15 มีนาคม 2547 21:50 น.
^^_PAN_^^
ปิดเทอมครั้งนี้เราขึ้น ม.2 แล้ว เราเป็นผู้ใหญ่ขึ้นอีกปี แต่เรา.รู้สึกเสียใจ ที่ว่า 1ปี ผ่านไปแล้ว ช่วงเวลาที่เราไมได้พบกัน ทุกคนอาจจะคิดว่าแค่1ปี แต่สำหรับเรา มันนานเหลือเกิน.ถึงเราจะได้คุยกันในเกมบ้างก็ตาม แต่มันไม่เหมือนกันนะ เราอยากคุยโดยเจอหน้านายมากกว่า เราเก็บรูปของนาย จากวันสุดท้ายของการสอบมาได้3ใบ เราหยิบมันขึ้นมาดู คิดถึงวันเก่าๆที่เล่าวิ่งไล่กันทั่วห้อง คิดถึงเธอที่ชอบทะเลาะกันตลอด คิดถึงคนที่มีหลายๆอย่างในตัวเอง จนทำให้ฉันรักเธอ.และวันนี้ มันก็ยังไม่เปลี่ยน ถึงเคยคิดว่า จะตัดใจ แต่ มันทำไม่ได้เลยรู้ไหม ถึงจะไม่ได้เจอนานแค่ไหน ถึงจะไม่ได้คุย ถึงจะไม่ได้เล่นด้วยกัน แต่เวลามันจะไม่ทำให้ฉันเปลี่ยนแปลง จะมีเธอเสมอ และวันนี้ ก็เป็นอีกวันที่เราเสียน้ำตาให้นาย.อีกครั้ง ด้วยความคิดถึง และอยากเจอนายมาก เรามองรูปนายอยู่นาน เพื่อคิดถึงอดีตที่เราเคยอยู่ด้วยกัน และฉันก็วางรูปนั้นลงก่อนที่จะหยิบหนังสือของฉัน ที่เขียนเรื่องราวของแต่ละวันไว้ แน่นอน ทุกวันต้องมีชื่อเธอ และเราก็เปิดมาเจอหน้าหนึ่ง เราเขียนว่า ผู้ชายคนแรกที่เราคุยทางโทรศัพท์ด้วย ผู้ชายคนแรกที่เราร้องไห้ให้ ผู้ชายคนแรกที่เราไม่สามารถตัดใจจากเขาได้ ผู้ชายคนแรกที่ฉันรัก คือเธอ และเธอก็จากไป โดยที่ฉันไม่สามารถเอ่ยปากไปว่ารักได้ ฉันปิดหนังสือเล่มนั้น ด้วยน้ำตาที่ไม่สามารถหยุดลงได้แล้ว แล้วทุกอย่างก็จบลงในวันนั้น ฉันนอนและกอดรูปเธอทั้งน้ำตา ฉันอยากรู้ว่าเธอ จะจำเรื่องราวเก่าๆของเราได้ไหม แล้วจะรู้ตัวบ้างไหม ว่านายเคยทำให้ผู้หญิงคนนึงรักจนเสียน้ำตาให้ไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่หน ด้วยความเจ็บปวด นายจะรู้บ้างไหมว่าฉันรักเธอ
ช่วงเวลาปิดเทอมนี้ ฉันคิดถึงเธอตลอด คิดถึงวันเก่าๆที่เราเคยเล่นอย่างสนุกสนาน ยิ้มให้กัน แกล้งกัน อย่างเป็นมิตร เราอยากให้นายอ่าน แต่คงเป็นไปไม่ได้ใช่ไหม เพราะเรารู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้เราถึงเอามาลง เราเรียกนายว่า ชินจัง ตลอดเพราะว่านายคิ้วเข้ม และนายจะเป็น ชินจังบ้าระห่ำ ของเราตลอดไป ไม่ว่าจะไม่ได้เจอกันอีกสักกี่ปี ในความทรงจำของเรา จะมี ตาชินจังบ้าระห่ำ คนคนนี้ของเรา อยู่ในความทรงจำเสมอ และจะมีภาพของเรา2คน ตลอดไป
ไม่ว่านายอยู่ที่ใด..ขอให้รู้ไว้..จากทั้งชีวิตและหัวใจ..จะมีเธอตลอดไปไม่ผันแปร
9 มีนาคม 2547 20:04 น.
