11 เมษายน 2546 13:12 น.
aGApE
เมื่อเช็ดทำความสะอาดเสียใหม่ เธอก็ได้เห็นลายไม้ที่งดงาม
และความแวววาวเมื่อเธอขัดถู หุ่นไม้ที่เคยสกปรก ก็กลายเป็นหุ่นไม้ที่ดูมีค่า
แม้จะไม่สวยงามเท่าหุ่นไม้ตัวอื่นๆที่ถูกทาสีตกแต่งไว้
แต่มันก็เป็นหุ่นไม้ของเธอคนเดียว และเธอก็รักมัน
น่าเสียดายที่มันไร้ชีวิต น่าสงสารที่มันไม่เคยเห็นสีสวยๆของสายรุ้ง
ไม่เคยรู้ถึงความสดชื่นของละอองฝน ไม่เคยเห็นว่าท้องฟ้ากว้างแค่ไหน
หรือทะเลนั้นลึกเพียงใด น่าเสียดายที่มันมีแต่ร่างกายแข็งๆที่ไร้หัวใจ
เด็กหญิงพยายามใส่หัวใจของเธอให้เจ้าหุ่นไม้
แม้ว่าทุกครั้งที่เด็กหญิงพยายามที่จะใส่หัวใจของเธอลงในไม้แข็งๆของมัน
หัวใจของเธอจะต้องถูกเสี้ยนไม้ทิ่มตำจนเป็นแผลเสมอ
หัวใจดวงเล็กๆถูกไม้แข็งๆบีบคั้นจนขาดวิ่นและบุบสลาย
แต่เด็กหญิงก็ไม่หยุดความพยายามของเธอ
เจ้าหุ่นไม้เริ่มมีชิวิตขึ้นมาเรื่อยๆ
มันไม่ใช่หุ่นไม้ที่เอาแต่นอนแข็งทื่ออีกต่อไป
มันเริ่มมองเห็นความสวยงามของแสงแดดและท้องฟ้า
เริ่มได้ยินเสียงนกร้องเพลงและเริ่มรู้สึกถึงความเย็นของไอฝนและได้กลิ่นดอกไม้บาน
มันได้วิ่งเล่นในทุ่งหญ้า ได้เล่นน้ำในลำธาร
แล้ววันหนึ่งมันก็รักเป็น
ในที่สุด เจ้าหุ่นไม้ก็มีชีวิตอย่างสมบูรณ์
มันมีตาไว้มองความงดงามของสิ่งที่อยู่รอบตัว
มีจมูกไว้สูดกลิ่นหอมรอบกาย มันรับรู้การสัมผัส และมันมีหัวใจไว้รัก
แต่. เด็กหญิงจากไปแล้ว
หัวใจดวงน้อยที่เคยเป็นของเธอบัดนี้มันอยู่ในตัวเจ้าหุ่นไม้
แม้มันจะถูกบีบถูกกดจนบอบช้ำและขาดวิ่นเหลือเป็นเศษเสี้ยวใจที่แหว่งเว้าสักเพียงใด
แต่มันก็ทำให้เจ้าหุ่นไม้มีชีวิตจิตใจสมความตั้งใจของเธอ
เจ้าหุ่นร้องไห้ มันต้องการเด็กหญิงที่เคยมีชีวิตชีวาคืนมา
มันกอดซากที่ไร้ชีวิตของเด็กหญิงไว้เงียบๆ
หัวใจที่เหลืออยู่ในตัวมันมีมากน้อยเท่าใดหนอ
แล้วจะขาดวิ่นไปอีกสักเท่าไรตอนที่มันใส่กลับเข้าไปให้เด็กหญิง
หัวใจสีแดงที่เคยงดงามสมบูรณ์ จะถูกทำลายอีกเท่าไรกว่าจะใส่กลับไปได้
สุดท้ายแล้วหัวใจจะถูกทำลายอีกมากเท่าไร
จะเหลือซากหัวใจอีกเท่าไรที่จะใส่ความรักให้สิ่งที่ไร้ชีวิตได้
ที่สุดแล้วอาจจะสกปรกแปดเปื้อนจนกลายเป็นสีดำและเหลือแค่เศษเสี้ยวเพียงนิดเดียว
