19 กันยายน 2546 19:23 น.
^^_PAN_^^
คําว่ารักของผู้ชายคนอย่างเธอ
ดูเหมือนจะพูดง่ายเกินไปสําหรับฉัน
อย่าทําเป็น ปากหวาน ซะเกินมากไป
มันจะ เอียน ไปเพราะเธอเป็นอย่างงี้
ถ้าเธอทําหวาน แล้วรักจิงจะไม่ว่า
แต่ถ้าหวาน แล้วกลายเป็นขม นายเจอดี!
ชายไทยส่วนใหญ่เป็นงี้กันรึไง?
มาทําปากหวานหลอกให้รักแล้วก็ไป
แต่ส่วนน้อย ที่หวานแล้วทําให้หลงใหล
ทําให้รักกันอยู่อย่างนี้ยิ่งไป
ถ้าส่วนมากเป็นงี้ก็คงดีมิน้อยเลย
อย่าทําให้ผู้หญิงเสียเปรียบเกินไปจะดีกว่า
ผู้หญิงอาจพูดคําว่ารักยากเกินไป
เพราะคําว่ารักของผู้หญิงมันลึกลํ้า
แต่หญิงบางคนอาจบอกคําว่ารักง่ายไป
แต่ไม่ว่าเป็นหญิงหรือชาย ก็ต้องพูดคําว่ารักทั้งนั้น
มันอยู่ที่ว่าจะ เร็ว หรือช้า จิง หรือ ไม่จิง
แต่คําว่ารักสําหรับ มีให้แต่คนที่จิงใจ
18 กันยายน 2546 16:40 น.
^^_PAN_^^
จากการลาจากของพวกเราวันนั้น
ทําให้ฉันคุ้นเคยกับการเสียนํ้าตา
คอยเป็นเพื่อนกับความเศร้าโศก
คอยอมทุกข์ในยามเหงาใจ
คอยคิดถึงเวลาที่พวกเรามีให้กัน
คอยดูรูปภาพเก่าๆที่เราร่วมใจกันถ่าย
คอยคิดถึงพฤติกรรมแสบๆของพวกเราในวันนั้น
คอยแต่มองเพ้อฝันว่าพวกเราจะได้อยู่ร่วมกันอีก
แต่ก็ไม่เคยรู้ว่าพวกเขาจะคิดถึงฉันอย่างนี้รึเปล่า
วันนี้คือวันที่ไม่มีพวกเธอ
ฉันอาจมีสุขมากในตอนนี้
แต่ก็ยังมัวคิดถึงแต่เรื่องเดิมๆ
วันที่เราหยอกล้อและเล่นกัน
เป็นเวลาที่แสนจะสุขล้นในหัวใจ
และไม่เคยคิดจะลืมมันไป
เรื่องราวในอดีตของพวกเธอกับหัวใจของฉัน
มันจะอยู่ร่วมกันเป็นหนึ่งเดียวกัน
เป็นความทรงจําที่จะไม่มีทางลืมเลือน
9 กันยายน 2546 20:48 น.
^^_PAN_^^
เมื่อพวกเราได้พบกัน
ช่วยแบ่งปันฉันและเธอ
คอยเพ้อความฝันด้วยกัน
อันเป็นที่1คือเธอ
จุดแรกคือฉันและเธอได้พบกัน
เมื่อเวลาที่มีกันกําลังจากไป
ไม่อยากเอ่ยคําว่าลาจากในใจ
อยากให้เธอคอยอยู่เป็นเพื่อนใจ
จะไม่มีใครคนไหนแทนที่เธอ
จุดจากคือฉันและเธอต้องจากกัน
ฟ้าลิขิตให้เราได้พบกัน
แต่มันเร็วเกินไปสําหรับคําว่าอําลา
นํ้าตามันกําลังจะไหลริน
ผันเป็นการจากลาของเราทุกคน
ฟ้าคือจุดลิขิต คอยกําหนดวันที่พบกันและจากลา
9 กันยายน 2546 20:36 น.
^^_PAN_^^
เริ่มแรกของเราคือคําว่าเพื่อน
คอยปันดูแบ่งปันช่างเหลือกัน
แต่เมื่อถึงจุดของคําว่าเพื่อน
เรา2คนก็ต้องจากกัน
ฉันและเธอเริ่มผูกพันปันนํ้าใจ
เมื่อจากกันนํ้าตาไหลรินเป็นคลัง
ขอพูดคําว่าอําลากับเธอนะ
และขอจบคําว่าอาลัยฉันและเธอ
9 กันยายน 2546 20:28 น.
^^_PAN_^^
จุดแรกคือพบ
จุดจบคือจาก
จุดพรากคือนํ้า
จุดอําลคืออาลัย
รักแรกคือนัดพบ
รักจบคือแต่งงาน
รักทรมานคือรักเขาข้างเดียว
ฟ้าลิขิตให้พบกัน
แต่ฟ้าก็ลิขิตให้ไกลห่าง
ฟ้าคือคนพรากเรา2คน
ฟ้าคือจุดจบแห่งนํ้าตา
หน้าส่วนตัว
1837
