28 ตุลาคม 2548 21:33 น.
+_ดรีมคับ_+
นี่แหละน้า -- คนใจอ่อน
พอเจอลูกอ้อนหน่อยก็ไม่ได้
"อ่ะๆๆก็ได้"ทุกครั้งไป
เป็นอย่างนี้มาแต่ไหนแต่ไร ... แก้ไม่ได้ซักที
จะมีเรื่องเดียว ก็แค่นั้น
ถึงจะอ้อนกัน - - แต่ก็คงพอแค่นี้
ก็เธออ่ะดิ..เล่นมาขอคืนดี
ก็เราบอกไปแล้วนี่.... คงจะไม่ดี ถ้าเราไปด้วยกัน
เลิกอ้อนเราเหอะ ... ได้มั้ย
ก่อนที่นานๆไป ผมเกิดใจอ่อนซะงั้น
คิดว่านะ -- หาคนใหม่ น่าจะดีกว่ากัน
เพราะทั้งเธอกับฉัน ... จะได้ไม่ต้องโทษใคร
17 ตุลาคม 2548 21:56 น.
+_ดรีมคับ_+
... รู้สึกไม่ค่อยดี ...
ไม่รู้ว่าเป็นอย่างนี้ -- ตั้งแต่เมื่อไหร่
กับใครสักคน ที่เรา -- ไม่ได้คิดอะไร
ก็แค่เพื่อนคนนึง ... เลยไม่เข้าใจ - - หรือยังไงกัน
เขาจะไปไหน มันก็เรื่องของเขานี่นา
ทำไมเราถึงได้มองหาเค้า - - อยู่อย่างนั้น
ทำไมเราต้อง - - เป็นห่วงอย่างฉับพลัน
พอรู้ว่าคนคนนั้น - - เค้าไม่สบาย
ทำไมถึงรู้สึกประหม่า
เมื่อใครที่เดินมา - - เพื่อจะทักทาย
เมื่อก่อน - - จะคุยกับคนนี้ "ก็ง่ายๆ"
แต่เดี๋ยวนี้ "ใจสั่นแทบตาย" กว่าจะพูดได้ - - สักพยางค์
ไม่รู้เลยว่า ...เกิดอะไรขึ้นกันแน่
ก็เพื่อนกันแท้ๆ แต่ทำไม - - เหมือนจะไกลห่าง
ก็รู้แค่ว่า เราเองเป็นห่วง กลัวจะอ้างว้าง
แต่อยากรู้บ้าง - - ว่าจะทำยังไง ให้เรารู้สึกกับเค้า
-- เหมือนอย่างเดิม
14 ตุลาคม 2548 12:00 น.
+_ดรีมคับ_+
แม้กายเป็นเพียงเยาว์
แต่ใจเล่านั้นหาไม่
มุ่งเรียกหาอธิปไตย
เพื่อไทยนั้นมิเพียงนาม
นับพันร่วมลุกยืน
อีกนับหมื่นร่วมแบกหาม
นับแสนร่วมตำนาน
เพื่อสร้างศานต์ประชาไทย
แม้นดวงวิญญาณ์ลับ
แต่หาดับ"ประทีป"ไม่
ประทีปแห่งประชาธิปไตย
ยิ่งสว่างไสว...กลางใจชน
แด่วีรชนกล้า
ผู้ฟันฝ่า ผู้ทุกข์ทน
ยามนี้ชาติร้อนรน
รัฐกับชน...เริ่มหมางใจ
หวังท่านเป็นที่พึ่ง
ที่หวังถึง ยามเกิดภัย
แม้นใครรุกอธิปไตย
จะมิยอม...เช่นท่านทำ
ขอประชาธิปไตย
เป็นของไทยให้เลิศล้ำ
ประชาชาติจะจดจำ
วีรกรรม ของ วีรชน
13 ตุลาคม 2548 21:54 น.
+_ดรีมคับ_+
ใครว่าพี่ลืมวันเกิดเราฮะ
หรือใครล่ะ..บอกว่าพี่อ่ะเพิกเฉย
แล้วใครกัน -- ชอบบอกว่าพี่ -- ไม่เอาไหนเลย
แล้วนี่ด้วย -- ใครว่าพี่ไม่แคร์เรา
ก็น้องสาวคนนี้...ทั้งคน
ไม่เคยเห็นว่าซุกซน -- เหมือนใครเขา
บางครั้ง -- ก็ดูน่ารักไม่เบา
ส่วนที่ว่า -- เรื่องเอาแต่ใจ? -- ธรรมดาน่ะ
อยากจะอวยพรวันเกิด ... ให้เธอคนนี้
แต่ใช้ภาษาเขียนคงไม่ค่อยดี -- ไม่เท่ห์เหมือนใครหรอกอ่ะ
เอาภาษาที่พี่ถนัดไปละกันนะ
"ภาษาใจ"ไงล่ะ ..
เราจะได้รู้กันสองคน
12 ตุลาคม 2548 20:50 น.
+_ดรีมคับ_+
ผมนี่ก็โง่จริง
ทำอย่างกับว่าผู้หญิง...ชอบใครไม่ได้
เธอเองก็เหมือนกัน...คนที่ผมคิดว่าเอาแต่ใจ
แต่พอเสียเธอไป...เป็นไงล่ะ ต้องมาโทษตัวเรา
ครั้งนึง...
เธอบอก..เธอชอบผม-- ก็จำได้
เธอบอก..เธอประทับใจ -- ก็คงจริงของเค้า
เธอบอก..เธอโกรธผม -- ดื้อจังนะเรา
เธอบอก..เธอเหงา -- ไม่มีปัญหา เดี๋ยวเราคุยกันต่อนะ
แต่...
ผมถามเธอ - - ทำไมเธอถึงจากผมไปตอนนี้
ตอนที่ผมเริ่มรู้ว่า...ผมรักคุณแล้วอ่ะ
เธอตอบผมว่าไงรู้มั้ยฮะ
-- จากอะไรกัน -- เค้าจะกลับบ้านก่อนย่ะ
อ้าว...เป็นงั้นไป
หน้าส่วนตัว
950
