4 เมษายน 2547 19:21 น.

นี่หรอ..ความรัก(เพิ่งหัดแต่งเป็นเรื่องๆก็วานเนี้ยอะคะ)

^^_PAN_^^

เฮ เฮ เฮ!! เว้ยๆ ขึ้นม.4 แล้วเว้ยยยดีจัยวุ้ย..เป็นเพราะข้าเก่งแท้ๆ ฮ่าๆๆ เสียงชายคนนึงเอ่ยขึ้น ซึ่งคนนั้นก็เป็นลูกน้องของยี่ว๋าอย่ามัวแต่โม้อยู่เลย รีบขึ้นห้องเรียนกันเหอะ เสียงหญิงสาวดังขึ้นและพร้อมกะเขกกราบาล เจต ลูกน้องของเขา ป๊ากกกกก โอ้ย เจ๊เนี้ยชอบใช้กำลังเจง พูดดีๆด๊ะ เออน่า!! และทั้ง2คนก็ขึ้นห้องเรียนไปพร้อมกัน - - วู้ว!! เจ๊ว๋าสุดสวยมาแล้ววู้ย เสียงแซวกันของคนในห้อง ว๊ายยยยย ยัยว๋า ไม่เจอกันตั้งนาน เมย์ เพื่อนรักของเขาเอ่ยขึ้น คิดถึงจัง!! ฉันก็คิดถึงเธอเหมือนกันยัยเมย์ ว๋าตอบและยิ้มก็เพื่อนแสนน่ารักของเธอ - - ตุ๊บ ตุ๊บ ตุ๊บ (เสียงเค๊าะโต๊ะของ อ.) นั่งที่กันได้แล้วทุกคน วันนี้มีนักเรียนใหม่ สำหรับห้องเรา ออกมาเลย จารุกิตติ  พอเขาออกมาก็เหลือบไปเห็นยี่ว๋า ซึ่งทั้ง2ฝ่าย ก็ทำท่าจะไม่ถูกกันซะแล้ว!! อะๆ ไปนั่งที่ จะนั่งที่ไหนก็ตามสบาย อาจารย์เอ่ยขึ้น - - มานั่งนี่ไหมจ๊ะ ตรงนี้ว่างอยู่นะ เฮ้ๆ!!ไม่ได้นะ เขาต้องมานั่งกับฉัน เฮ้ยๆ!! ไม่ได้ยะ หนูจาสุดหล่อต้องมานั่งกับฉันคนเดียว (เสียงผู้หญิงทะเลาะกัน) จารุกิตติ ได้เดินไปนั่งข้างกับ เจต และทักทายกันอย่างเป็นมิตร และทั้งสองก็ได้เป็นเพื่อนกัน ซึ่งยี่ว๋าก็ไม่พอใจนัก > ทุกคนไปกินข้าวกันได้แล้วละ!! เสียงอาจารย์ดังขึ้น เฮ เฮ เฮ!! (มีเสียงนักเรียนกลุ่มนึงดังขึ้นเล็กน้อย) นี่จา ไปกินข้าวกับเรามะ เจตชวนเพื่อนใหม่ของเขา ได้เด้ จาปฏิเสธเพื่อนใหม่ได้ไงเล่า !!ไม่ได้!! เสียงยี่ว๋าดังขึ้น และพูดต่อว่า นี่นายเจต!! ถ้าจะไปกินข้าวกับฉัน ต้องไม่มีนาย จา แจ อะไรนี่อยู่ด้วย สิ้นสุดเสียงของว๋า เจตก็โพร่งขึ้นทันที โห่! จัยร้าย จัยดำ จิง เจ๊เนี้ย นี่ถ้านายไม่พอใจ ก็ไม่ต้องมากินข้าวกะฉันสิ!! ว๋าเริ่มโมโห เจตก็หน้าจ๋อยไปทันที อ้าว นายเป็นเพื่อนกะยัยนี่หรอจารุกิตติ เอ่ยอย่างไม่เป็นมิตร และมองหน้าว๋า !!ใช่ !! เราเป็นเพื่อนกะว๋า  โห่!!ไรเนี้ย เป็นเพื่อนกะยัยปากปาร้านี่ได้ไงอะ ทนไหวรึ!! จารุกิตติพูดอย่างไม่เกรงใจว๋า ทั้งๆที่รู้ว่าว๋ากำลังโกรธจัด และโพร่งขึ้นว่า นี่!!