30 มีนาคม 2545 04:48 น.
Ar@p
พร่ำเพรียกหาวันอันแสนปลื้ม
จอกจ้ำ อันดื่มแล้วระเหย
ความจำคำนวนแต่ล้วนเคย
ทุกจอกไม่เลย จากไมตรี
หวังสักพรกเติบเติบมาช่วยเติม
ให้น้าบาวมาเสริมอยู่ข้างที่
เพลงบอกนอกทางคงเข้าที
ผลัดกันเติมจอกพลีสวดเมรัย.
๐๓๐๕๒๕๔๕
28 มีนาคม 2545 22:04 น.
Ar@p
เขียนให้...ปะหล่องน้องรัก
-------------------------------------
คือหนุ่มนิสัยคะนอง เป็นน้องพี่
หอบตำราพาที มีแง่เถื่อน
ชอบคิดฝันบรรทัด-เส้นวัดเลือน
มองโลก ไม่เหมือนคนทั่วไป
คือหนังสือ คือค่าตำราคิด
คือปรัชญาแก่นนิด แต่ยิ่งใหญ่
พอแก่ค่า แก่คำ ที่เรียงใจ
พอแก่ไท แก่วลี ที่มีจริง
ในคำร้อย ถ้อยเขา เรารู้จัก
มีแง่งาม แง่รัก หนัก-เบานิ่ง
ในคำหนัก มักความเชื่อได้เผื่อพิง
ต่อขนบ เขายิ่ง ไม่อาทร
ในใจเขา พล่านพล่าน แต่หาญกล้า
จากคำ จากปรารถนา มีบทสอน
ในทางเขา เขาถนอม ยอมอดนอน
ในทางชั่ว เขาไม่ย้อนกลับคืนไป
เขาเป็นเขา เงานั้น รำพันบอก
ชีพจร เมื่อลงจอก ระเหยใหม่
ทุกจอกแท้ มีเท้า เขาเข้าใจ
ทุกย่างก้าว เขาอาลัย แต่บทกวี
ถึง..ปะหล่อง..น้องรัก อย่าหักโหม
ต่อพายุซึ่งกระโจม มาผิดที่
รู้หนัก- เบา ผ่อนค่าท่ามนาที
รู้จังหวะสู้-หนี ตามเงื่อนจริง
๒๒๒๒๕๔๕
17 มีนาคม 2545 12:14 น.
Ar@p
เวลาผ่านใจ
ไปกี่ครั้ง
สำนึกใด รอหยั่ง มติฝัน
สุขที่เหยียด
เบียดมาพร้อมหน้ากัน
มีกี่สุข
เพื่อปันให้เราชิม.
17 มีนาคม 2545 12:00 น.
Ar@p
แบกบ่น
อยู่ท่ามความสุขโศก
เนื้อหาใจไหวโบก
แสวงหวัง
ได้-เสีย แพ้-ชนะ
พอประทัง
ไม่มีจุดจบหวังสักครั้งเดียว.
หน้าส่วนตัว
793
