13 พฤษภาคม 2547 17:52 น.
ardin
อยากทำความรู้จักเธอคนนี้
อยากเป็นที่เห็นว่าคนสำคัญ
อยากแสดงว่ารักเธอทุกวี่วัน
ให้เห็นฉันคนนี้..สะดุดใจ
แต่คงเพราะใจตัวเองที่ไม่กล้า
เมื่อพบหน้าทุกครั้งทำเมินไกล
มีโอกาสพูดกันก็สายไป
เพราะหัวใจดวงนี้กลัวความจริง
6 พฤษภาคม 2547 12:23 น.
ardin
แม้เวลาจะยังคงหมุนเวียน..แต่ใจนี้ยังเหมือนเดิม
ทุกสิ่งดำเนิน..ผู้คนมากหลายเข้ามาแต่งเติมในชีวิต
แต่ความรู้สึกโหยหา..คิดถึงเธอยังคงอยู่จับจิต
ฉันคงต้องนั่งลงเพื่อที่จะคิด..หาทางออกในกับตัวเอง
วันนี้ผ่านไปอย่างเลื่อนลอย
พรุ่งนี้ก้าวย้ำรอยเท้าเก่าเก่า
ดำเนินไปด้วยคำโง่โง่ ว่ายังเป็นเรา
ที่แท้เล่า..เธอกับฉัน ก็คือคนละคน
30 เมษายน 2547 00:24 น.
ardin
กลางคืนดึก สงัด เวลานี้
ไม่รู้ที่ ในใจ มีใครไหม
อยากให้รู้ ว่าคิดถึง สุดดวงใจ
จากกันไกล ลาลับ มิกลับคืน
อยู่คนเดียว ว้าเหว่ คำนึงหา
ทอดสายตา เหนื่อยล้า แสนขมขืน
อยู่คนเดียว ใจเปลี่ยวเปลี่ยว ต้องกล้ำกลืน
อยากจะยืน ลุกขึ้น เพียงลำพัง
ขอเพียงเพื่อน สักคน เป็นที่รัก
ไว้จะพัก หัวใจ ที่คุมขัง
ต้องทนฝืน เรี่ยวแรง เป็นกำลัง
เหนื่อยหน่ายจัง ความเหงา ระโรยรา
19 เมษายน 2547 21:27 น.
ardin
ก้มลงมอง จากพื้นดิน ข้างบนนี้
สูงกว่าที่ ที่แห่งใด ได้เหยียบย่ำ
มองได้รอบ เห็นได้ทั่ว มิมีซ้ำ
กวาดตาย้ำ นี่แหละหนา ฝีมือคน
สุดเบื้องล่าง สายตา มีแต่ตึก
สุดจะลึก สูงต่ำ ทุกแห่งหน
ฉายให้รู้ คุณค่า ของผู้คน
ที่อดทน ก้าวล้ำ นำความเจริญ
เห็นเป็นตึก สี่เหลี่ยม เป็นร้อยร้อย
แต่ก็คล้อย ยังเห็น ว่าสวยเฉิ่น
มีอำนาจ ทรงพลัง ไม่มีเกิน
ดูแล้วเพลิน ได้เห็น เป็นบุญตา
9 เมษายน 2547 11:38 น.
ardin
อาจจะพูด..ไม่ดีใส่เธอบ้าง
อาจจะกว้าง..เกินไปเธอไม่รู้
อาจจะเป็น..แล้งน้ำใจไม่ใยดู
แต่ต้องสู้..กัดฟันทนทำแข็งใจ
เธออาจเจ็บ..จากคำพุดที่ได้รับ
เธออาจกลับ..เอาไปคิดชวนสงสัย
เธออาจช้ำ..กล้ำกลืนว่าทำไม
แต่รู้มั้ย..?? ..ฉันปวดใจที่รักเธอ