ที่ไม่อาจจะจุความรักได้อีกเลยกระมัง
คุณเคยมี Pure love มั้ย
ความรักครั้งแรกไง คุณจำความรู้สึกของมันได้อยู่หรือเปล่า
คงต้องมีสักครั้งที่คุณรู้สึกรักใครจริงๆโดยไม่สนใจว่าเขาจะเป็นอย่างไร
เป็นความรักที่มีองค์ประกอบแค่เพียง"ความรัก"แต่ประการเดียว
ไม่มีอย่างอื่นเจือปน เป็นความรักเพื่อรักเท่านั้น
หลายคนอาจไม่เกิดขึ้นในครั้งแรกที่คุณมีคนรัก แต่ลองคิดดูดีๆสิ
อาจเป็นเพราะครั้งแรกของคุณมันยังไม่ใช่"ความรัก" ก็ได้
จะอย่างไรก็ตาม pure loveนี้ เกิดขึ้นได้ครั้งเดียวในชีวิต
Pure love เป็นสิ่งงดงาม บริสุทธิ์ มันสมบูรณ์ในตัวของมันเอง
รักที่ใครๆเรียกว่าเป็น Puppy love นั่นแหละ ถามว่าถึงมันเป็น Puppy love
แต่เป็นรักที่คุณอยากได้มันมั้ย
เพราะมันเป็นรักที่ไม่มีปัจจัยอื่นเข้ามาเกี่ยวข้องการงาน การเงิน ฐานะ สังคม
และไม่แปดเปื้อนด้วยความต้องการทางฝ่ายต่ำหรือ Sex
และไม่ว่ามันจะจบลงอย่างไร มันก็ยังงดงามทุกครั้งที่คุณนึกถึงเสมอ ใช่หรือเปล่า
น่าเสียดายที่ Pure love ของคนเรามักไม่เกิดในคราวเดียวกัน Pure love
ของคนคนหนึ่งมักถูกทำลายโดยอีกฝ่ายหนึ่งด้วยปัจจัยที่กล่าวไปข้างต้น
แล้วเมื่อมันถูกทำลายไปแล้ว มันก็จะไม่เกิดขึ้นมาได้อีก
เพราะ..
สัญชาดญาณ-- เพียงครั้งเดียวที่ถูกทำร้าย
สัตว์ยังเรียนรู้ที่จะระแวดระวัง
นับประสาอะไรกับมนุษย์ที่ฉลาดกว่าจะไม่สร้างเกราะ สร้างภูมิคุ้มกัน
ความรักครั้งต่อไปยังคงเกิดขึ้นได้ แต่จะเป็นรักที่มีข้อแม้
การทุ่มเทความรู้สึกทั้งหมดของหัวใจจะไม่มีอีกแล้ว
อย่างน้อยต้องเหลือไว้ให้ตัวเอง
คุณยังมี Pure love อยู่ในมือหรือเปล่า คุณต้องการมันไหม
ขอให้คุณเก็บรักษามันไว้ให้ดีเพราะมันเป็นสิ่งที่มีค่าที่สุดในหัวใจของคนคนหนึ่ง
และเขาจะมีให้คุณได้เพียงครั้งเดียวในชีวิตเท่านั้น
มันจะเป็นหัวใจสีแดงที่ไม่มีขาดวิ่น
เป็นหัวใจดวงที่สมบูรณ์ที่สุดเท่าที่คนคนหนึ่งจะพึงมี
แต่เพียงแค่ครั้งเดียวที่มันถลอกแม้เพียงนิด
มันจะไม่กลับมาเป็นหัวใจที่สมบูรณ์อีกต่อไปและส่วนที่เป็นแผลนั้น
ในที่สุดมันจะด้าน จะชา จะกลายเป็นส่วนที่แข็ง >และกลายเป็นสีดำ
11 เมษายน 2546 13:10 น.
aGApE
อยากฉลาดม๊ะ.....
