5 มีนาคม 2552 20:11 น.
aena
เสียงฝนกระทบกับสิ่งของที่รองรับต่างประเภทกันไป
ดังแตกต่าง แต่ก็ฝนเหมือนกัน
หวนกลับไปนึกถึงวันนี้เมื่อปีก่อน
เวลานี้ ฝนก็ตกแบบนี้เหมือนกัน
คุณว่าปีหน้าที่ตรงกับวันที่ 14 วันนี้ ฝนจะยังตกแบบนี้มั้ยนะ
ความคิดปล่อยไหลระหว่างรอฝนซา
ฝนคงคล้ายๆความคิดถึง
ในเวลาที่ห่างหายก็ไขว่คว้าอยากได้มา
บทจะมาก็มาซะชุ่มฉ่ำ
แต่ที่แตกต่างกัน
ความคิดถึงไม่อันตราย
แต่ฝนตกถนนลื่นอันตราย ขับรถต้องระวังนะ
วันนี้ ขณะนี้สิ่งที่เขียนข้างบนเขียนออกมาแบบไม่มีสมาธิ
ไม่รู้เพราะอะไร มีหลายอย่างที่อย่างเขียน อยากเล่า
แต่ทำได้เพียง....น้านา ในความรู้สึก
5 มีนาคม 2552 20:09 น.
aena
คุณกำลังยืนหันหลังให้กับฉัน
คุณรู้มั้ยฉันเคยอ่อนแอที่สุด เวลาที่ยืนอยู่ต่อหน้าคุณ
ฉันหวาดกลัวไปซะทุกอย่าง
ฉันต้องกักเก็บอารมณ์และความรู้สึกทั้งหมดที่มี
ฉันทำได้แต่ลอบมองรอยยิ้มและความเป็นตัวคุณ
แต่มาจนถึงวันนี้ ขณะนี้
ความรู้สึกเหล่านั้นมันเกิดขึ้นแม้ในขณะที่คุณหันหลังให้ฉัน
ฉันมือสั่น หัวใจเต้นไม่เป็นจังหวะในขณะที่มือสัมผัสที่แป้นพิมพ์
ฉันไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นระหว่างเรา
หรือจริงแล้วมันเป็นไปเช่นนี้มานานแล้ว
เพียงแต่ความรู้สึกฉันมันเปลี่ยนไปเอง
ฉันไม่กล้าแม้จะเผชิญหน้าคุณ
ฉันไม่รู้เพราะอะไร
สายพานความคิดทำงานผิดพลาด
ฉันไม่สามารถลำดับความคิดอะไรได้อย่างที่เคยเป็น
ฉันเหมือนคนสับสนและเคว้งคว้าง
..
คุณคงยังมีใครที่คุณเฝ้ามองและรอคอย
ฉันคงทำอะไรไม่ได้มาก
...คงทำได้แค่เพียงเป็นกำลังใจและเอาใจช่วยให้คุณมีความสุข
และภาวนาให้ใครคนนั้น กลับมาหาคุณและยืนข้างคุณเหมือนเดิม
ฉันรู้ว่าการรอคอยและเฝ้ามอง มันทรมานแค่ไหน
เพราะฉันเองก็กำลังเฝ้ามองและคอยใครบางคนเหมือนกัน
ฉันคอยให้ความสุขของใครคนนั้นกลับมาหาเค้า....
ฉันและคุณเราต่างก็เฝ้าคอย
.....
ทุกตัวอักษรที่เรียบเรียงมาถึงตรงนี้
ทุกตัวกลั่นกรองออกมาจากความคิดผ่านน้ำตาและความรู้สึก
ฉันอาจเศร้า แต่รู้ไว้ว่าฉันไม่เคยเสียใจที่คิดถึงคุณ
แต่ถ้าฉันจะเสียใจ ฉันคงเสียใจเพราะความรู้สึกของตัวฉันเอง
จากนี้...ฉันจะไม่ร้องขออะไรอีกแล้ว
แต่ฉันจะปล่อยให้ทุกสิ่งอย่างดำเนินไปอย่างที่มันต้องเป็น
ฉันทำถูกแล้วใช่ไหม....
5 มีนาคม 2552 15:28 น.
aena
ฉันแค่พยายามที่จะยิ้ม
ยิ้มเพื่อที่เผื่อว่ามันจะทำให้อะไรหลายๆอย่างดีขึ้น
ฉันไม่อยากให้เราเป็นแบบนี้ แบบที่เป็นอยู่
สุดทางระหว่างเรามันอยู่ตรงไหนฉันก็ไม่รู้
แต่ฉันกลับรู้สึกถึงความใกล้..ใกล้แค่เอื้อม
หรือเพราะฉันเริ่มรู้สึกท้อและหมดเรี่ยวแรง
หรือเพราะเกิดจากความรู้สึกแค่ฉันกำลังเหนื่อย
....
