29 เมษายน 2546 23:56 น.
^^_PAN_^^
แม้กาลเวลาจะล่วงเลย
แต่มีบางสิ่งบางอย่างที่ไม่หดหาย
นั่นคือความรู้สึกดีๆที่มีให้
นั่นคือความรักที่แท้จิง ที่มีให้เธอ
แม้กาลเวลาจะล่วงเลย
แต่ความห่วงใยจะไม่จางหาย
จะเปนอย่างนี้ จะมีอย่างนี้
ที่ให้เธอตลอดไป
แม้กาลเวลาจะล่วงเลย
แต่ความทรงจําไม่เลือนหาย
มันยังคงล่องลอยไปเรื่อยๆ
ถึงมันจะนานเพียงใด
ความรู้สึกที่มีให้เธอ ที่เคยเปน
มันจะเปนเหมือนเดิมทุกช่วงเวลา
17 เมษายน 2546 20:51 น.
^^_PAN_^^
ถึงเธอจะเป็นเด็กเรียนสุดเท่ห์
แต่ฉันว่าเธอเกเรและเหลวไหล
ก็คุณวิทยาศาสตร์...สอนว่าไง
คนหนึ่งคน...มีหนึ่งใจ...เธอไม่เห็นจํา
17 เมษายน 2546 20:40 น.
^^_PAN_^^
ดวงอาทิตย์ส่องสว่าง ฟ้านั้นเล่าช่างแจ่มใส
แต่สิ่งเหล่านั้นจะมีความหมายอันใด
ถ้าฉันไม่มีเธอ
17 เมษายน 2546 20:37 น.
^^_PAN_^^
ฝากรัก...ฝากใจ...ไปให้
ฝากความ...ห่วงใย...ไปหา
นึกถึง...คิดถึง...ทุกเวลา
อยากให้...เธอมา...อยู่ข้างเคียง
ถึงแม้...วันนี้...ไม่เหน็บหนาว
แต่ใจ...ส่งรักมา...เพื่อมอบให้
ขอเพียงเธอ...รอรับ...ด้วยหัวใจ
แม้ห่างไกล...แต่ใจ...ไม่ห่างเธอ
17 เมษายน 2546 15:42 น.
^^_PAN_^^
ขอบคุณสําหรับความรู้สึกทุกอย่าง
ทั้งสุข-ทุกข์...อ้างว้างและสดใส
ขอบคุณที่เพื่อนให้บทเรียนว่า...กาลเวลาพิสูจน์ใจ
ทําให้ได้รู้ว่าเพื่อนที่ดีเปนอย่างไร...ในวันสุดท้ายที่ต้องจากกัน