ฉลาดพอที่จะเข้าใจว่า.......ความพยายามบางครั้งมันก้อเป็นแค่ความพยายาม
ฉลาดพอที่จะเข้าใจว่า......อย่าหวังว่าใครจะเห็นเราสำคัญมากไปกว่าตัวเค้าเอง
ฉลาดพอที่จะเข้าใจว่า......คนที่เรารัก....บางทีเค้าก็มีคนที่เค้ารัก
ฉลาดพอที่จะเข้าใจว่า......คนที่เราอยู่ใกล้เค้าแล้วมีความสุขอาจเป็นคนเดียวกัน
กับคนที่ทำให้เราเสียใจที่สุด
ฉลาดพอที่จะเข้าใจว่า......คำหวานจากปากเค้า เค้าพูดเพียงเพราะเค้าชอบพูดคำ
หวานกับใครๆ เสมอ....ก็แค่นั้น
ฉลาดพอที่จะเข้าใจว่า......การโกหกเกิดขึ้นตลอดเวลาไม่ว่าใคร
ฉลาดพอที่จะเข้าใจว่า......คนที่เรารักอาจเป็นคนเดียวกันกับคนที่ไม่เคยรักเรา
ฉลาดพอที่จะเข้าใจว่า......เวลาที่เราต้องการเค้าที่สุดอาจเป็นเวลาเดียวกันกับ
เวลาที่เค้าหมดรักเราแล้ว
11 เมษายน 2546 13:07 น.
aGApE
แล้วปาป๊าก็ทำท่าถอนหายใจแบบว่าเหนื่อยจริงเหนื่อยจัง เต้ยว่าปาป๊าไม่เคยเขียนถึง มาม๊าเลยนะนี่ แต่มาบังคับให้เต้ยเขียนยาวๆทุกทีเวลาเต้ยถาม เค้าก็จะทำหน้าว่าเด็กไม่เกี่ยวบอกว่า "ปาป๊ามีโทรจิต ไม่ต้องเขียนไป มาม๊าก็รู้ว่าปาป๊าคิดถึง" แต่เต้ยว่าปาป๊าอู้มากกว่า ต้นไม้บ้านเราไม่ สวยเหมือนก่อนเลยนะมาม๊า กล้วยไม้ที่มาม๊าหามาปลูกจากเชียงใหม่บ้าง จากบ้านคุณยายบ้าง ตอนนี้เหลือแต่ใบแห้งๆติดกาบมะพร้าวอยู่ไม่กี่ใบ ปาป๊าเห็นทีก็ค่อยรดน้ำให้มันที เค้าก็บ่นเหมือนกันว่ามาม๊าคงเสียดาย
เวลามาม๊าไม่อยู่ อะไรมันก็ดูยุ่งๆ ยังไงชอบกล อย่างตัวเต้ย หรือตัวปาป๊าเอง อีกหน่อยเราคงเหมือนกล้วยไม้ที่เหลือแต่ใบแห้งๆ ดีอยู่ว่าคุณยายให้คนมาทำความสะอาด บ้านให้เราสัปดาห์ละครั้ง ก่อนที่มันจะรกเป็นรังหนู..ตอนนี้เต้ยจะสอบแล้วนะมาม๊า แล้วเต้ยก็ผอมลงด้วย เพราะปาป๊าเค้าทำกับข้าวไม่อร่อยเลย เต้ยจะฟ้องว่าบางทีเค้าก็ ไม่อุ่นกับข้าวให้เต้ยมันแช่เย็นอยู่นะ เค้าก็เอาออกมากินทั้งยังงั้น บอกว่าไม่เป็นไรหรอกน่าเจ้าเต้ย เรากินกับข้าวสวยร้อนๆไง เดี๋ยวมันก็พอดีไปเอง มียังงี้ด้วยเหรอมาม๊า
คุณยายมาเยี่ยมเต้ยบ่อยๆแล้วก็บ่นปาป๊าเรื่องโน้นเรื่องนี้ เต้ยว่าคุณยายคงอยากเอาเต้ยไปอยู่ด้วยมั้ง ถ้าเต้ยไปอยู่กับคุณยายเต้ยคงไม่ต้องกินแกงเย็นๆของปาป๊า แล้วก็ได้กินของอร่อยๆทุกวัน แต่มันยังไงก็ไม่รู้ซินะมาม๊า เต้ยอยากอยู่กับปาป๊ามากกว่า ถึงเค้าจะทำงานจนเย็นทุกๆ วัน แล้วก็ไม่มีเวลาสอนการบ้านเต้ยเหมือนมาม๊า แต่เค้าก็จะสั่งให้เต้ยรออาบน้ำพร้อมเค้าตอนเย็น แล้วก็สระผมให้เต้ยด้วย เต้ยจะไป นอนแล้วนะมาม๊า
บางทีเต้ยก็อยากกลับไปนอน ห้องนอนเล็กของเต้ยนะ แต่ปาป๊าเค้าให้เต้ยย้ายมานอนกับเค้า บอกว่าเป็นห่วงเต้ย เอ้อเต้ยก็นอนของเต้ยคนเดียวมาตั้งนานแล้ว เค้านั่นแหละที่ไม่อยากนอนคนเดียว มาม๊าว่างั้นมั้ยฮะ
