14 กุมภาพันธ์ 2546 17:59 น.
aGApE
คำว่าเพื่อนคือสิ่งที่ลึกซึ้ง
สิ่งตราตรึงในจิตให้คิดหวน
ความรักเราไม่เคยจะเรรวน
นานเท่าใดยังหวนคิดถึงเธอ
เห็นหยาดฝนสายลมพัดพลันคิดถึง
สิ่งต่างๆที่ตราตรึงแล้วพลันเอ่อ
คือน้ำตาฉันที่มอบให้เธอ
จำไว้เกลอรักไม่หายไปกับลม
14 กุมภาพันธ์ 2546 17:53 น.
aGApE
อยากจะมีรักซึ้งรักสุดหวาน
อยากพบพานคนรักยามเหงาๆ
นั่งพูดคุยป้อนอาหารเพียงสองเรา
คอยแบ่งเบาความทุกข์ที่ฉันมี
แต่วันนี้มีเพียงแค่ตัวฉัน
แต่ละวันผ่านไปไม่ถอยหนี
คอยฟันฝ่าความทุกข์ที่มากมี
จะไม่หนีเพื่อสักวันได้พบเธอ
14 กุมภาพันธ์ 2546 17:47 น.
aGApE
จะเก็บเอาความรักใส่กล่องเก็บเอาไว้
เก็บไว้ข้างในใจเก็บไว้นานเท่านาน
จะเก็บเอารอยยิ้มที่เธอได้ให้กัน
เก็บไว้ข้างในนั้นเก็บไว้ตอนเธอต้องไป
14 กุมภาพันธ์ 2546 17:32 น.
aGApE
ตัวฉันนั้นเป็นเช่นดาวพร่าเรือน
ส่วนเขาเป็นดวงเดือนปลอบประโลม
ส่วนตัวเธอเป็นเช่นดั่งโพยม
ฉันที่เคยปลอยโลมนั้นเลือนไป
ส่วนเขาเป็นดวงเดือนเด่นสว่าง
หากเธอสร้างรักใหม่ที่สดใส
หากเธอนั้นลืมฉันจากดวงใจ
บอกได้ไหมบอกฉันสักคำนึง
ให้ตัวฉันได้รับและได้รู้
จะได้ไม่ต้องคิดคำนึงถึง
สิ่งต่างๆที่มันเคยตราตรึง
มันคงถึงเวลาจะลืมเลือน
เพื่อให้สิ่งใหม่ๆในชีวิต
ได้ล้างผิดที่เคยถูกเชือดเฉือน
ให้มันนั้นค่อยๆได้ลบเลือน
ให้มันเหมือนเพียงบทเรียนหัวใจ
11 กุมภาพันธ์ 2546 17:19 น.
aGApE
ดวงดาวบนท้องฟ้าในวันนี้
นั้นช่างมีมากเหลือไม่ส่งสัย
แต่ไม่ค่อยจะกระจ่างสักเท่าใด
เพราะฉันไม่มีเธออยู่ดูด้วยกัน
เธออยู่ที่อื่นห่างไกลจากฉัน
แต่ละวันเธอทำสิ่งใดหนา
ส่วนตัวฉันคิดถึงเธอทุกเวลา
อยากให้เธอนั้นมาอยู่ดูดาวกัน
แต่เมื่อเธอไม่อยู่ที่ตรงนี้
แต่เธอคงดูดาวอยู่เช่นฉัน
ฉันฝากดาวบอกเธอก็แล้วกัน
ว่าฉันขอเธอมีสุขทั้งกายใจ
วอนสายลมพัดเธอให้อบอุ่น
เธออย่าวุ่นจิตใจอย่าสงสัย
วอนดวงเดือนบอกว่าฉันสุขกายใจ
เพราะตัวฉันนั้นได้คิดถึงเธอ