^^_PAN_^^
ทั้งที่เรารัก ทั้งที่เราผูกพันธ์ ทั้งที่ไม่อยากให้จากไปไหน ทั้งที่อยากคุยด้วย ทุกวัน ทั้งที่ไว้ใจ มาตลอด แต่นายไม่เคยไว้ใจเราเลย แล้วยังมาหาว่าเรารักคนนู้นรักคนนี้ มันมากไปหรือเปล่า ถ้าอยากจะจากกันก็บอกมาตรงๆ ฉันจะไม่ยืดเยื้อเธอไว้หลอก แล้วยังมาบอกอีกว่า ตลอด2ปีที่ผ่านมา ทั้งที่เคยหลงรัก ทั้งที่เคยไว้ใจ แต่เธอก็ทำเราเจ็บมาตลอด แต่มาวันนี้เธอทิ้งเรา พูดออกมาได้ไงทั้งๆที่เรานั่งอยู่ตรงนั้น คิดถึงจิตใจกันบ้างไหม ไม่รู้หรอไง ว่าคนทางนี้ ไว้ใจนายมาตลอด ที่นายอยากให้เราหึง เราก็ไม่หึง เพราะเราไว้ใจนาย ถึงไม่ทำยังงั้น แต่นายสิ ใครนั่งใกล้เรา นายอารมบูดมาตลอด แล้วทำไม ไม่ไว้ใจเราบ้าง ตอนที่นายพูดว่าเราหลอกนาย นายรู้ไหม ว่าน้ำตาเรา ไหลมาเป็นทางแล้ว น้ำตาไหลไป พิมพ์คอมไป เราไม่คิดว่านายจะกล้าพูดได้ถึงขนาดนี้ แล้วเพื่อนนายยังจะมาบอกเราอีกว่า เธอนะ เลือกใครซักคนสิ เราก็เลยบอกกลับไปว่า ในเมื่อคนไม่ไว้ใจกัน ทั้งที่เคยรักกัน แต่มานนี้เขาไม่ไว้ใจเรา แล้วจะทนเป็นแฟนกันต่อไปได้ยังไง พอซะทีเถอะ แล้วเราก็เดินออกไปจากตรงนั้น เพื่อนเรา มาถามเราว่า เธอยังรักนายนั่นอยู่ไหม ถามใจตัวเองดีรึยังถึงจะเลิกอะ เราเลยบอกออกไปว่า ไม่ต้องถามก็รู้ว่ายังรัก แต่ถ้าเรารักเขาอยู่ฝ่ายเดียว แล้วมันจะเกิดผลประโยชน์อะไร จิงไหม เพื่อนฉันนิ่งเงียบ พูดไม่ออก .. นายตัดใจจากเราได้รึยังนะ ตอนนี้ เวลานี้ รู้ไหม ว่าเรายังตัดใจจากนายไม่ได้เลย ยังรัก ยังผูกพัน ยังเหมือนเดิมตลอด ถึงนายจะเปี่ยนไป๋ ยังไงก็ตาม.เราคงไม่คู่ควรกะนายหรอก เพื่อนนายแต่ละคนก็คงไม่ต้อนรับเราแล้ว ขอโทษด้วย ที่ทำให้นายเจ็บมาตลอด ขอโทษด้วย ที่เราเป็นอย่างที่นายต้องการไม่ได้ ขอโทษด้วย สำหรับทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำไป ทั้งที่รักกันมาตลอด แต่มาวันนี้เธอกับเลิกลา เพราะคําว่าไม่ไว้ใจกัน ทั้งที่คบกันมาตั้งนาน ไม่คิดว่าเธอจะเป็นคนยังงี้แต่ก็ขอให้รู้ไว้ ว่าฉันก็เจ็บเหมือนกัน และสำหรับสิ่งดีๆที่ผ่านมา ฉันจะจดจำเอาไว้ใจความทรงจำ ของฉันแล้วกัน.....ขอโทษที
ขอโทษ ที่ทำเธอเจ็บ ขอโทษ ที่เป็นอย่างที่เธอต้องการไม่ได้
ขอโทษ จากวันนี้ถึงตลอดไป จากวันนี้ไป คงไม่มีเรา ฉันและเธอ
อยากให้รู้ว่าฉันรักเธอมาก ยากที่จะตัดใจออกห่างความรู้สึกเดิมๆนี่ได้
