เส้นขนาน

@_Out of reach_@

ชีวิตของหลายๆคน คงเหนื่อยกับคำๆหนึ่ง ซึ่งเป็นคำที่ไม่มีความหมายตายตัว ขึ้นอยู่กับคนให้คำจำกัดความของคำนั้น ไม่ว่ามันจะสวยหรู หรือโหดร้ายก็ตาม 
คำนั้นก็มีแต่คนปรารถนาอยากได้มัน คำนั้นคือคำว่า รัก ฉันก็เป็นคนหนึ่งที่ปรารถนาจะได้มัน ฉันรอคอยมัน แต่ฉันไม่เคยคิดจะไขว่คว้ามัน 
ฉันรู้ ฉันทำให้มันเกิดขึ้นได้ แต่ฉันก็ไม่สามารถไปกำหนดรูปแบบ ความเป็นไปของมันได้ ในเมื่อมันกำหนดตัวมันเอง แล้วประโยชน์อะไรเล่าที่ฉันต้องไขว่คว้ามัน 
จนวันนึงฉันคิดว่ามันเกิดขึ้นกับฉัน มันเข้ามาหาฉันตั้งแต่ตอนไหน ฉันไม่รู้ ฉันคิดว่ามันเกิดจากความผูกพัน ฉันคิดจะทำลายมัน เพื่อรักษาคำว่ามิตรภาพไว้ แต่มันยาก .. ยากมาก ฉันทำได้เพียงควบคุมมันไว้ 
ชะตาชีวิต ทำให้จุดสองจุด เข้ามาอยู่ในวงจรเดียวกัน วัน เวลา ทำให้จุดสองจุด เติบโตจนเป็นเส้นตรง ( เส้นนั้นอาจจะหยัก คดโค้ง งอบ้าง เป็นธรรมดา) 
แนวความคิด ทำให้เส้นตรงสองเส้น เดินไปในทิศทางเดียวกัน ความเข้าใจ ทำให้เส้นตรงสองเส้นนั้น เบนเส้นเข้าหากัน ความผูกพัน ทำให้เส้นตรงสองเส้นนั้น เบนเข้าหากันจนเกือบชนกัน 
ความรัก จะทำให้เส้นตรงสองเส้นนั้นตัดกันหรือทับกัน ขึ้นอยู่กับเส้นตรงสองเส้นนั้น แ.แต่ คำว่า มิตรภาพ ทำให้เส้นตรงสองเส้นนั้นขนานกันตลอดไป 
พลังที่มีอานุภาพมหาศาล ควบคุมทั้งอารมณ์และความรู้สึก ซึ่งทั้งสองอย่างนี้เป็นตัวทำให้เกิดการกระทำ 
ฉันต้องทำให้เส้นขนานที่สองของฉันขนานกับฉันตลอดไป ฉันต้องการให้จบลงด้วยคำว่า มิตรภาพ เหมือนตอนที่มันเริ่มเข้ามาหาฉัน 
ข้อความที่ฉันบอกไปนั้น เป็นเพียงความคิดของฉัน แต่การกระทำและความเป็นไปของฉันกับเส้นขนานที่สองนั้น ตัดกัน มันเกิดขึ้นด้วยพลังความรัก ฉันและเส้นขนานนั้น ต้องการที่จะตัดกันและทับกัน แต่ธรรมชาติของเส้นขนานนั้นไม่สามารถตัดกันได้มันต้องอาศัยพลังที่มีอานุภาพมหาศาล และมากพอ 
มันพยายามจนสามารถเบนทิศทางมาตัดกันได้ แต่ในเมื่อมันมีพลังไม่มากพอที่จะทับกันมันก็คงต้องไปคนละทาง 
และคำว่าเส้นขนานที่เกิดขึ้นจากมิตรภาพคงหมดไป เหลือเพียงเส้นสองเส้น และทางสองทาง