1 มีนาคม 2552 19:52 น.
aena
เธอคงก้าวมาจากฟ้าเดียวกัน
เธอคงเคยฝันถึงฉันใช่ไหม
เธอคงเคยคิดสักวันต้องมีใครอยู่เคียงข้าง
............
เธอคงตามหาความรักเช่นฉัน
เธอคงคอยวันเรียนรู้ความจริง
เธอคงไม่เคยคิดสักวันได้รักใครเท่ารักเธอ
1 มีนาคม 2552 01:06 น.
aena
เคยคิดถึง....ใครซักคน
เหมือนผมไหม...
ซักคนบนโลก 360 องศา
ซักที่บนโลกที่เค้ายังมีตัวตน
เพือใครซักคน...ที่ไม่ใช่ผมอีกต่อไป
ผมแค่ฝันถึงคุณ...และหวังว่าคุณคงสบายดี
ผมชอบรอยยิ้มคุณในฝันเมือคืนนะ
ขอบคุณ...ที่ทำให้คิดถึง...อีกครั้ง
1 มีนาคม 2552 01:04 น.
aena
6 : 30 น.
เช้าที่ผมเริ่มต้นตื่นและคิดถึงคุณ
คำนี้ผมพูดบ่อย และจะเป็นเช่นนั้นไปอีกนาน
. . . .
ผมทำหลายๆอย่างพร้อมกัน
ในเวลาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงของเช้านี้
7 : 05 น.ผมออกจากบ้านและมาถึง office เกือบ8โมง
เวลาที่ถูกใช้มากกว่าหลายคนบนท้องถนน
นั้นคือเหตุผลที่ผมออกจากบ้านเช้ากว่าปกติ
ที่คนทำงาน 9 โมงเขาทำกัน
. . . .
ฝนตก ขับรถยาก
ลืมเอาแว่นตามา ฝนเม็ดใหญ่เท่าลูกมะนาว
ปิดวิทยุ ใช้สมาธิในการขับรถ
ปลอดภัย รอดล่ะ
. . . .
9:05 น.
ฝนยังคงตกหนัก
ฟ้ายังคงไม่มีทีท่าจะเปลี่ยนสี
เทาขุ่น ยังคงเป็นสีเดิมตั้งแต่เช้าที่ผมเริ่มต้นแหงนมอง
เสียงเปาะแปะยังคงวิ่งผ่านแก้วหูผมอยู่เนืองๆ
อีกเดี๋ยวคงหยุด...ฟ้าคงใส
แค่หวัง...บนเส้นบางๆของความจริง
.....ที่เลือนลาง.....
. . . .
ผมคิดถึงคุณ..ด้วยความรู้สึก
ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น
ไม่ว่าใครคนนั้นจะเพิ่งเดินเข้ามา
หรือเขากำลังจะเดินจากไป
แค่คุณรู้ใว้...ผมจะยังอยู่
ที่ตรงนี้ เหมือนวันเดิมๆ
ของเรา
(แค่รู้สึกคิดถึงเพลงนี้ขึ้นมา...ก็เท่านั้น)
1 มีนาคม 2552 01:02 น.
aena
ผมเหงาและยังไม่รู้สึกจางในช่วงหลายวันเดิมๆ
การเริ่มต้นหาสิ่งใหม่นอกเหนือจากการคิดให้หัวใจเหนื่อย
ถูกใช้เบาๆอีกหลังคนเดิมที่ขาดความมั่นใจกลับมา
ผมฟังเพลงก่อนนอนวันละ 1 ชม.อย่างต่ำ
หยิบหนังสืออ่านเท่าที่ความรู้สึกยังยืนไหวและพร้อมจะทำต่อไป
ผมพยามแล้วที่จะไม่คิด
พยามแล้วที่จะลืมมันไปกับคำพูดที่ทำลายความรู้สึกให้บางลง
ผมน้อยใจ และเก็บมันใว้มากกว่าที่คุณหรือใครจะรับรู้มัน
และอีกครั้งที่ผมร้องไห้เงียบๆคนเดียว
.................................
ผมอาจเป็น 1 คนที่น่ารำคาญในชีวิตที่ผูกใครซักคนใว้คู่กัน
ผมอาจเดินตามและเข้าใจในสิ่งง่ายๆยากกว่าคนทั่วไป
ผมอาจไม่มีคุณสมบัติของคนที่ควรคิดถึงหรือห่วงใยได้ทุกวัน
นี้คือผม
มันไม่น้อยเลยที่ผมจะคิดถึงคุณมากกว่าใคร
มันมากจนบ้างครั้งดูเหมือนผมทำบ้าอะไร
ผมรู้
แต่นั้นหละคือทุกกลั่นกรองจากความรู้สึก
ที่เรียกตัวเองว่า คนเดิม คนนี้จิงๆ
...............................
เช้านี้ผมบังคับตัวเองให้ดื่มกาแฟเหมือนที่เคยเป็น
ผมทำงานด้วยอารมณ์ยิ้มได้เหมือนเข้าใจตัวเองอยู่ทุกวัน
ผมทำเพราะอยากให้ความรู้สึกนั้นกลับมา
ความรู้สึกที่รู้ว่าทุกวันเราจะเหมือนเดิมแบบนี้ไปนานๆ
คุณและผมไง...จำได้ไหม
.......................................
1 มีนาคม 2552 01:01 น.
aena
...ถ้าแฟนคุณเข้าไปอ่านเมลคุณทุกอีเมล
เข้ามาในบล็อกของคุณ เพื่ออ่านข้อความทุกข้อความมากมาย
แอบดูโทรศัพท์มือถือของคุณ บันทึกการโทรเข้าออก รวมทั้งข้อความทั้งที่คนอื่นส่งหาคุณ...
...เหนือสิ่งอื่นใด...มีเหตุการณ์ที่ทำให้เขาระแวง...
แต่ฉันก็ไม่รู้สึกโกรธ โมโห หรือแม้แต่เกลียดเขานะ
เพราะรู้อยู่แก่ใจว่าทุกสิ่งที่เขาทำลงไปเพราะ...เขารักฉัน
แต่มันก็ไม่ใช่เรื่องเลวร้ายอะไร ในทางกลับกัน มันทำให้เขาเข้าใจตัวฉันมากขึ้น
ฉันในอีกมุมนึงที่เขาไม่เคยรู้มาก่อน
ทีนี้มันก็ขึ้นอยู่กับใจเขาแล้วล่ะว่า...
เมื่อได้รับรู้ความจริงทั้งหมดและทุกอย่างแล้ว
ยังจะรักฉันเหมือนเดิมอยู่ไหม...???