เธอรู้ไหม ความรู้สึกจริงๆของหัวใจ ฉันยังรักเธออยู่เหมือนเดิม ทั้งหัวใจที่เคยมีเธอ
แต่ในเมื่อเธอออกห่าง ตีต่างความรู้สึกเดิมๆของฉัน
ฉันก็ขอเก็บใจไว้ในเร็วพลัน เพราะตัวฉันไม่อยากเป็นผู้ให้เธอ ฝ่ายเดียว
จากวันนี้ความรู้สึกที่เคยมี กับความรู้สึกต่างๆที่เคยให้
มันคงจบแล้วมันคงจบตลอดไป พร้อมกับการจากไป.กับการจากลา.ของเธอคนแสนดี
7 มีนาคม 2547 12:33 น.
^^_PAN_^^
ที่ฉันยิ้ม อาจไม่ใช่เพราะมีความสุข แต่ทุกข์เกินกว่าที่จะให้ใครเห็นต่างหาก ไม่ใช่ว่าดีใจ ที่เธอกับเขาคืนดีกัน แต่ดีใจที่เธอมีความสุข ที่ยิ้มออกไป เพราะกลัวสายตาที่เธอมองมาต่างหาก กลัวเธอจะมองฉัน ด้วยความสงสาร ไม่ใช่ความห่วงใย ฉันกลัวมันจะเป็นอย่างนั้น และกลัวเธอเวทนาฉัน กลัวเธอมองด้วยสายตาที่ไม่ใช่คำว่ารักน่ะ เข้าใจไหม ทุกครั้งที่เห็นเธอกับเขายิ้มให้กัน จับมือกัน เล่นด้วยกันอย่างมีความสุข เธอรู้ไหม ว่าพวกเธอมีความสุขบนความทุกข์ของฉัน ทุกครั้งที่เธอเจ็บมาจากเขา ที่ฉันยิ้มให้ คอยพูดให้เธอกับเขาคืนดีกัน ไม่ใช่ว่าฉันอยากให้เธอกะเขารักกันหรอกนะ แต่ฉันรักเธอ อยากเห็นเธอมีความสุข แม้ความสุขนั้นไม่ใช่มาจากฉัน แต่มาจากเขา ฉันก็ยอมได้ ก็คนมันรัก ให้ทำไง ไม่ใช่ไม่หึงหวงเธอ ที่อยู่กับเขา แต่กลัวว่า ถ้าแสดงว่าหึงหวงออกไป เธอจะมองกลับมายังไง คิดอย่างไงกับตัวฉัน จะเป็นแบบเดิมไหม แค่นี้เอง ที่ฉันไม่กล้าทำลงไป ก็เพราะกลัวเธอเปลี่ยนไปไงละ ที่ทุกครั้งเธอเดินไปทางไหน ก็เจอแต่ฉัน มันไม่ใช่ความบังเอิญ แต่ฉันตั้งใจ ตั้งใจจะให้มันเป็นยังงั้น เพราะฉันอยากเจอเธอ แค่เห็นหน้าก็พอแล้ว เธออาจไม่ใช่ผู้ชายคนแรกที่ฉันรักก็จริง และก็อาจไม่ใช่คนสุดท้ายก็ได้ แต่ตอนนี้ เวลานี้ เธอคือเดียวที่ฉันรัก เธอคือคนเดียวที่สามารถทำให้ฉันสุขใจ และสบายใจ มีเธอคนเดียวจริงๆ
อาจจะเอาแต่ใจบ้างเป็นบางครั้ง อาจนิสัยเสียไปหน่อยในบางเวลา อาจเจ้ากี้เจ้าการเป็นบางหน อาจขี้บ่น พูดมาก แต่ก็ขอให้เธออย่ารำคาญเลย เพราะที่เป็นอย่างนั้น มันเพราะเธอ เพราะเห็นเธออยู่กับเขา ถึงทำยังงั้น ที่บางครั้งออกอาการไม่พอใจ ก็เพราะเธอเหมือนกัน เพราะเธอคนเดียวที่ทำให้ฉันเป็นทุกอย่าง ทั้งสุขทั้งทุกข์ เธอให้ฉันมาตลอดเวลา แต่ก็ไม่เป็นไร เวลานี้สำหรับเรา2คน คงเป็นได้แค่เพื่อนจริงๆ
3 มีนาคม 2547 23:43 น.