นาย มาว่าฉันปากป้าร้า ดูตัวเองบ้างรึเปล่า ห๊า !! จารุกิตติได้ยินอย่างนั้นก็พูดต่อขึ้นว่า ดูแล้วไงคั๊บ แล้วก็ทำหน้าเหย้อหยัน ใส่ยี่ว๋าเต็มๆ!! - - ว๋าพูดขึ้นอย่างโกรธจัดว่า ไปลงนรกซะเถอะ อีตาบ้า แล้วก็ชกเข้าไปเต็มสุดแรง จารุกิตติ ล้มไปทันที เมื่อได้สติก็ต่อว่ายี่ว๋าว่า โห ยัยตัวร้าย ไม่เคยมีผู้หญิงคนไหนกล้าชกฉันเลยนะ!! เอ๊า แล้วมียังละ ว๋าโต้กลับอย่างสะใจ ปากยังงี้ อยากกินหมัดซักหมัดไห๊ม จารุกิตติโต้กลับอย่างโมโห และลุกขึ้น เตรียมจะชกว๋า เห้ยๆ!! หยุดๆ ยัยว๋าเขาเป็นหลานเจ้าของร.รนะ หยุดเหอะ!! เสียงเจตร้องขึ้น พอๆ พอซักที ทั้ง2คนเรย ห้วย!! นี่ยัยว๋า วันนี้ไปกินข้าวกับฉัน2คนแล้วกันนะ ปล่อยให้เจตไปกะอีตาจานั่นเหอะ เมย์เอ่ย!! ก็ได้ หึ ไปกันเถอะ อยู่ตรงนี้นาน เหม็นเน่า!!แล้วว๋าก็แลบลิ้นใส่ จารุกิตติ !! เว้ยๆๆๆๆ จาร้องมาอย่างเหลืออด และเจ็บใจ ผู้หญิงอะรัยฟะ น่าชกชะมัด  เอาเหอะๆ ไปกินข้าวกัน หิวจะตายชักอยู่แล้ว เจตบ่น และลากจาไปกินข้าว ในขณะกินข้าว จารุกิตติก็บ่นๆให้เจตฟัง ว่า ผู้หญิงอะไรวะ ห่วยแตก นายไปคบกะยัยนั่นได้ไงอะ ปากจัดชะมัด เจตก็ตอบว่า เจ๊เขาก็ยังงี้แหละ กินต่อเหอะและในขณะเดียวกัน ว๋าก็บ่นๆให้เมย์ฟังเช่นกัน ว่า ผู้ชายอะไรเนี้ย จะชกผู้หญิง น่าจะไปซื้อกระโปรงใส่ ชิ!!วันนี้เป็นวันอะรัยเนี้ย ซวยชะมัดเจอกะอีตายบ้านั่น เมย์ก็บอกว๋าว่า!!นี่ถ้าเธอไม่ไปชกเขาก่อน เขาก็คงจะไม่ชกเธอกลับหรอก อย่ามัวแต่บ่นเลย กินต่อเหอะ!! > บ๊ายบาย บาย บาย เสียงนักเรียนเอ่ยลาเพื่อนของตน และคนกำลังพรุกพร่านอยู่นั้น ปั๊กกก!! โอ๊ยยยยยย เสียงว๋าดังขึ้น อ้าววว!! เป็นไรปะคับ ขอโทษๆ จารุกิตติเอ่ยขึ้น โดยไม่รู้ว่าคนที่พูดอยู่ด้วยนั้นเป็นใคร อ๊ะ!ไม่เป็นไรๆ เห้ยยยยยย ตาปากเน่านี่เอง เดินยังไงห๊า ไม่ดูตาม้าตาเรือเลย โห่ ยัยปากปาร้านี่เองแระ แล้วเธอละ ยังกะเดินดูมากนักนี่ โห่!! ต่างฝ่ายต่างแยกเคี้ยวใส่กัน และเดินกลับบ้าน โดยไปทางเดียวกัน- -! เวรกรรม ทำไมทางบ้านฉันต้องมาอยู่กับทางบ้านนายด้วยนะ ว๋าบ่น ผมอยากจะย้ายบ้านก็วันเนี้ย เห๊อะ!! จารุกิตติบ่น และเดินกัดกันต่อไปเรื่อยๆจนถึงบ้าน และเผลอเอ่ยคำว่า บ๊ายบาย!!ว๋าได้ยินก็.อึ้งเล็กน้อย แล้วก็ตอบกลับ บายยะ (ทั้งสอบคนก็ยิ้ม)และวันนี้ของทั้งสองคนก็จบลงไปอย่างวุ่นวายและเริ่มมีปฎิกริยาอะไรพิเศษๆเล็กน้อยกับใจของทั้งสองคน!!
				
