16 ธันวาคม 2545 19:30 น.
AiRGirL
เจ็บไหมล่ะ!!!!
เจ็บมากไหมงานนี้ฉันเจ็บนัก
เจ็บเพราะรักเธอมากกว่าคนไหน
เจ็บเหลือเกินเจ้บแสบแทบขาดใจ
ช่างปะไรเขาไม่เห็นค่าน้ำตา
เจือกเองนิเจือกอยากรู้จักกับเขา
เจือกโง่เง่าเฝ้าถามหาเขาไม่เห็นค่า
เจือกจริงๆเจือกโง่รักเจือกศรัทธา
เจ็บอุราเจือกให้ใจเขาไปครอง
พอเถอะนะหยุดเสียทีหยุดได้ไหม
น้ำตาฉันหยดไหลอาบตาสอง
หยุดคำหยาบหยุดว่าร้ายน้ำตานอง
เมื่อเราสองมิอาจครองรักคู่กัน
14 ธันวาคม 2545 01:24 น.
AiRGirL
1 ปีที่ผ่านผัน
365 วันแล้วหรือนี่
วันเดือนผ่านไปไม่ใยดี
ผ่านวันเป็นปีแล้วนี่หรือไร
สุขเศร้าเคล้าน้ำตา
ชื่นฉ่ำชุ่มชีวาโลกสดใส
หากบางวันทุกข์ตรมเศร้าใจ
ก็มองว่าทำไมผ่านช้าเหลือเกิน
มีเรื่องราวขีดเขียนเป็นบทตอน
มีอุทธาหรณ์สอนใจอยู่นานเนิ่น
มีแนวทางมีทางเลือกให้ก้าวเดิน
มีความหวังมีแรงพลังก้าวต่อไป
แม้ที่ผ่านไม่มีเธอมาแนบข้าง
แม้จะเดินอ้างว้างเหงาแค่ไหน
แม้จะเจ็บจะปวดแทบขาดใจ
แม้ไม่มีใครเห็นใจไยดี
ยืนหยัดอย่าหยุดยั้งจงเข้มแข็ง
ให้มีแรงอย่าท้อแท้อย่าหมดท่า
สู้เขาเราต้องฝืนดวงชะตา
อย่าปล่อยให้เวลาล่วงนานเกิน