^^_PAN_^^
ผู้ให้ คือฉันเป็นฉันที่ไม่ต้องการจะได้รับจากเธอ ขอเพียงแค่เป็นผู้ให้อย่างเดียวก็พอ ให้รักกับเธอ ให้ความสุขกับเธอ ให้ทุกๆอย่างกับเธอได้เสมอ แม้รู้ว่าจะไม่ได้รับอะไรกลับจากเธอเลยก้อตาม เพราะฉันไม่ได้หวังให้เธอมารักหนิ หวังแค่ได้เป็นเพื่อนอย่างทุกวันนี้ ฉันก็สุขจนไม่รู้จะว่ายังไงแล้ว ผู้ให้ โดยไม่ต้องการจะได้รับอะไรตอบแทน โดยไม่ต้องรอคอยความหวังจากเธอ โดยสุขที่มอบให้ และไม่ทุกข์จากการรอคอยจากผู้ให้เหมือนกัน ดังนั้น ขอเป็นผู้ให้ ขอเป็นคนที่เธอคิดว่าไม่สำคัญ ขอเป็นคนเดิม อย่างงี้ก็พอแล้ว สำหรับเธอ ฉันให้เธอเป็นผู้รับอย่างเดียวแล้วกัน
ผู้รับ คือเธอ เป็นผู้ที่คอยรับความรัก และทุกๆอย่างที่เธออยากได้ เป็นผู้ที่ ไม่เคยคิดจะเป็นผู้ให้ กับฉันเลยใช่ไหม เธอเป็นแต่ผู้ที่รับ รับ รับ อย่างเดียวจากฉันมาตลอด พอรับ แล้วก็เห็นว่าไม่สำคัญ เธอไม่แคร์ เธอไม่สนใจ กับการให้ของฉันเลย แม้สิ่งนั้นเธอจะชอบมากเพียงใด หรือซึ้งใจเพียงใด แต่เธอก็ยังเหมือนเดิม เป็นอย่างสิ่งเก่า-เก่า ที่เธอเป็นมาตลอด โดยที่ไม่เห็นฉันในสายตา มันจะสุขเสมอเมื่อเป็นผู้รับ โดยไม่คิดถึงผู้ให้เลย ว่าจะเจ็บแค่ไหน ที่ให้เธอไปแล้วเธอไม่เหลียวแลเหมือนวันเดิมที่ผ่านมาของเรา
ผู้ให้และผู้รับจะแตกต่างกันเสมอ แต่จะแตกต่างกันยังไง ก็แล้วแต่ปัญหาของแต่ละคนแล้วกัน แต่ปัญหาของเราก็คือ ผู้ให้คือฉัน ผู้ที่เจ็บอยู่เสมอกับการเป็นผู้ให้ และรอคอยเป็นผู้รับเหมือนกัน.ส่วนผู้รับคือเธอ เป็นผู้ที่รับอย่างเดียว และไม่คิดจะเป็นผู้ให้เลย.
