8 เมษายน 2547 23:54 น.
^^_PAN_^^
วันรุ่งขึ้น จารุกิตติกับยี่ว๋า ก็เดินมาโรงเรียนพร้อมกันอีกตามเคย และวันนี้เป็นวันที่เจต ตัดสินใจจะพูดอะรัยกะว๋า
ว๋า เอ่อ.คือเจตมีเรื่องรัยจะบอกว๋าหน่อยนึงนะ อื้มๆบอกมาสิ จะฟัง ว๋าตอบอย่างไม่สนใจเท่าไรนัก เอ่อ..คือเจตชอบว๋าอะห๊าาาาา ว๋าและจารุกิตติตกใจ และหันมามองหน้ากัน (จารุกิตติแอบลุ้นอยู่ว่าว๋าจะตอบออกไปว่ายังไง ซึ่งเขาก็ร้อนใจเป็นพิเศษ และสงสัยกะอาการของตัวเองมาก)
และว๋าก็รู้ใจตัวเองทันทีว่าคิดกะเจตแค่เพื่อนเท่านั้น อืม เจตเราก็ชอบเจตนะแต่ เราชอบเจตในฐานะเพื่อนคนนึงเท่านั้นนะ เราขอโทดด้วยว๋าบอกอย่างมั่นใจ !!อืมเราก็รู้คำตอบอยู่แล้วว่าต้องเป็นแบบนี้ แค่อยากบอกว๋าเฉยๆเท่านั้นเอง เจตรู้ว่าว๋ารักใคร ในฐานะคนรัก สิ้นสุดคำของเจต เจตก็มองไปที่จารุกิตติ และบอกกะว๋าว่า ว๋าอย่าปิดใจตัวเองนะ เชื่อเรา!! ว๋าอึ้งไปเล็กน้อย ในคำพูดของเจต และว๋าก็คิดยังงั้นเช่นกัน ว๋าและจารุกิตติต่างคนต่างมองหน้ากัน แล้วก็หน้าแดงยังไม่รู้ตัว ซึ่งจารุกิตติ ไปนั่งที่กันเหอะ อ.มาแระ จารุกิตติโพล่งขึ้น อื้มมมมม ปะ ว๋าตอบรับ (แอนนาแอบหมั่นใจว๋า)
> แอนนา ตัดสินใจ บอกรักจารุกิตติทันทีที่ได้โอกาส และว๋าก็อยุ่ตรงนั้นด้วยเช่นกัน เอ่อ.จารุกิตติจ๊ะ แอนนาชอบจาน้า มาเปงแฟนกันไหมจ๊ะ จารุกิตติ ได้ยินอย่างนั้น ก็หันตอบไปกลับทันควันว่า ไม่อะ เรามีคนที่ชอบของอยู่แล้วพูดจบ ก็หันไปเหลือบมองว๋านิดๆหน้าแดงหน่อยๆ และบอกกะว๋าว่า ว๋าคือเรา..เราร..เรา..เราชอบว๋างะ !!! ห๊าาาาาท่ามกลางความตกจัยของทุกคน ว๋าโพล่งขึ้นว่า เอ่อ..อืมอื้มเอ้อคอว่าเราก็อยากจะบอกว่า . เราก็ชอบนายอะตาบ้า!!!! ต่างฝ่ายต่างหน้าแดง กรี๊ดดดดดดดดด ได้ยังไงยะ มาแย่งพี่จาของฉันได้ยังไงยะเสียงแอนนาดังลั่น
- -เพื่อนของแอนนารีบมาลากตัวแอนนากลับเข้าห้อง.- -.
ว๋า นั้นเราเปงแฟนกันนะ จารุกิตติโพล่งขึ้นท่ามกลางความเงียบ ก็ก..เอ่อ..ก็ได้ว๋าเสียงสั่นนิดๆ !!เย๊ยยยยย เรามีแฟนแล้วเว้ยยยยยยยยย วุ้ยยยยยยย ว๋าเป็นแฟนเราาาาาาาแล้วเว้ยยยยย!!จารุกิตติตาโกนดังลั่น ..เห้ย!!..ตาบ้าพอซักที พอ..นี่!!งั้นฉันไปแล้วนะ สิ้นสุดเสียงของว๋า ว๋าก็เดินสะบัดหน้าไปเยย อ๊าวว เวง ว๋าา รอเด๋วว
คืนดีกานน้า ผมจาไม่ทำอีกแย้วนะกั๊บบบบบบบบบบ งอนมากระวังตีนกาขึ้นเร็วน้าาาาาา จารุกิตติง้อ ชิ๊ คนบ้า ฉานคิดผิดคิดถูกเนี้ย เป็นแฟนกะนาย ว๋าทำหน้าเบ้ - - ง่า คิดถูกแล้วละ โชคดีนะ ที่ได้มีแฟนหน้าตาหล่อเหล๋าขนาดนี้ ฮ่าๆๆๆๆ5555+ สิ้นสุดเสียงของจารุกิตติ ป๊ากกกกกกกกก(โดนตบเต็มๆ)!!!!!!!!