รักมาม๊า เต้ย
มาม๊าฮะ วันนี้เต้ยโดนเพื่อนชก ปากเต้ยแตก เสื้อเต้ยขาด แล้วฟันข้างในมันก็โยก ปาป๊าไป รับเต้ยก่อนเวลา เค้ายืนพูดกับครูอยู่ตั้งนาน พอกลับบ้าน เค้าก็ไม่พูดกับเต้ย ไม่ถามเต้ยซักคำว่าเต้ยเจ็บมั้ย
เค้าโทรศัพท์ให้คุณยาย มารับเต้ย มาเอาเต้ยไปไกลๆ ไม่งั้นเดี๋ยวเค้าเผลอตี
เต้ยตายคามือ เค้าบอกว่าเต้ยเกเร ทะเลาะกับเพื่อน เอาดิน สอแทงตาเพื่อนเกือบบอด
พอคุณยายมาถึง ปาป๊าเค้าก็ทะเลาะกับคุณยายเสียงดัง เค้าหาว่าคุณยายเข้าข้างเต้ย แล้วเค้าก็หาย เข้าไปในห้อง ไม่ออกมาอีกเลย คุณยายพาเต้ย ไปอาบน้ำ เจียวไข่ให้เต้ยกินกับข้าว แต่ไม่เอาเต้ยไปนอนด้วย คุณยายบอกให้เต้ยอยู่ เป็นเพื่อนปาป๊า ก่อนคุณยายจะกลับคุณยาย กอดเต้ย แล้วก็ร้องไห้ บอกว่าปาป๊ากำลังตกใจ ไม่รู้จะทำยังไง เพราะตอนที่มาม๊าอยู่ กับเต้ย เต้ยไม่เคยทำเรื่องแบบนี้ ปาป๊าเค้า กลัวเต้ยจะเป็นคนเลว "อย่าโกรธพ่อเค้านะลูก.." คุณยายว่ายังงั้น
คืนนี้เต้ยเลยต้อง นอนห้องนอนตัวเอง เต้ยเห็นไฟในห้องนอน ปาป๊าเปิดอยู่ตั้งนาน ได้ยินเสียงเค้าทำอะไรกุกๆกักๆ อยู่ในห้องปาป๊าเค้าเขียนไป ฟ้องมาม๊าใช่มั้ยฮะ เค้าคงบอกมาม๊าว่าเต้ยเป็นเด็กเลว แล้วมาม๊าจะเชื่อหรือเปล่าว่าเต้ยเลวจริงๆ คุณยายบอกไม่ให้เต้ยโกรธเค้า แต่เต้ยก็ โกรธเค้าอยู่ดี เค้าคงไม่รักเต้ยแล้วมั้ง เต้ยคิดถึง มาม๊าที่สุดในโลก อยากให้มาม๊ากอดเต้ย เต้ยไม่อยากอยู่กับปาป๊าแล้ว ทำไมมาม๊าไม่ พาเต้ยไปด้วย
เต้ยไม่รู้ว่าเต้ยหลับไปเมื่อไร แต่พอรู้อีกที ปาป๊าเค้าก็มาอยู่ในห้อง เขย่าตัวเต้ยให้ตื่น ท่าทางเค้าตกใจ แล้วหน้าเค้าก็ซีด บอกว่าเต้ยละเมอร้องไห้เสียงดังลั่นเหมือน ถูกใครทำร้าย เค้าเลยวิ่งมาดู เต้ยจำไม่ได้ เต้ยบอกปาป๊าว่าเต้ยเจ็บแผล แล้วเต้ยก็ ร้องไห้ปาป๊าเค้าเลยกอดให้เต้ยหลับ
เช้านี้ปาป๊าเค้าพาเต้ยไปหาหมอฟันแล้วก็จะเลยไปหามาม๊า เค้าบอกให้เต้ยเอา จดหมายที่เขียนไว้ไปให้มาม๊าด้วย เราไปถึงที่ที่มาม๊าอยู่เกือบเที่ยง เข้าไปแล้ว แดดส่องตรงหัวเราพอดี ร้อนจนเต้ยง่วงนอน ปาป๊าพาเต้ยเดินไปตรงที่ มาม๊าอยู่เต้ยจำได้ว่าเราต้องเลี้ยวผ่านต้นไม้ใหญ่ๆ ตรงหัวมุม แล้วก็จะเห็นบ้านหินเล็กๆของมาม๊า ปาป๊านั่งคุยกับมาม๊าอยู่ตั้งนานกว่าจะ เรียกเต้ยไปนั่งใกล้ๆกัน ปาป๊าจุดไฟแช็คเผาจดหมาย ปึกนั้นของเต้ย แล้วก็บอกว่า "มาม๊าจะได้อ่าน".. มาม๊าอย่าบ่นเต้ยเรื่องลายมือนะฮะ เอ้อหมอฟันเค้าว่าฟันเต้ยไม่เป็นไรหรอกฮะ เพราะ มันเป็นฟันน้ำนมซี่สุดท้ายของเต้ยพอดี
รักมาม๊า เต้ย
11 เมษายน 2546 12:57 น.