30 มีนาคม 2547 20:00 น.

ไม่ว่าผู้ชาย..หรือผู้หญิง..ก็ย่อมอยากได้ความรักเหมือนกัน

^^_PAN_^^

ผู้ชาย โดยทั่วไปแล้ว เขาจะไม่บอกว่ารัก.แต่จะแสดงอะไรที่มันบ่งบอกถึงคำว่ารัก ต่างหาก และในขณะเดียวกัน ผู้หญิง ก็ย่อม อยากได้รับฟังคำว่ารัก จากผู้ชายคนที่เรารักกันทั้งนั้น แต่ถ้า ผู้หญิงพูดคำว่ารัก แต่จริงๆแล้วข้างในหวังผลประโยชน์จากผู้ชายละ จะเป็นยังไง?? และถ้าผู้ชายแสดงการกระทำให้รู้ว่าตนรัก แต่ข้างในจริงๆก็แค่เสแสร้งเพื่อหวังผลประโยชน์จากผู้หญิง จะทำยังไง?? คำว่ารัก อาจไม่ต้องใช้การกระทำพิสูจน์ และอาจไม่ต้องการ คำว่ารัก จากปากของใครซักคน แต่อาจต้องการ เวลา มากกว่าการกระทำหรือสิ่งอะไรทั้งสิ้น
	เวลา จะเป็นเครื่องพิสูจน์ ไม่ว่าจะเป็นหญิงหรือชาย ถ้าจริงใจกันจริงๆก็คงไม่ย้อท้อกับเวลาที่ผ่านไปโดยที่คนที่ตนรักไม่ตอบสนองได้ และเมื่อถึงจุดสูงสุด เราก็จะได้รู้ว่าความรัก บางครั้ง บางเวลา บางโอกาศ ก็อาจไม่ต้องการ การกระทำที่บ่งบอกถึงคำว่ารัก หรือคำพูดว่ารักจากปากของคนคนนึง เท่านั้น แต่มันต้องใช้ เวลา ที่เป็นเครื่องพิสูจน์อย่างหนึ่งสำหรับความรัก แต่...ไม่ว่าจะเป็นผู้หญิง หรือ จะเป็นผู้ชายก้อตาม ก็ย่อมอยากได้ยินคำว่ารัก จากปากของคนที่เรารัก และอยากเห็นคนที่เรารักแสดงอาการว่ารักเราจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นเพศใด ก็อยากเห็น อยากฟัง อยากรู้สึก ด้วยกันทั้งนั้น ถึงแม้ผลสุดท้ายอาจจะรู้ว่าคนคนนั้นไม่จริงใจกับเรา แต่เราก็น่าจะภูมิใจไม่ใช่หรอ ว่าครั้งหนึ่งในชีวิต ได้มีคนบอกรัก ได้มีคนทำอะไรหลายๆอย่างเพื่อเรา ถึงอาจจะรู้ว่ามันไม่ได้จริงใจอะไรก็ตาม 
	ผู้หญิง..เพศที่รู้สึกอ่อนไหวง่าย กับคารมของผู้ชาย แต่บางคนก็เข้มแข็งพอ ที่จะไม่รับรู้ถึงความรู้สึกนี้ แต่ถ้าผู้หญิงบางคน อาจมีอารมณ์ที่เบาะบางพอ ที่จะให้ผู้ชายสักคนเข้ามาอยู่ในใจเราได้ง่ายๆ กับคำเพียงไม่กี่คำ ของผู้ชายขี้ปากหวาน ขี้เอาใจ ผู้หญิงส่วนใหญ่ ก็มักจะตกคารมกับพวกนี้บ่อยไป แต่ก็ไม่ใช่ว่า ผู้ชายปากหวาน จะไม่จริงใจเสมอไป มันแล้วแต่บุคคลโดยทั่วไป ว่าจะมาแนวไหนต่างหาก (แต่ส่วนหย่าย ก็จะมาทางแนว หวานน้านแหละ)
	ผู้ชาย..และ..ผู้หญิง ที่ออกจะกัดกันบ่อยๆ บ้างก็หาว่าฝ่ายชาย ออกมาเรียกร้องความสนใจ บ้างก็ว่า ฝ่ายชาย กับ ฝ่ายหญิง ไม่ถูกกันจริงๆ บ้างก็ว่า ฝ่ายชาย มานัวเนียกะฝ่ายหญิงก็เพราะถูกใจในตัวเธอ เราก็ไม่รู้หรอกนะ ว่ามันเป็นยังไงกันแน่ หรือมันก็อาจมีหลายๆเหตุผลมารวมกัน ถึงทำให้ทะเบาะกันบ่อยๆ แต่เราก็เป็นเพื่อนกัน ทะเลาะก็แค่หยอกล้อกันไป หยอกล้อกันมาเท่านั้น (แต่ส่วนใหญ่ จะวิ่งไล่รอบห้องเท่านั้นเอง) เรื่องนี้ที่ผ่านมา สำหรับฉัน ก็เป็นปมปัญหามาตลอด เพราะมีแต่ผู้ชายชอบหาเรื่อง บ้างก็ว่าฉานหน้ากวน บ้างก็ว่าฉานปากจัด เหะ เหะ ใครรู้ก็ช่วยมาบอกกันบ้างนะคะ ว่าอาการที่ทะเลาะกานยังงี้ หมายฟามว่างัย??