1 มีนาคม 2547 18:57 น.
^^_PAN_^^
เธอ คือความหมายหนึ่งเดียวสำหรับฉัน เธอเห็นฉันเป็นเพื่อนคนหนึ่งเท่านั้นและไม่ได้มีความหมายหรือคุฯค่ากับตัวเธอเลยใช่ไหม วันวันนึงฉันก็ได้แต่มองเธอ และเห็นเธอมองหาแต่เขา และเห็นเธอเศร้าเพราะเขามาตลอด ทำไมละ? ไม่ยอมตัดใจจากเขาเสียที เธอรู้ไหมว่า ยังมีคนที่รอเธออยู่ตรงนี้ และจริงใจกะเธอมากเพียงใด เธอจะรู้ไหม และในเมื่อเขาก็ไม่ได้รักเธอ ไม่เคยจะแคร์เธอเลย เธอเห็นฉันบ้างไหม ที่อยากจะนั่งใกล้ๆเธออยู่ตลอด มองเธออยู่ใกล้ๆ ไม่เคยแม้จะคิดห่างไกลเธอเลย เธอเห็นบ้างไหม หรือเห็นแล้วแกล้งทำเป็นไม่สน? แต่ฉันก็ไม่ได้สวยเหมือนเขา ไม่ได้รวยเหมือนเขา ไม่ได้เรียนดี กีฬาเลิศ เหมือนเขา เธอคงเห็นเขาดีมากสำหรับเธอสินะ ถึงไม่ยอมตัดใจเสียที
เธอ รู้ไหม ว่าฉันตัดใจจากเธอไม่ได้เลย ไม่รู้ทำไม ทั้งที่เธอก็ไม่ได้ดีอะไรมากมาย ไม่ได้ต่างจากคนอื่นๆที่ฉันเห็น แต่เพราะอะรัยละที่ทำให้ฉันรักเธอ ชอบเธอ หลงเธอ ได้ขนาดนี้ ฉันก็ไม่รู้ใจของฉันเหมือนกัน ทั้งที่เธอก็ไม่เป็นคนดีอะรัยมากมาย และไม่น่าใช่คนที่ฉันจะรักได้ขนาดนี้ได้ ทำไมละ?ฉันถึงรักเธอได้มากขนาด ยอมทำทุกอย่าง เพื่อให้เธอ กะเขารักกัน ทำทุกอย่างเพื่อให้เห็นเธอมีความสุข แต่ฉันต้องทนทุกข์เพราะเขากับเธอ และยอมจะเป็นคนที่ให้คำปรึกษากับเธอตลอดในเรื่องของเขา ทำไมฉันต้องยอมทำเพื่อให้เธอสมหวังกะเขาได้ขนาดนี้ล่ะ?? ทำไม๊?? ทั้งที่ทำแล้วตัวเองก็เจ็บ และไม่เคยจะคิดบอกเธอสักครั้ง ว่า ฉันรักเธอ ไม่ใช่ว่าไม่กล้า แต่ กลัว กลัวว่าเธอจะตีออกห่างฉัน กลัวเธอจะเกลียดฉัน กลัวเธอจะไม่รักกัน กลัว เพราะรู้ดีว่าเธอคงไม่รักกัน
สำหรับวันนี้ ฉันขอแค่เพียง อยู่มองเธอไปวันๆ แอบมอง มอบใกล้ชิด ได้เล่น ได้คุยกับเธอ ในฐานะเพื่อนอย่างเดียวก็พอ และก็คอยช่วยเธอกับเขา ให้สมหวังก็พอแล้ว สำหรับฉัน คงได้เท่านี้ แค่นี้จริงๆสำหรับสิ่งที่เธอจะมอบให้ฉันได้ในวันนี้ เท่านี้จริงๆ.ฉันขอเป็นผู้ให้อย่างเดียว.โดยที่ไม่ต้องการจะเป็นผู้รับจากเธอเลย
หน้าส่วนตัว
1147
