12 เมษายน 2552 01:13 น.
aka_mem_non
นําตานองหน้า
คำสัญญาที่ใหลอาบแก้มแล้วร้วงหล่น
สะท้อนภาพไครบางคน
ในความมืดมนของดวงตา
ฉากเวลาที่เคลื่อนไหล
ซ้อนภาพนําตาใว้ไครไม่เห็น
บาดลึกอย่างชาเย็น
ตายหรือเป็นไม่ต่างกัน
ฝังตัวตนในความมืดมน
แลกวิญญาณกับความทุกทนหมองไหม่
จารึกแค่ความทรงจำใว้
ตราบสิ้นลมหาย
ที่รักเธอ
11 เมษายน 2552 03:20 น.
aka_mem_non
โลกที่โง่เขลา
ผู้คนเฝ้าแต่มองหา
หนทางอำพรางตา
แผ่นฟ้าฉาบสีเทา
ความฝันทยานปีก
โหยหาอีกซีกวิญญานนั้น
โบยบินให้ถึงสวรรณ์
เซ่นสรวงสิ่งสามัญด้วยน้ามตา
ข้าเพียงคนหลงทาง
ขายร่างแลกเศษความฝัน
แค่ฝุ่นผงในสายลมนั้น
ร่องลอยไร้วันเวลา
บางครั้งข้าเป็นเทวดาตัวน้อย
วิงไล่แสงหิ่งห้อยร้อยความฝัน
บางครั้งเป็นเมฆหมอก
รวงหลอกตัวเองไปกลับคืนวัน
ตามหาปีกคู่นั้น
บนโลกร้างพรางน้ามตา
หนทางที่หนาวสั่น
ผู้คนนั้นล้วนแปลกหน้า
เหล่ามนุษย์ผู้ทำตัวเป็นเทวดา
แสวงหาปีกโบยบิน
เทวดาผู้ไม่มีปีก
โหยหาอีกซีกวิญญานนั้น
พ่านหน้ากากเธอและฉัน
โลกเรานั้น----ล้างผู้คน
11 เมษายน 2552 02:14 น.
aka_mem_non
หนาวลมพรมหนาว---ยิ่งหนาวลึก
ดิ่นดาษดาวดึก---ยิ่งนึกถึง
หนาวฟ้าหนาวใจ---ยิ่งคำนึง
อุ่นไอรักหนึ่ง---ยังตรึงใจ
ฟ้าพรมห่มค้าง---กางฟ้ากั้น
หนึ่งนั้นรักมั้น---ยังฝันหา
เอื่อยใหลร่วงริน---คือน้ามตา
บอกว่ารักมั้น---นิรันดร์เอย
ดึกร้างค้างพรม---ยิ่งตรมนัก
แลรักร่วงโรย---ยิ่งโหยหา
ดื่นดาวพราวฟ้า---คือน้ามตา
รินรินร่วงมา---ร้างราลืม
11 เมษายน 2552 01:57 น.
aka_mem_non
พลบคำตะวันหาย
ราตีพรายระบายแสง
หริ่งหรีดขานปีกแรง
น้ามค้างแต้มรับแสงจันทร์
นานกว่าตะวันทอ
ในคืนท้อใจสูญหาย
กระซิบสายลมพาย
ไประบายข้างๆเธอ
หิ่งห้อยแสงน้อยนิด
ดั่งเปลวจิตที่อ่อนร้า
แสงดาวตระกานตา
บนฟากฟ้าที่คว้าไป
ฝากดาวที่เดินทาง
ฟ้ายังกว้างในคืนนี้
หลับตาเถิดคนดี
ใจดวงนี้ข้างๆเธอ
รอแสงที่ฉายอ่อน
ตระวันรอนตื่นจากฝัน
ฟ้ากว้างงทางยังกั้น
เพียงใจมั้นคงได้เจอ
9 เมษายน 2552 23:58 น.
aka_mem_non
ในกระจกเงา
เคยเป็นตัวเราที่เคยร้องห้าย
หัวใจแทบสลาย
อ้างว้างเดียวดายผู้เดียว
ดวงตาคู่เดียวกัน
ภายใต้หน้ากากนั้น
ยังเรียกหาเธออยู่ทุกคืนวัน
เพราะเธอคือความฝัน
เป็นดวงตาของฉันให้ก้าวไป
เนิ้นนานเท่าใด
คืนวันที่เก็บใว้กับนำตา
เฝ้าคอยเรียกหา
พ่านม่านของเวลาที่พ่านไป
คนหาตัวเองในกระจกเงา
กับดวงตาคู่เก่า
เปลี่ยนไปทุกคำเช้า
เพียงแค่เรืองราว...ของเวลา
หน้าส่วนตัว
599