				
23 มีนาคม 2547 17:01 น.

คงต้องรอเวลาสําหรับความสุข

^^_PAN_^^

	รัก ทุกคนคงเคยสัมผัสมาแล้วกับตัวเองทั้งนั้น ทั้งรักที่จริงใจ และ ทั้งรักที่หลอกลวง แต่ส่วนใหญ่คงจะเจอแต่รักที่ ไม่สมหวังกันใช่ไหม? ไม่ว่าใครก็ต้องมีเจ็บกันทั้งนั้น ถ้าเราไม่รู้จักคำว่ารักจริงๆ ก็คงไม่เจ็บ เพราะคำว่ารัก ควรจะเจ็บเสมอก่อนที่จะได้รับความสุขที่แท้จริง ทุกคนคงอยากมีความรักที่สมหวัง และไม่เจ็บปวด แต่จงคิดซะว่า เจ็บเพราะรัก แต่ก็ยังดีกว่ารักไม่เป็นเลย เราอาจเคยเจ็บ แต่สักวันหนึ่ง มันก็ต้องมีความสุขผ่านมาสักช่วงหนึ่ง และก็ต้องผ่านไป โดยนำความทุกข์เข้ามาอย่างช้าๆและโดยที่เราไม่ทันตั้งตัวด้วย ไม่ใช่ว่า รัก จะทำให้เจ็บอย่างเดียว แต่มันขึ้นอยู่กับเราเองต่างหาก ที่จะมองในแง่ไหน มุมไหน ในความคิดของแต่ละคนคงไม่เหมือนกัน รัก สัมผัสพิเศษจากใครสักคน ที่เรารู้สึกถึงความรู้สึกนี้ได้อย่างเปิดรับด้วยหัวใจ ความรัก ไม่จำเป็นต้องรอคอยมัน เพื่อที่จะให้มันมาหาหรอก ถ้ามันจะมาจริงๆ เราก็จะหยุดมันไม่ได้ด้วย สำหรับใครบางคน อาจไม่เคยสัมผัสถึงคำว่ารัก และอาจมองว่าเป็นเรื่องไร้สาระ ที่วัยนี้ไม่สมควรจะมีกัน แต่ความรักเป็นสิ่งที่ห้ามไม่ได้ และไม่สามารถหยุดหยั้งมันได้ด้วย ไม่ว่าจะวัยไหนก็ตาม ความรัก ไม่ได้เกิดจาก วัยของแต่ละคนนี่ มันเกิดจาก คน2คน ที่มีความรู้สึกที่ผูกพันกัน อยากเจอหน้ากันบ่อยๆ พอคุยกันแล้วก็รู้สึกสนุกสนาน สบายใจ และไม่อยากจะจบมัน เวลาพูดคุยกันก็รู้สึกใจเต้น บ่อยครั้งไป ความรู้สึกเหล่านี้ วัยไหนก็มีได้ทั้งนั้น ไม่ว่าเราจะเป็นวัยไหน เราก็สามารถมีความรักได้ทั้งนั้น มันแล้วแต่ว่า รัก นั้น จะออกมาแนวไหนต่างหาก บางครั้งอาจเจอกับปัญหา ก็ต้องยอมรับมัน ว่ามันคือความจริง แล้วเชิญหน้าสู้กับมันอย่างเต็มใจ โดยที่ไม่กลัวปัญหาที่จะเกิดตามมาภายหลัง เพราะไม่ว่าอะไรจะเกิดเราก็ต้องปล่อยให้มันเกิด จะไม่ให้มันเกิดก็คงไม่ได้หรอก วันเวลาเท่านั้นที่จะนำ สิ่งดีๆ มาให้เรา วันเวลาเท่านั้น ที่จะสามารถให้ความสุขได้ ในเมื่อถึงคราวที่จำเป็น วันเวลาเท่านั้น ที่แก้ปัญหาที่ดีที่สุดสำหรับความรัก วันเวลาเท่านั้น ที่ทำให้เรา2คนได้มาเจอกันในวันนี้				
21 มีนาคม 2547 15:12 น.