ฉันมีตัวตนหรือเป็นเพียงสายลมที่พัดผ่านกันแน่
หลากหลายสิ่งดีทำให้ฉันสับสน
มากมายคำถาม และคำพูดที่มันกำลังทำให้ฉันจุก
...
รู้มั้ย ฉันเคยคิดนะว่ารักของฉันมันแตกต่างจากคนอื่นๆ
แต่มาวันนี้ฉันเริ่มไม่มั่นใจ
ใครหลายคนก็รักคุณ
คุณไม่เคยรู้หรอกฉันไม่เคยบอก
กี่ครั้งที่ฉันรับฟังคำชื่นชม หลงใหล และตกหลุมรัก
กี่หนที่ฉันตอบคำถามเกี่ยวกับตัวคุณ
ใครหลายคนให้ความสนใจในตัวคุณ
คุณแสนดี อบอุ่น และใครๆก็รักคุณ
รักของฉันมันก็คงเป็นเพียง รักที่ดูดาษๆ เหมือนทั่วไป
ที่ผ่านมาฉันอาจแค่หลงและเข้าข้างไปกับความคิดของตัวเอง
ตัวฉัน
ไม่ต้องการทำให้คุณลำบากใจ
อยากเห็นคุณสบายใจและสุขใจ
คำพูดที่อยากพูด
ถ้าวันนึงที่ฉันให้ไป
มันอาจซ้ำคำใคร
แต่รู้ไว้ว่าไม่เคยมีใครได้รับมันเท่านี้ ... จากฉันคนนี้
5 มีนาคม 2552 15:26 น.
aena
กำลังใจจากฉัน อาจเป็นเพียงเศษเสี้ยวของกำลังใจทั้งหมด
ที่คุณคงได้รับจากใครมากมาย
ฉันไม่สามารถรู้ได้ว่ามันจะส่งถึงคุณ ตกหล่น
หรือปลิดปลิวไปตามแรงลมวูบใด และไปที่ไหนสักแห่งไหม
เพียงแต่หวังว่ากำลังใจเหล่านั้นของฉัน
จะอดทน และผ่านพายุฝน ลมหนาว และแดดจ้า
พากันเกาะกลุ่มไปจนถึงคุณให้ได้มากที่สุด
แม้เมื่อไปถึงยังคุณแล้ว และมันอาจช่วยอะไรคุณไม่ได้
แต่ก็ยังหวัง หวังใหญ่ๆ ว่าคุณจะไม่เดินหนีมันไปให้ไกลพ้น
ปล่อยให้มันยืนอยู่ตรงนั้นนะ อย่างน้อยมันคงทำให้คุณได้รู้ว่า
...คุณไม่ได้ยืนอยู่ลำพัง...
...อย่าบอกกับฉันว่ามันมากไป
แล้วคุณจะเข้าใจฉัน
เมื่อคุณเริ่มต้นหรือกำลัง "รัก" ใครสักคน
3 มีนาคม 2552 20:49 น.
aena
คุณ....
วันนี้ที่ที่คุณอยู่อากาศร้อนมั้ย
ทานข้าวรึยัง
อากาศร้อนบ้าง ฝนตกบ้าง ดูแลสุขภาพดีๆนะ
ตอนนี้ยุ่งอยู่หรือเปล่า
คืนนี้บ้านฉันไม่มีพระจันทร์
ที่บ้านคุณหล่ะ มองเห็นพระจันทร์มั้ย
......
คำถามเชยๆ ที่มาจากความรู้สึก
ไม่มีอะไรมาก...
เป็นห่วงและคิดถึง
ก็เท่านั้น
หลายวันที่ผ่านมาอากาศค่อนข้างที่จะร้อน
บวกกับงานที่ดูจะเร่งให้อุณภูมิสูงขึ้นอีก
มันพาลทำให้ฉันรู้สึกแย่ๆ
วันนี้ฉันหยุดงาน ฉันเลยค้นหาหนังเก่าๆขึ้นมาดู
มันเหมือนเป็นความทรงจำนะ อะไรที่มันเคยผ่านช่วงเวลามากับเรา
แต่ฉันไม่ได้เปิดหนังเหล่านั้นดูหรอก
ฉันกลับหยิบ DVD ที่แถมจากนิตยสารเล่มหนึ่งขึ้นมาเปิดดู
......
อย่างน้อย มันก็เหมือนเราได้พบกัน
และหากตอนนี้สายลมกำลังพัดผ่านไปใกล้ๆ ใครคนนั้น
ฝากบอกเค้าด้วยว่า........คิดถึงไม่น้อยลง