23 สิงหาคม 2549 16:36 น.
Ar@p
เป็นอยู่อย่างไร ไม่สำคัญ
ขอให้ใจเธอนั้น ยังสูงส่ง
สูงกว่าความสอพลอ อันดำรง-
ในสังคมที่ยังคงความดักดาน
เป็นอยู่อย่างไร ไม่สำคัญ
ขอให้คืนวันอย่าเพียงผ่าน
รู้และคิดถึงค่าบรรดางาน
ที่ทุ่มเทบันดาลอย่างจริงใจ
เป็นอยู่อย่างไร ไม่สำคัญ
ขอใจลึกนั้น รู้จักให้
รู้จักเผื่อแผ่ใครใคร
รู้จักห่วงใยมโนธรรม.
6 เมษายน 2545 12:00 น.
Ar@p
นิยาม-สุขทุกข์
ปลุกให้คิด
ว่าแท้คนถูกผิด จูงใจอยู่
โลกของคนวนกรรม
ต่ำน่าดู
โลกเหนือคน ไม่รู้อยู่หนใด.
๐๓๐๕๒๕๔๕
Copyright 2000 Ar@p.com All rights reserved
ปล.อย่า...ละเมิดลิขสิทธิ์ ! .. กูเอาตายเชียวนะมึง
(สามบรรทัดสุดท้ายเป็นส่วนหนึ่งของ บทกวี ...ไม่ใช่ข้ออหังการทางกฏหมาย)
6 เมษายน 2545 12:00 น.
Ar@p
คืนเหงาเศร้ายาวนาน
มักผ่านช้า
คอยกัดกินแววตาของนักฝัน
บทกวี
ทุกบททดแทนกัน
สุขเศร้า สร้างสรรค์ ได้ดั่งเดิม.
๐๓๐๕๒๕๔๕
Copyright 2000 Ar@p.com All rights reserved
ปล.อย่า...ละเมิดลิขสิทธิ์ ! .. กูเอาตายเชียวนะมึง
(สามบรรทัดสุดท้ายเป็นส่วนหนึ่งของ บทกวี ...ไม่ใช่ข้ออหังการทางกฏหมาย)
6 เมษายน 2545 11:45 น.
Ar@p
จะอยู่หรือจะตาย
อย่าไปคิด
ขอให้สุขสัมฤทธิ์ อยู่ต่อหน้า
ดื่มเถอะ
กินเถอะ ก่อนจากลา
พรุ่งนี้ ไม่มีค่า ให้อาทร.
๐๓๐๕๒๕๔๕
Copyright 2000 Ar@p.com All rights reserved
ปล.อย่า...ละเมิดลิขสิทธิ์ ! .. กูเอาตายเชียวนะมึง
(สามบรรทัดสุดท้ายเป็นส่วนหนึ่งของ บทกวี ...ไม่ใช่ข้ออหังการทางกฏหมาย)
30 มีนาคม 2545 04:48 น.
Ar@p
ฉันได้เขียน ได้ขับนับจอกซึ้ง
ก็พอแล้วชีวิตหนึ่งซึ่งฝันหา
ฉันคงไม่คืบคลานตามปัญญา
ที่เศษโทรมศักดินา ท่องตามกัน
ฉันคงมีทางฝันที่ฉันรัก
ไม่ใหญ่นัก แต่ก็ให้พอฝัน
ชีวิตหนึ่ง ซึ้งเศร้าอย่างเท่าทัน
จะทุกข์อีก ก็ไม่หวั่น ไม่อาทร.
๐๓๐๕๒๕๔๕
หน้าส่วนตัว
1285