ควาามรู้สึกของคน...ขี้หึง

^^_PAN_^^

สำหรับคนที่เป็นแฟนกัน..หึง...คำแรกที่เธอสัมผัสให้ฉันได้รู้สึกกับคำว่า...รัก เธอบอกฉันเสมอ ถ้าไม่รัก..จะหวงไหม ฉันอาจไม่เคยเข้าใจกับคำคำนี้ ฉันเคยคิดว่าเธอชอบเอะอะโวยวาย หึงหวงไม่เข้าเรื่อง แต่วันนี้..ฉันก็เข้าใจ ซึ่งสัมผัสมากับตัวเอง ถึงจะรู้ว่าเธอประชด แต่ก็อดไม่ได้ที่จะรู้สึกหึงหวง และฉันก็รู้สึกหงุดหงิดและอารมไม่ดีขึ้นมาอย่างกระทันหัน และแฟนฉันก็หัวเราะ แระบอกว่า.เป็นไงละ รู้สึกรึยัง..ถึงคำว่า หึงและหวง  และฉันก็เข้าใจ ถึงความรู้สึกที่ใครต่อใครเป็น แระได้รู้ถึงความหมายของคำว่ารักที่แท้จริง ว่ามันทำให้เราเจ็บแค่ไหน เมื่อเห็นคนที่เรารัก..อยู่กับใคร..ที่ไม่ใช่เรา
	สำหรับคนที่แอบรักเขาข้างเดียว...หึงฉันได้สัมผัสกับคำนี้มาตลอดทุกช่วงเวลาที่เธออยู่กับใคร คุยกับใคร เล่นกับใคร หรือไม่ว่าเธอจะพูดถึงใครต่อหน้าฉัน ฉันก็รู้สึก หงุดหงิดขึ้นมา..และได้รับรู้ถึงคำว่าหึงอย่างเต็มรสชาติ อยากจะเข้าไปหาเธอกับเขาและพูดว่า..นี่เธอ คนนี้เป็นแฟนฉันนะ ฉะนั้นอย่ามายุ่ง!! ฉันอยากพูดอย่างนั้นหลายต่อหลายครั้ง แต่มันทำไม่ได้ เพราะรู้ดีว่าเธอคงไม่ชอบฉันมากขึ้นแน่ๆ มันอึดอัดนะ..สำหรับคำๆนี้ และฉันก็ไม่ได้ หึงและหวง เธออย่างเดียวหรอกนะ แต่ฉัน..ห่วง เธอด้วย กลัวเธอจะโดนเขาคนนั้นหลอก และน้ำตานอง ฉันทนไม่ได้แน่ถ้าเห็นเธอเป็นแบบนั้น ถึงจะไม่ได้ขึ้นชื่อว่า เป็นคนรัก แต่ก็ขอขึ้นชื่อว่า แอบรัก เธอข้างเดียวก็พอแล้ว..ขอได้ห่วงใยเธออยู่ไกลๆ พูดคุยกันเหมือนเพื่อนธรรมดา เล่นกันทุกวัน แค่นี้ก็พอแล้วสำหรับฉันคนนี้
	ฉัน..ชอบนะ..ที่ทำให้เธอหึงได้ ฉันชอบเวลาเธอหึง..น่ารักดี..(อิอิ) แต่..ฉันไม่ค่อยชอบหึงเธอเท่าไหร่หรอก เธออาจจะไม่เห็นฉันหึงมากนัก เพราะฉันรักเธอและไว้ใจเธอมาก มากเกินกว่าที่จะคิดว่าเธอรักใครนอกจากฉันได้ แระฉันก็รู้ว่าที่เธอหึง ก็เกิดจากเธออารมร้อน และขี้เอะอะโวยวาย เท่านั้นเอง แต่บางครั้ง ฉันก็เป็นแบบนั้น ทนไม่ไหวเหมือนกันเวลาใครเข้ามายุ่งกับเธอ บ่อยครั้งไปที่ฉันหึง..และไม่แสดงอาการให้คนอื่นเห็น แต่ก็ขอให้รู้ไว้ ว่าถึงแม้ฉันจะไม่ได้หึงเธอ.ก็ไม่ได้แปลว่ารักของฉันที่มีให้เธอจะลดน้อยลงไปกว่าเดิมเลย..แต่เพราะฉันรักและไว้ใจเธอมากต่างหาก..จำไว้นะ..เราจะมีกันเสมอ..ไม่ว่าจะนานแค่ไหนก็ตาม..เรา..ก็..จะ..รัก..กัน..ตลอดไป


