่ำกลืน
รู้ไหม...เมื่อเห็นน้ำตาเธอสุดจะฝืน
รู้ไหม...อยากจะยื่นมือเข้าไปช่วยเช็ดน้ำตา
รู้ไหม...ฉันยืนรออยู่ที่เดิม
รู้ไหม...ว่าหัวใจฉันเรียกหา
รู้ไหม...ถ้าวันไหนไม่พบหน้า
รู้ไหม...ฉันแทบบ้าเป็นห่วงเธอ