19 กรกฎาคม 2553 15:30 น.
Alto2
เพียงชิดใกล้ในใจก็หวั่นไหว
แม้ห่างไกลในใจก็ใฝ่หา
อยากอยู่ด้วยแนบชิดทุกเวลา
มิอยากพรากจากสายตาไปไหนไกล
อยากจะใช้วันเวลาไปด้วยกัน
แม้ว่ามันจะทุกข์สุขเพียงไหน
ร่วมกับน้องพร้อมครอบครัวที่สุขใจ
เพียงใจเรามีกันนั้นก็พอ
21 กันยายน 2552 20:34 น.
Alto2
กลิ่นดอกปีปหอมแท้แพ้แก้มนาง
ยังไม่สร่างในทรวงถวิลหา
ในคืนนี้อย่าเล่นตัวนะแก้วตา
ขอหอมอีกสักคราให้ชื่นใจ
4 กุมภาพันธ์ 2552 08:08 น.
Alto2
นั่งรถไปเมืองน่านสราญจิต
ปล่อยความคิดไม่ยึดติดกับเมืองใหญ่
ทิ้งความเศร้ารุมเร้าว้าวุ่นใจ
จากเมืองใหญ่ไปพักใจในบ้านเกิด
14 มกราคม 2552 13:40 น.
Alto2
โทรหาเธอเธอบอกจะไปฮอด
คงไปพรอดความรักไหนต่อไหน
ฉันคนนี้เวลานี้มันสิ้นใจ
เธอบอกไปกับแฟนแสนสุดเศร้า
ฉันคนนี้หลงผิดคิดเธอดี
ใจดวงนี้ของฉันช่างโง่เขลา
โดนเขาหลอกหักอกแล้วหรือเรา
เลยนั่งเศร้าคนเดียวเปลี่ยวเอกา
ฉันคนนี้มันมีลางสังหร
มันแคลงคลอนยามเธออยู่ไกลตา
ยังสงสัยเรื่องราวที่ผ่านมา
แต่ทว่าสุดท้ายกลับเปิดเผย
เป็นฉันเองคนนี้หรือที่ผิด
ที่แอบคิดแอบฝันดั่งเช่นเคย
ยังคิดถึงห่วงเธอมิละเลย
เธอกลับเฉยไม่เคยเป็นห่วงกัน
เปรียบเทียบเธอเหมือนดั่งดวงดอกไม้
หากอยากได้ต้องปืนป่ายขึ้นไปหา
ล่อแมลงฝูงผึ้งทั้งนกกา
ให้มาหามาตอมและดอมดม
สวยสดใสน่าชมเกินในฝัน
บานทุกวันแมลงผึ้งช่างสุขสม
ผู้คนเห็นแหงนมองต่างชื่นชม
อยากจะเด็ดดอมดมมาหมายปอง
ฉันคนนี้อีกคนที่หลงรัก
อยากประจักษ์เก็บไว้เป็นเจ้าของ
แต่ดอกไม้อยู่สูงเกินครอบครอง
หากหมายปองเก็บไว้ต้องช้ำใจ
เพราะดอกไม้ดอกนี้มันหยิ่งนัก
หลอกให้รักให้หลงหมดเยื่อใย
ทำเป็นเมินความรู้สึกไม่สนใจ
กลับห่างไกลหากใครตอมดอมดม
โรยราอ่อนล้าคงมีสักวัน
ร่วงหล่นพลันใต้ต้นถูกทับถม
อยากสาสมความงามร่วงแรงลม
หากเหยียบจมปฐภีพี่ขอโทษ
หากเมินมองมิสนใจอย่าได้ถือ
ไม่หวานชื่นคืนผ่านอย่าได้โกรธ
กลับมองดูตัวเองหากกล่าวโทษ
ทุกสิ่งหมดขอคืนรักครั้งนี้
13 มกราคม 2552 21:51 น.
Alto2
สมหวังดังใจปราถนา
พี่นี้ขอลาไม่มาใกล้
แสนเศร้าเจ็บปวดร้าวถึงใจ
กับใครคนนั้นคนของเธอ