6 เมษายน 2547 23:50 น.
^^_PAN_^^
ห๊าววววววว!!ง่วงจิง..เมื่อคืนนอนตั้งตี2ตื่น6โมงครึ่ง เห้อ!!(แล้วจาตื่นมาทำไม ในเมื่อออกจากบ้านตั้ง8โมง!!) > อ้าวววว เห้ยยยย เอ๊ะะะะ ยังไงงงงง เจตเห็นว๋ากับจารุกิตติเดินมาด้วยกัน แล้วก็ตกใจ อาร๊ายยยย ตะโกนรัยยะ หนกหู คนยิ่งอารมไม่ดีอยู่ ว๋าบอกเพราะกะลังเคืองๆจารุกิตติอยู่ กกก็..ทำไมมาด้วยกันละ เจตยังอึ้งอยู่เล็กน้อย ก็บ้านเรากะยัยนี่อยู่ใกล้ๆกันอะ แค่บังเอิญเจอกันเท่านั้น ไม่ได้อยากเจอเท่าไหร่หร๊อก สิ้นสุดเสียงของจารุกิตติ ว๋าก็เริ่มออกอาการโมโหทันที และโต้กลับไปว่า ยังกะชั้นมีบุญนักหนิ ที่บ้านอยู่ใกล้นายอะ ชิ๊!! ว๋าเชิดไปนั่งที่ของตัวเอง (จารุกิตติแอบหัวเราะเล็กน้อย)(ว๋ามองขวับไปมองค้อนๆใส่จารุกิตติ)เอ๊าๆ นักเรียนทุกคนนั่งที่ เสียงอ.ดังขึ้น นักเรียนทั้งหมดทำความเคารพ สวัสเดคะ/เดคับ อ๊ะๆนักเรียนทุกคน วันนี้มีนักเรียนใหม่มาเพิ่มอีกคน ขอต้อนรับ แอนนา !! แป๊ะๆ โหหหหห(ทุกคนเห็นแอนนา ต่างอึ้งไปตามๆกันโดยเฉพาะผู้ชาย ยกเว้นจารุกิตติ) สวัสดีคะ ทุกคน แอนนาเอ่ยทัก(และใช้สายตายั้วพิฆาตมาร) และพูดต่อไปว่า มีที่ไหนให้แอนนา นั่งบ้างค๊ะ สิ้นสุดของเสียงนั้น มีเสียงเฮฮาจากบรรดาเหล่าผู้ชายว่า ทางนี้ครับ ทางนี้ ทางนี้ว่างครับ แต่จารุกิตติยังคงเฉยๆ และเห็นว่าข้างๆของเขานั้นมีที่ว่างอยู่ จึงรีบเอากระเป๋ามาวาง แต่แล้ว จารุกิตติหันไปที กลับไม่ใช่กระเป๋าของเขา แต่กลับเป็นแอนนา !!เห้ยยยยย มานั่งนี่ไมคับ จารุกิตติตกจัย!! ไมหรอคะ ไม่อยากให้แอนนานั่งตรงนี้หรอ แอนนาทำหน้าอินโนเซ้น เอ่อก็เหลือบไปเห็นว๋านิดๆ(ทำหน้าบูดเปงตูดหมึก)แล้วก็หันกลับมาที่แอนนา พร้อมกะบอกคำตอบ ก็ได้คับ จะนั่งก็เชิญตามสบาย แล้วก็แอบยิ้มเย๊าะว๋าเล็กน้อย ว๋าเห็นอย่างงั้นก็ยิ่งโมโหหย่าย เลยทำเป็นหันหน้าไปทำเป็นจู๋จี๋ กะเจต (เอาแล้วไง ต่างคนต่างหาเรื่อง เอ๊อะๆๆ) > ว๋าลากเมย์ออกไปอย่างเร็วที่สู๊ด และก็เดินไม่ทันระวังไปชนคนเข้าจนเขาล้ม !!ว๊ายยยย!! ยัยบ้าเดินยังไงยะ ชนชั้นเป็นครั้งที่2แล้วนะ คนคนนั้นที่ว๋าชน เปงหมิวอีกนี่เอง เอ่อ..