aGApE
To My Friends Who Are............ NOT SO SINGLE
Love isn't about becoming somebody else's" perfect person."
It's about finding someone who helps you become the best person
you can be.
To My Friends Who Are............ PLAYBOY/GIRL TYPE
Never say "I love you" if you don't care. Never talk about feelings if
they aren't there.
Never touch a life if you mean to break a heart.
Never look in the eye when all you do is lie.
The cruellest thing a guy can do to girl is to let her fall in love when
he doesn't intend to catch her fall and it works both ways...
To My Friends Who Are............ MARRIED
Love is not about "it's your fault", but "I'm sorry"
not "where are you', but "I'm right here"
not "how could you", but "I understand"
not "I wish you were", but "I'm thankful you are."
To My Friends Who Are............ ENGAGED
The true measure of compatibility is not the years spent together
but how good you are for each other.
To My Friends Who Are............ HEARTBROKEN
Heartbreaks last as long! as you want and cut as deep as you allow
them to go.
The challenge is not how to survive heartbreaks but to learn from
them.
To My Friends Who Are............ NAIVE
How to be in love: Fall but don't stumble, be consistent but not too
persistent,
share and never be unfair, understand and try not to demand,
and get hurt but never keep the pain.
To My Friends Who Are............POSSESSIVE
It breaks your heart to see the one you love happy with someone else
but it's more painful to know that the one you love is unhappy with
you.
To My Friends Who Are............ AFRAID TO CONFESS
Love hurts when you break up with someone.
It hurts even more when someone breaks up with you.
But love hurts the most when the person you love has no idea how
you feel.
To My Friends Who Are............ STILL HOLDING ON
A sad thing about life is when you meet someone and fall in love only
to find out in the end that it was never meant to be
and that you have wasted years on someone who wasn't worth it.
If he isn't worth it now he's not going to be worth it a year or 10 years
from now. Let go.....
TO ALL MY FRIENDS.......
My wish for you is a man/women who's love is honest, strong, mature,
never-changing, uplifting, protective, encouraging,
rewarding and unselfish
11 เมษายน 2546 12:46 น.
