25 กันยายน 2546 14:14 น.
^^_PAN_^^
เพื่อนผู้ชายของฉันคนนึงชื่อว่า ใหม่ เขามาหาฉันที่บ้านเป็นครั้งแรก แล้วเข้าก็กด กริ่ง เรียก แต่เมื่อฉันเห็นเห็นมายืนหน้าบ้าน ฉันก็ไม่รู้หรอว่าใคร ฉันก็ยังคงเล่นคอมต่อไป แล้วเขาก็กดอีกครั้ง แล้วฉันก็จ้องไปที่เขา แล้วเขม๋งตาดู เพื่อจะรู้ว่าเป็นใคร ฉันคิดในใจว่า ถ้าเป็นใหม่ก็คงดี แล้วฉันก็เดินไปหน้าบ้าน แล้วฉันก็รู้ว่า เป็นเขาจึงๆ แล้งเรา2คน คุยกันอยู่หน้าบ้านซักพักนึง เขาเลยบอกว่า แม่ของเขามาตามแล้ว จึงแยกย้ายกันกลับบ้าน แล้วฉันก็ดีใจมากเลยละ ก่อนหน้านั้น เขามาหาฉันที่บ้าน2ครั้งแล้ว แต่ฉันไม่อยู่บ้าน แหะๆ แต่ พอถึง ร.ร ฉันก็เล่าให้เพื่อนฉันเป็นผู้หญิงชือว่า นิ้ง ฉันฟัง แล้วเพื่อนฉันก็เลยถาม ใหม่ว่า มาบ้านของฉันทําไม เขาตอบว่า มาปรึกษาเรื่องงาน แต่ นิ้งก็บอกว่า เรื่องงานอะเรารู้อยู่แล้ว ใหม่เลยตอบว่า มาคุยเล่นกันเฉยๆนะ คําตอบนี้ ฉันดีใจมาก แล้วฉันก็คิดในใจว่า เขาคงต้องมาบ้านฉันอีกแน่ๆ แต่ตอนนี้ถึงช่วงปิดเทอมแล้ว เขายังไม่มาหาฉันอีกนะ ฉันก็เลยต้อง รอ.................................................................
19 กันยายน 2546 20:10 น.
^^_PAN_^^
ตั้งแต่ ฉันได้เข้า ร.ร มา ฉันได้เจอ ผู้ชายคนนึง ซึ่งฉันคิดว่า ฉันไม่ชอบเขา และไม่มีทางที่จะเป็นเพื่อนกับเขาด้วย แต่ พอไปๆมาๆ ผู้ชายคนนั้น ได้มาขอยืมโทรศัพท์มือถือของฉันทุกวันๆ แล้วฉันก็ให้เขาเช่นกัน เขาและฉันเริ่มรู้จักกันในทางที่ดี คุยกันไปในทางที่ดี มันเป็นยังงี้ทุกๆวัน แล้วในใจของฉัน ก็เริ่มรู้สึกว่า เขานี่แหละ ที่จะทําให้หัวใจฉันเบิกบานมาได้อีกที แต่ตอนใกล้จะปิดเทอมเขาได้สนิทกับเพื่อนฉันคนนึง ซึ่งดูท่าทางสนิทมากกว่าฉันด้วยซํ้าไป เขาเจอหน้าฉันก็ถามหาแต่เพื่อนฉันทุกๆครั้ง เห้อ แล้วฉันจะทํายังไง ถ้าเขาคนนั้นรักเพื่อนฉัน แล้วถ้าเพื่อนฉันรักเขาละ แล้วฉันละ จะเป็นยังไง ความรักที่ล้มเหลวของฉันมันหลายครั้งเกินจะบรรยายได้แล้ว แล้วสําหรับคนๆนี้ ฉันคิดว่าเขาใช่จิงๆแหละ แต่ในเมื่อ เพื่อนรักของฉัน และเขา สนิทกันมากขนาดนี้ ฉันก็คงทําได้แค่มองเขาก็เท่านั้นแหละ
3 กันยายน 2546 22:43 น.