				
18 มีนาคม 2547 23:57 น.

รักแรก

^^_PAN_^^

นายอาจไม่เคยรู้ว่าเรารู้สึกยังไงกับนายเพราะนายทำให้เรามีรักแรก ตอนอนุบาล3 เราจำได้ ว่านายคือเพื่อนผู้ชายคนแรกของเรา และนายก็เป็นผู้ชายคนแรกที่บอกว่าเราเป็นเพื่อนด้วยเราดีใจนะ ที่ได้เจอนาย แต่หลังจากที่นายลาออกจากโรงเรียนไปตอนป.2 นายไม่บอกเราสักคำ ทำไม ทำไม ทำไม! ไม่บอกเรา ทำไมไม่บอกเรา ก่อนที่นายจะไป และนายก็จากไปโดยที่ไม่เคยกลับมา หรือติดต่อกลับมาหาเราอีกเลย นายทำให้เรารู้สึกถึงความรักครั้งแรกนะ นายรู้ไหม ถึงอาจจะไม่ค่อยจริงจังสักเท่าไหร่ เพราะตอนนั้นยังเด็ก แต่นายก็ทำให้เรารู้ ว่าอย่างน้อย ในโลกนี้ก็มีคนที่ดี และจริงใจอย่างนาย นายเป็นคนดีมาก มีน้ำใจ เป็นคนน่ารักมากเลย นายรู้ตัวเองไหม ว่าทำให้ใครคนนึงรักนาย จากวันนั้นถึงวันนี้ 7ปี เต็มๆแล้วนะ เราก็ยังไม่เคยเจอนายเลย เราคิดถึงนายมาก เราอยากเจอรักแรกของเรา เราอยากเจอนายมาก นายรู้ไหม นายทำให้ผู้หญิงคนนึง รอคอยรักแรกของตัวเองกลับคืนมา..อย่างหวั่นไหว เพราะไม่รู้ว่าชีวิตนี้ทั้งชีวิตจะได้เจอนายอีกหรือเปล่า แต่ตอนนี้เราไม่ได้รักนายแล้วนะ แต่เราก็อยากเจอนายอยู่ดี และเราก็คิดว่านายก็คงไปทำให้ใครๆรักเหมือนทำกับเราใช่ไหม นายคงจะมีเพื่อนมากมาย เพราะว่านายเป็นคนน่ารักมาก เราจะมีนายไว้ในความทรงจำเสมอๆนะ จะไม่ลืมนายรักแรก ของเราเลย นายจะเป็นรักแรกของเรา ตลอดทั้งชีวิตของเราเลยนะ 				
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟ^^_PAN_^^
Lovings  ^^_PAN_^^ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟ^^_PAN_^^
Lovings  ^^_PAN_^^ เลิฟ 0 คน
Calendar
Lovers  0 คน เลิฟ^^_PAN_^^
Lovings  ^^_PAN_^^ เลิฟ 0 คน
ไม่มีข้อความส่งถึง^^_PAN_^^