7 มกราคม 2547 15:38 น.
^^_PAN_^^
หิวข้าว จังเลยคนดี
หิวข้าว มากเลยอะรู้ไหม
หิวข้าว จนไม่อยากจะทำอะไร
หิวข้าว อยากให้เธอคนดีทำให้ทาน
หิวแร้ว เร็วหน่อยสิคนดี
หิวแร้ว เร็วๆหน่อยได้ไหม
หิวแร้ว อยากจะทานฝีมือคนของหัวใจ
หิวแร้ว และอยากได้แกงกะหลี่ปั๊บมาเพิ่มเติม
มาแร้ว อาหารจานโปรด
มาแร้ว อาหารของฉัน
มาแร้ว อาหารที่เธอทำอย่างมันส์
มาแร้ว อาหารของเธอที่ฉันรอคอย
อิ่มแร้ว เธอคนดี
อิ่มแร้ว ขอบใจที่ทำให้
อิ่มแร้ว เธอคนดีของหัวใจ
อิ่มแร้ว ฝีมือเธอนี่เยี่ยมจริงๆ
ขอบใจ สำหรับวันนี้
ขอบใจ ที่เธอต้องทำให้ฉัน
ขอบใจ สำหรับทุกๆวัน
ขอบใจ ในความรักและผูกพันที่มีให้กัน
6 มกราคม 2547 16:49 น.
^^_PAN_^^
ดอกไม้ไฟในยามค่ำคืน ที่ดูสวยเจริดตา
ทั้งดวงดารายามค่ำคืน ประกายสดใส
ทั้งพระจันทร์แสงเหลืองนวล ผุดผ่องอำไพ
ทั้งดาวตกที่เรียงไร พุ่งลงไปตามทางของมัน
ทั้งวันเวลาที่เปลี่ยนไปจากวันเดิม
ทั้งที่ตอนนี้ฉันควรอยู่กับชายในฝันใช่ไหม
ทั้งตอนนี้เธอคนดีของฉันอยู่เคียงข้างใคร
ทั้งหัวใจของฉันที่ไม่รู้จะให้ใครดูแลและคุ้มครอง
ดอกไม้ไฟในคืนนี้ ช่างมีแสงสีสะดุดตา
ทั้งท้องฟ้ากว้างใหญ่คงไพศาล
ทั้งเสียงกึกก้องดังกังวาล
ทั้งดวงจันทร์ทั้งบริวารมาพร้อมกัน
ทั้งที่จริงฉันควรอยู่กับเธอใช่ไหม
ทั้งหัวใจที่คอยรักและห่วงหา
ทั้งคุณค่าในวันเวลาที่ผ่านมา
ทั้งที่บอกลาเธอคนดีไปแสนไกล แต่หัวใจของฉันยังไม่ลืมเธอ
5 มกราคม 2547 23:08 น.
^^_PAN_^^
บทเพลง ที่ฉันยังคงจำ
บทเพลง ที่น่าจะห่วงหา
บทเพลง ที่ทำฉันซึ้งในวันเวลา
บทเพลง ที่เห็นคุณค่าในวันจากกัน
บทเพลง ในวันนี้ที่มอบให้
ฉันซึ้งใจ กับความหมายอันตรึงค่า
กับความหมาย ของวันและเวลา
ที่มีค่าคือ ความรักไม่จากกัน
บทเพลง ที่เธอนั้นมอบให้ฉัน
จะจดจำ วันวันนี้ให้เสมอ
ว่าวันนี้ เพื่อนที่รัก ฉันและเธอ
จะเป็นเพื่อนเกลอ จากนี้ถึงตลอดไป
บทเพลง คือรักไม่ห่างหาย
ไม่มีกลาย เป็นรักที่ผิดหวัง
จะไม่เลือก ทางผิดในพวัง
จะรักเธออย่างนี้ตลอดไป
5 มกราคม 2547 19:22 น.
^^_PAN_^^
ท้อกับวันเวลาที่ผ่านมา
ในคุณค่าของตัวเธอ ฉันนั้นเห็น
แต่ไม่รู้จะตอบยังไงถึงให้ตรงประเด็น
เพราะฉันก็อายเป็น เลยไม่กล้าบอกว่ารักเธอ
ท้อกับหัวใจของตัวเอง
เพราะฉันเองก็เริ่มจะสับสน
ว่าจะบอกรักเธอหรือแค่เก็บไว้ในบันดล
แต่ที่รู้หัวใจฉันมีรักได้เพียงแค่เธอ
ท้อใจในเรื่องแห่งเรา2
อยากจะจองหัวใจที่เธอที่มีให้ฉัน
แต่ฉันไม่กล้าที่จะบอกเธอว่ารักกัน
บอกได้เพียง เธอคือที่หนึ่งในหัวใจ
ท้อทั้งกายและหัวใจ
เพราะไม่รู้จะทำอย่างไรให้เธอรับรู้
เพราะฉันเองก็ไม่กล้าที่จะลองดู
เพราะฉันรักเธอมากเท่านั้นเอง
ท้อในวันนี้มีค่าอะไร
ก็ตัวฉันเองที่ทำเป็นเมินเฉย
และยังทำเป็นละเลย
ในหัวใจที่เธอนั้นส่งให้มา
ในวันนี้ ขอแก้ตัว จะได้ไหม
ให้หัวใจ ลองบอก ว่าห่วงหา
บอกว่ารัก เธอคนนี้ ทุกวันเวลา
และไม่อยาก จากเธอคนดี ไปแสนไกล
4 มกราคม 2547 19:30 น.
^^_PAN_^^
ทำมัย ชอบเห็นเขาเปงเด็ก
ทำมัย ชอบห่วงคอยเรียกหา
ทำมัย ถึงต้องตามหาทุกเวลา
ทำมัย ต้องคอยย้ำว่าห่วงกัน
ก็รู้ ว่าห่วงใยกัน
ก็รู้ ว่ารักมากขนาดไหน
ก็รู้ เพราะคุณบอกทุกวันไป
ก็รู้ ว่าคุณรักฉันมากแค่ไหนกัน
รู้น่า ว่าตัวเองเปงเด็ก
รู้น่า ว่ายังเล็กขนาดไหน
รู้น่า ว่าชอบทำให้ห่วงอยู่เรื่อยไป
รู้น่า เพราะฉันก็ห่วงคุณมากเช่นกัน
วันนี้ ทำไมดูเงียบๆ
วันนี้ ทำไมไม่เรียกหา
วันนี้ ทำไมไม่เห็นตามมา
วันนี้ คุณพ่อคนดีหายไปไหนกัน
อยู่หนัย คุณคนดีของเขา
อยู่หนัย คนที่คอยใฝ่หา
อยู่หนัย คนที่คอยปกป้องกันเสมอมา
อยู่หนัย คุณพ่อแสนดีอยู่หนัยกัน
นั่นไง คุณคนดีมาแว้ว
นั่นไง หายไปไหนมาทำห่วงหา
นั่นไง วิ่งเข้าไปกอดและคิดถึงมากในวันเวลา
นั่นไง ผู้ชายที่แสนดีที่สุดของนู๋เอง
รู้แร้ว ความรู้สึกของคุณ
รู้แร้ว ว่าคุณรักฉันมากแค่ไหน
รู้แร้ว ว่าห่วงกันและห่วงใย
รู้แร้ว ว่าพ่อรักฉันตลอดมา