^^_PAN_^^
พวกเรามีกัน5คน คนแรกชื่อ เอริน์ เขาเปงคนออกเถื่อนๆ เป็นผู้หยิงแกร่ง ออกทอมๆออกห้าวๆ แต่เขาเปงคนหน้าตาหวานใช้ได้เลย เขาเปงคนเอาจิงเอาจังกับงาน และดูร่าเริงในการเล่นมาก
คนที่2 ชื่อแก้ว เขาออกจะเป็นทอมเลยแหละ ดูวิธีการเดินก็รู้แล้ว ว่าเป็นทอม เขาออกจะดูน่าตาเชยๆ จืดๆ แต่ก็นิสัยใช้ได้ ขยันทํางาน รับผิดชอบงานดี แต่บางครั้งมันก็เอาแต่ใจนะ
คนที่3ชื่อ ส้ม คนนี้ออกจะเป็นผุ้หยิงที่สุดในกลุ่มเราเลยแหละ เขาเป็นคนผิวดํา แต่หน้าคม ออกจะค่อนข้างใช้ได้เลย นิสัยค่อนข้าง ไม่ค่อยช่วยเหลือเพื่อนซักเท่าไรหรอก แต่ก็ไปด้วยกันได้ดีมาก
คนที่4 ชื่อโบ คนนี้เป็นเพื่อนรักฉันมาตั้งแต่ป.4ได้ตอนนี้ฉันอยู่ม.1แล้ว เราสนิทการมาก เขาออกจะเป็นคนสูงมากเชียวแหละ แต่นํ้าหนักก็.......พอควรนะ อิอิ เขาเป็นคนเรียนใช้ได้ รับผิดชอบงานบ้างไม่รับบ้างอะแหละ (ก็เหมือนเราอะแหละคะ) นิสัยส่วนใหญ่ของเขา ค่อนข้างจะเหมือนเรามากอะ
คนที่5 ป่าน เราเองแหละที่ชื่อป่าน อิอิ เราออกจะเป็นคน ร่าเริงนะ แต่เวลาโมโหก็ออกจะน่ากลัวอะ ออกจะไม่ค่อยรับผิดชอบงานซักเท่าไร แต่เป็นคนชอบชวนให้เพื่อนหัวเราะเสมอๆ เป็นคนรักเพื่อนนะเราอะ
พวกเรา5คนไปด้วยกานได้ดีคะ ไปไหนไปกันตลอด ช่วยเหลือกันทุกงานคะ พวกเราฉลาดเรื่อง แกมโกงเสมอๆคะ
3 กันยายน 2546 16:20 น.
^^_PAN_^^
ได้มีคน2คนซึ่งเป็นเพื่อนรักกันมานานชื่อ เมย์กับนํ้า เขา2คนได้มาที่ทะเลแห่งหนึ่ง และเขา2คนก็ได้พากันเดินมาเรื่อยๆ จนเขา2คนได้เกิดการทะเลาะกันเรื่องใหญ่ขึ้นมา จนเมย์เผลอมือไปตบหน้าของนํ้าเข้าซะแล้ว แต่นํ้าก็ไม่ได้ว่าอะไร แต่นํ้าได้เขียนไว้บนผืนทรายว่า วันนี้ฉันถูกเพื่อนรักของฉนตบหน้า แล้วเขา2คนก็เดินต่อไป จนเหนื่อย ก็เลยหยุดพักในที่แหงหนึ่ง นํ้าก็เลยได้ที วิ่งลงไปนํ้าทะเล แต่ไม่นาน นํ้าก็ได้จมนํ้าไป เมย์ไม่รีรอ รีบวิ่งกราดเข้าไปช่วยนํ้าไว้ทันที หลังจากนั้นไม่นานนํ้าก็ได้ขึ้นมาจากนํ้าทะเล แล้วยังคงไม่ได้พูดอะไร เพียงแต่ ได้ขีดไว้บนก้อนหินว่า วันนี้ฉันได้ถูกเพื่อนรักของฉันช่วยชีวิตเอาไว้ แล้วเมย์จึงสงสัยว่าทําไมต้องเขียนบรรทึกลงไปด้วย ทันใดนั้นเมย์ก็เลยโผล่งถามนํ้าไปว่า ทําไมเวลาฉันตบหน้าเธอ ทําไมเธอต้องเขียนไว้บนผืนทรายด้วย แล้วตอนนั้น เวลาฉันช่วยชีวิตเธอ ทําไมเธอถึงได้ขีดไว้ลงบนก้อนหินว่า วันนี้ฉันได้ถูกเพื่อนรักช่วยชีวิตไว้ ทันทีที่เมย์ถามนํ้า นํ้าจึงตอบออกไปว่า ก็เมื่อเธอตบหน้าฉัน ฉันจะต้องบรรทึกไว้บนผืนทราย เพื่อให้สายลมแห่งการให้อภัยพัดผ่านการกระทําของเธอไปได้ไงละ ส่วนการที่เธอช่วยชีวิตฉัน ทําไมฉันต้องไปบรรทึกไว้นะหินนะหรอ ก็เพราะว่า จะไม่มีสายลมใดๆพัดผ่านมิตรภาพของเราไปได้ไงละจ๊ะ
หน้าส่วนตัว
1007