aGApE
พ่อ...ที่ปกติชอบออกไปหากับข้าวแปลกๆข้างนอกกิน เป็นกิจวัตร บ่นว่าเบื่อกินข้าวที่บ้าน แต่...พ่อก็สั่งฉันไปซื้อกับข้าวที่ร้านโปรดของแม่มากินที่บ้าน เพียงเพราะไม่อยากให้แม่อยู่บ้านคนเดียว แม่แตะกับข้าวได้คำเดียว...เอาใจพ่อ ทั้ง ๆที่ฉันก็ว่ากับข้าวอร่อยดี แต่ ...พ่อกลับว่า วันนี้เชฟฝีมือตก ทำไม่อร่อย...เลยไม่ถูกปากแม่
แล้ววันนี้...แม่อาการดีขึ้น ลุกขึ้นมาเดินเหินได้นิดหน่อย บ่น...อยากกินแครกเกอร์ กับโกโก้ร้อน แต่...ของแห้งที่บ้านหมด รวมทั้งแครกเกอร์ยี่ห้อโปรดด้วย พ่อ...ผู้ชายที่แสดงออกตลอดเวลา...ว่าเกลียด การเดินซูเปอร์มาร์เก็ต บอกลูก ๆ ว่าน้ำส้มของพ่อหมด ไปซื้อกันเถอะ พวกเราอมยิ้ม ผู้ชายปากแข็ง...จะบอกว่าไปซื้อของให้แม่ก็ไม่ได้ ต้องอ้างยังโน้นยังงี้ แต่...แค่ย่างเท้าเข้าห้างสรรพสินค้า คนจะซื้อน้ำส้มเดินหา...แครกเกอร์ เฮ้อ... พ่อมีโรคประจำตัว...โรคหัวใจ พ่อต้องเดินช้าๆ เพราะไม่อยากให้หัวใจทำงานหนักเกินไป แต่ในซุปเปอร์มาเก็ตวันนี้พ่อเดิน...เข้าช่องโน้น ออกช่องนี้ เพราะแม่กินได้แต่ข้าวต้ม ข้าวต้มซองชนิดมีกับพร้อมปรุงถูกพ่อกวาดมาทุกชนิด เครื่องข้าวต้ม...ทั้งผักดอง ผักกระป๋อง พ่อหยิบทุกขวดทุกกระป๋องมาอ่าน...หายี่ห้อที่แม่ชอบ ความจริงจะสั่งฉันไปหาซื้อน่าจะง่ายกว่านะ แต่พ่อก็เลือกที่จะทำเอง เพราะพ่อเลือกของเหล่านั้น..ด้วยความรัก ฉันทำได้แค่เข็นรถตาม... แต่แค่นี้ก็ยากแล้วนะ เพราะเข็นตามไม่ทันสักที ถ้าเทียบกับใจที่ไปถึงชั้นวางขวดผักดองเรียบร้อยแล้ว ของผู้ชายตรงหน้า หลังที่เริ่มคุ้มงอตามวัยของพ่อนำอยู่ข้างหน้าหน้าลิ่วๆ ตาของพ่อ...ที่มีไว้มองผู้หญิงคนเดียวในชีวิตมองหาแต่สรรพสิ่งที่เหมาะกับแม่
ณ วินาทีนั้น ฉันอิจฉา...อิจฉาผู้หญิงที่นอนป่วยอยู่ที่บ้าน อิจฉาแม่ตัวเอง เพราะพ่อที่ลูก ๆ คุ้นเคย คือผู้ชายที่ไม่เคยแคร์ใคร.. กับลูกๆ...เรารู้...พ่อรัก เพราะพ่อแสดงออกกับเราเสมอ หากกับแม่...พวกเราเพิ่งรู้..พ่อห่วงแม่มากมาย คงเพราะปกติเราเห็นแต่แม่ที่คอยดูแลพ่อ โรคประจำตัวพ่อเยอะแยะนี่นา แม่...ซึ่งเป็นผู้หญิงที่แข็งแรง อึด...ในสายตาพวกเรา ยามเมื่อได้รับการดูแลจากพ่อ ดูเหมือนจะซึ้งไม่ต่างจากเรา คนซึ่งร่วมทุกข์ร่วมสุขกันมาตลอดยี่สิบห้าปี ดูแลกันและกันยามป่วยไข้ คงไม่มีอะไรน่าชื่นใจไปกว่านี้แล้วมั้ง
ฉันหันมามองรอบตัว สักวันข้างหน้า...ยามเมื่อชีวิตได้ผ่านวันเวลา ทั้งความสุข ความทุกข์ ความโศก จะมีใครสักคนมั้ย...ที่ยืนข้างๆฉัน ดูแล...ยามที่ฉันป่วยไข้ จะมีใครสักคนมั้ย...ที่จำได้ กับแค่แครกเกอร์ยี่ห้อโปรดของฉัน จะมีใครสักคนมั้ย...ที่ยอมเดินฝ่าฝูงคนพลุกพล่าน ที่ตัวเองแสนเกลียด เพียงเพื่อเครื่องกระป๋อง...ที่อยากจะเลือกสรรแต่สิ่งดีๆเพื่อคนอันเป็นที่รัก จะมีใครสักคนมั้ย...ที่ส่งยาอมแก้เจ็บคอให้ฉัน พร้อมกับบอกว่า 'คราวก่อนเจ็บคอ กินแล้วหาย นี่ยังเหลือ เอาไปกินสิ' ทั้ง ๆ ที่ยาอมหลอดนั้น มันยังไม่ได้แกะ!!!
หน้าส่วนตัว
935