ขอโทดๆฉันไม่ได้ตั้งใจ นี่ คิดว่าขอโทษแล้วจะจบเร๊อะ ดูสิ๊ เพื่อนฉันเลือดออกเลยเห็นไหม!! เพื่อนของหมิวตะวาดใส่ว๋า แล้วจะให้ฉันทำไงห๊า ขอโทษก็ขอโทษแล้ว เรื่องมากจิง และว๋ากำลังจะเดินต่อ นี่ จะเดินหนีง่ายๆงี้เร๊อะ ยังงี้มาตบกันหน่อยเป็นไรหมิวยั๊ว - - ไม่ละฉันไม่มีเวลา ที่จะมาตบกะเธอหรอกนะ . . ป๊ากก หมิวเริ่มตบว๋าก่อน ทำให้ว๋ายั๊วขึ้นมา และพวกของหมิวประมาณ5คนก็รุมเมย์กะว๋า ป๊ากๆๆ ตุ๊บๆๆตั๊บๆๆ โป๊กๆๆ ป๊ากกกกก เสียงสุดท้ายที่ได้ยิน ว๋าจัดการเรียบ(หึหึ) เรื่องนี่ได้ยินถึง ผอ. ว๋าก็ถูกเรียกตัวไปพบ และโดนต่อว่าอย่างแรงจากอาของเธอ และขู่ว๋าว่าถ้าเธอทำยังงี้อีกครั้งนึง เธอจะถูกไล่ออก!! เมย์กะว๋าพะยุงตัวพากันเข้ามาในห้อง เจต เมื่อเห็นว๋ายังงั้นก็รีบวิ่งหน้าตั้งไปหาทันที และถามว่าเกิดอะไรขึ้น จารุกิตติ อยากเข้าไปหา แต่ก็..ไม่ไป..แต่ก็เดินไปหาอย่างช้าๆ และถามด้วยเสียงอ่อนโยนว่า เป็นอะไรอะ ใครทำเธอ มีเรื่องอะไร !! โห นี่นาย ฉันเจ็บอยู่นะ จะให้มาตอบคำถามของนายตอนนี้นะหรอ เด๋วฉันค่อยเล่าให้นายฟังตอนกลับแล้วกัน !! อืมๆได้ จารุกิตติมองอย่างเป็นห่วง และเดินจากไปในที่สุด (ว๋าแอบน้อยใจนิดๆว่าทำไมไม่เข้ามาดูแลกานม้าง) ในระหว่างกานเรียน จารุกิตติแอบมองว๋า และว๋า ก็แอบมองจารุกิตติเช่นกัน แอบมองกันไปมองกันมา จน>จารุกิตติและว๋ากลับด้วยกันตามเคย และจารุกิตติก็ช่วยพะยุงว๋า และได้ถามว่า ใครทำเธอขนาดนี้ ว๋ามองหน้า และตอบเสียงเบาๆว่า ก็คนที่ฉันเดินชนเมื่อเช้านี่งัย ตอนเที่ยงพอดีฉันเดิมไม่ระวังไปชนเขาอีกงะ !!โห่ เธอนี่นอกจากปากจัดแล้ว ยังซุ่มซ่ามอีกนะ!!จารุกิตติต่อว่าและขำนิดๆ หึหึ ไม่ถูกต่อยบ้างให้มันรู้ไป โอ้ยยยยยเจ็บ พะยุงกันดีๆหน่อยเส้ ว๋าร้องเสียงหลง - - เป็นไรๆ เจ็บตรงไหน ขอโทษๆ ฉันไม่ได้ตั้งใจนะ เจ็บรึเปล่า เจ็บตรงไหน บอกฉันสิ จารุกิตติตกจัย !!ว๋าอึ้งเล็กน้อย เพราะไม่คิดว่าจารุกิตติจะห่วงเธอขนาดนี้ เอ่อ..ก็เจ็บไม่มากงะ(หน้าแดงเล็กน้อย)!! จารุกิตติก็ทำหน้างง และพาว๋าไปส่งถึงในบ้าน ไปนะ จารุกิตติเอ่ยขึ้น อื้ม!! เอ่อ..นี่..ขอบใจนะ ว๋าทำเสียงหวาน - - อะ..เอ่อ..อืม..จารุกิตติเดินจากไปโดยที่ยิ้มหน้าบาน ซึ่งว๋าก็อดยิ้มไม่ได้เช่นกัน!!แต่ว่าทั้ง2คนก็ไม่รู้เหมือนกัน ว่าใครที่ทำให้เขาเกิดความสุขอย่างงี้ได้!!
4 เมษายน 2547 19:21 น.
^^_PAN_^^
เฮ เฮ เฮ!! เว้ยๆ ขึ้นม.4 แล้วเว้ยยยดีจัยวุ้ย..เป็นเพราะข้าเก่งแท้ๆ ฮ่าๆๆ เสียงชายคนนึงเอ่ยขึ้น ซึ่งคนนั้นก็เป็นลูกน้องของยี่ว๋าอย่ามัวแต่โม้อยู่เลย รีบขึ้นห้องเรียนกันเหอะ เสียงหญิงสาวดังขึ้นและพร้อมกะเขกกราบาล เจต ลูกน้องของเขา ป๊ากกกกก โอ้ย เจ๊เนี้ยชอบใช้กำลังเจง พูดดีๆด๊ะ เออน่า!! และทั้ง2คนก็ขึ้นห้องเรียนไปพร้อมกัน - - วู้ว!! เจ๊ว๋าสุดสวยมาแล้ววู้ย เสียงแซวกันของคนในห้อง ว๊ายยยยย ยัยว๋า ไม่เจอกันตั้งนาน เมย์ เพื่อนรักของเขาเอ่ยขึ้น คิดถึงจัง!! ฉันก็คิดถึงเธอเหมือนกันยัยเมย์ ว๋าตอบและยิ้มก็เพื่อนแสนน่ารักของเธอ - - ตุ๊บ ตุ๊บ ตุ๊บ (เสียงเค๊าะโต๊ะของ อ.) นั่งที่กันได้แล้วทุกคน วันนี้มีนักเรียนใหม่ สำหรับห้องเรา ออกมาเลย จารุกิตติ พอเขาออกมาก็เหลือบไปเห็นยี่ว๋า ซึ่งทั้ง2ฝ่าย ก็ทำท่าจะไม่ถูกกันซะแล้ว!! อะๆ ไปนั่งที่ จะนั่งที่ไหนก็ตามสบาย อาจารย์เอ่ยขึ้น - - มานั่งนี่ไหมจ๊ะ ตรงนี้ว่างอยู่นะ เฮ้ๆ!!ไม่ได้นะ เขาต้องมานั่งกับฉัน เฮ้ยๆ!! ไม่ได้ยะ หนูจาสุดหล่อต้องมานั่งกับฉันคนเดียว (เสียงผู้หญิงทะเลาะกัน) จารุกิตติ ได้เดินไปนั่งข้างกับ เจต และทักทายกันอย่างเป็นมิตร และทั้งสองก็ได้เป็นเพื่อนกัน ซึ่งยี่ว๋าก็ไม่พอใจนัก > ทุกคนไปกินข้าวกันได้แล้วละ!! เสียงอาจารย์ดังขึ้น เฮ เฮ เฮ!! (มีเสียงนักเรียนกลุ่มนึงดังขึ้นเล็กน้อย) นี่จา ไปกินข้าวกับเรามะ เจตชวนเพื่อนใหม่ของเขา ได้เด้ จาปฏิเสธเพื่อนใหม่ได้ไงเล่า !!ไม่ได้!! เสียงยี่ว๋าดังขึ้น และพูดต่อว่า นี่นายเจต!! ถ้าจะไปกินข้าวกับฉัน ต้องไม่มีนาย จา แจ อะไรนี่อยู่ด้วย สิ้นสุดเสียงของว๋า เจตก็โพร่งขึ้นทันที โห่! จัยร้าย จัยดำ จิง เจ๊เนี้ย นี่ถ้านายไม่พอใจ ก็ไม่ต้องมากินข้าวกะฉันสิ!! ว๋าเริ่มโมโห เจตก็หน้าจ๋อยไปทันที อ้าว นายเป็นเพื่อนกะยัยนี่หรอจารุกิตติ เอ่ยอย่างไม่เป็นมิตร และมองหน้าว๋า !!ใช่ !! เราเป็นเพื่อนกะว๋า โห่!!ไรเนี้ย เป็นเพื่อนกะยัยปากปาร้านี่ได้ไงอะ ทนไหวรึ!! จารุกิตติพูดอย่างไม่เกรงใจว๋า ทั้งๆที่รู้ว่าว๋ากำลังโกรธจัด และโพร่งขึ้นว่า นี่!!นาย มาว่าฉันปากป้าร้า ดูตัวเองบ้างรึเปล่า ห๊า !! จารุกิตติได้ยินอย่างนั้นก็พูดต่อขึ้นว่า ดูแล้วไงคั๊บ แล้วก็ทำหน้าเหย้อหยัน ใส่ยี่ว๋าเต็มๆ!! - - ว๋าพูดขึ้นอย่างโกรธจัดว่า ไปลงนรกซะเถอะ อีตาบ้า แล้วก็ชกเข้าไปเต็มสุดแรง จารุกิตติ ล้มไปทันที เมื่อได้สติก็ต่อว่ายี่ว๋าว่า โห ยัยตัวร้าย ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนกล้าชกฉันเลยนะ!! เอ๊า แล้วมียังละ ว๋าโต้กลับอย่างสะใจ ปากยังงี้ อยากกินหมัดซักหมัดไห๊ม จารุกิตติโต้กลับอย่างโมโห และลุกขึ้น เตรียมจะชกว๋า เห้ยๆ!! หยุดๆ ยัยว๋าเขาเป็นหลานเจ้าของร.รนะ หยุดเหอะ!! เสียงเจตร้องขึ้น พอๆ พอซักที ทั้ง2คนเรย ห้วย!! นี่ยัยว๋า วันนี้ไปกินข้าวกับฉัน2คนแล้วกันนะ ปล่อยให้เจตไปกะอีตาจานั่นเหอะ เมย์เอ่ย!! ก็ได้ หึ ไปกันเถอะ อยู่ตรงนี้นาน เหม็นเน่า!!แล้วว๋าก็แลบลิ้นใส่ จารุกิตติ !! เว้ยๆๆๆๆ จาร้องมาอย่างเหลืออด และเจ็บใจ ผู้หญิงอะรัยฟะ น่าชกชะมัด เอาเหอะๆ ไปกินข้าวกัน หิวจะตายชักอยู่แล้ว เจตบ่น และลากจาไปกินข้าว ในขณะกินข้าว จารุกิตติก็บ่นๆให้เจตฟัง ว่า ผู้หญิงอะไรวะ ห่วยแตก นายไปคบกะยัยนั่นได้ไงอะ ปากจัดชะมัด เจตก็ตอบว่า เจ๊เขาก็ยังงี้แหละ กินต่อเหอะและในขณะเดียวกัน ว๋าก็บ่นๆให้เมย์ฟังเช่นกัน ว่า ผู้ชายอะไรเนี้ย จะชกผู้หญิง น่าจะไปซื้อกระโปรงใส่ ชิ!!วันนี้เป็นวันอะรัยเนี้ย ซวยชะมัดเจอกะอีตายบ้านั่น เมย์ก็บอกว๋าว่า!!นี่ถ้าเธอไม่ไปชกเขาก่อน เขาก็คงจะไม่ชกเธอกลับหรอก อย่ามัวแต่บ่นเลย กินต่อเหอะ!! > บ๊ายบาย บาย บาย เสียงนักเรียนเอ่ยลาเพื่อนของตน และคนกำลังพรุกพร่านอยู่นั้น ปั๊กกก!! โอ๊ยยยยยย เสียงว๋าดังขึ้น อ้าววว!! เป็นไรปะคับ ขอโทษๆ จารุกิตติเอ่ยขึ้น โดยไม่รู้ว่าคนที่พูดอยู่ด้วยนั้นเป็นใคร อ๊ะ!ไม่เป็นไรๆ เห้ยยยยยย ตาปากเน่านี่เอง เดินยังไงห๊า ไม่ดูตาม้าตาเรือเลย โห่ ยัยปากปาร้านี่เองแระ แล้วเธอละ ยังกะเดินดูมากนักนี่ โห่!! ต่างฝ่ายต่างแยกเคี้ยวใส่กัน และเดินกลับบ้าน โดยไปทางเดียวกัน- -! เวรกรรม ทำไมทางบ้านฉันต้องมาอยู่กับทางบ้านนายด้วยนะ ว๋าบ่น ผมอยากจะย้ายบ้านก็วันเนี้ย เห๊อะ!! จารุกิตติบ่น และเดินกัดกันต่อไปเรื่อยๆจนถึงบ้าน และเผลอเอ่ยคำว่า บ๊ายบาย!!ว๋าได้ยินก็.อึ้งเล็กน้อย แล้วก็ตอบกลับ บายยะ (ทั้งสอบคนก็ยิ้ม)และวันนี้ของทั้งสองคนก็จบลงไปอย่างวุ่นวายและเริ่มมีปฎิกริยาอะไรพิเศษๆเล็กน้อยกับใจของทั้งสองคน!!
หน้าส่วนตัว
1267
