30 กรกฎาคม 2547 19:30 น.
=_+ VeNuS +_=
บอกกับฉันทุกครั้งที่ได้เจอ..
คำว่ารัก..เสมอ..แสนคิดถึง..
เธอหน้าแดง..หูแดง..คล้ายลูกตำลึง...
น่ารักอย่างนี้ถึง...รักมากไง..
เคล้าคลอเคลียไม่ห่างเหินตลอด...
และนั่งกอด ดั่งกลัวฉัน หายไปไหน..
รู้ได้ถึง ความรัก ความห่วงใย
จากอุ่นไอ..ที่ถ่ายทอด..จากอกกว้าง..
วันนี้ มีเธอ อยู่แนบชิด..
แต่ยังแอบคิด..หากเธอเหินห่าง..
ใจคงเหงา เดียวดาย และอ้างว้าง..
คงเคว้งคว้าง คงหนาวเหน็บ เจ็บจนใจชา
เพื่อเธอคนดีของฉันคนเดียว..
รักเพรียว-เพรียวจากใจที่ห่วงหา...
รักมาก รักเธอ รักตลอดเวลา..
จนกว่ากายา..จะสูญ..สิ้นลง..
*-* คำสัญญาจากฉัน..คนที่เธอรักมากที่สุดและฉันก็รักเธอมากที่สุดเหมือนกัน *-*
ไม่สงวนลิขสิทธิ์ แหะๆๆ
28 กรกฎาคม 2547 11:29 น.
=_+ VeNuS +_=
ภาวนา จากใจ ลึก-ลึก
ให้ความคิดนึก ในตอนนี้ จงเลือนหาย
ความรัก ความห่วงใย ที่มากมาย
ให้มันหลอมละลาย ไปพร้อมกับน้ำตา
*-*-*-*
เพราะจำ ต้องเก็บ ความในใจ
หากบอกไป ให้เธอรู้ สู้เก็บไว้ดีกว่า
ไม่อยากเห็น คนที่รัก ทำเย็นชา
เป็นเพียงเพื่อนคบหา ก็เพียงพอ
*-*-*-*
แต่บางครั้ง อยากให้เธอ อยู่เคียงข้าง..
ยามอ้างว้าง ไม่มีใคร อยากจะขอ
สักนิดนะ ให้ความหวัง ให้ฉันได้เฝ้ารอ
และให้ฉัน ได้ฝันต่อ...ถึงเธอคนดี
*-*-*-*
ความเหงา ที่ปกคลุม อยู่ภายใน
อย่าห่วงไป อีกไม่นาน นับจากนี้
ฉันจะกลับ เป็นเหมือนเดิม อย่างเคยมี
จะเป็นเพื่อนที่ดี...เพื่ออยู่เคียงข้างเธอ..
*-*-*-*
แม้ว่าสิ่งที่คาดหวังไว้ ไม่สามารถเป็นจริงได้..
แต่อย่างน้อย..ขอให้ฉันได้อยู่เคียงข้างเธอ..เป็นเพื่อนเธอ..ในยามเธออ่อนล้า
หากเธอมองผ่านมา..จะเห็นว่า..ฉันคนนี้ที่อยู่เป็นกำลังใจให้เธอเสมอ..ไป
23 กรกฎาคม 2547 20:05 น.
=_+ VeNuS +_=
ในวันเหงา-เหงา หัวใจโดดเดี่ยว
เต้นอยู่ดวงเดียว...ไร้คนเคียงข้าง
ในวันเหงา-เหงา หัวใจอ้างว้าง
วันเก่าลางลางในความทรงจำ
ในวันเหงา-เหงา..หัวใจว้าเหว่
มันอยากโอ้เอ้...ขี้เกียจจดจำ
ถึงวันเก่า-เก่า เราเคยร่วมทำ
แต่ใยเจ้ากรรม...วันนี้เจ้าลืม
ในวันเหงา--เหงา....แต่ครั้งเก่าก่อน
เคยมีบังอร ที่สุดแสนปลื้ม
ซบอกอุ่นไอ..แทบอยากลืมตื่น
ผ่านพ้นค่ำคืน...ชื่นกานดา..หายไป
ในวันนี้...ก็ยังคงเหงา
และยังคงเศร้า..เพราะยังหวั่นไหว..
อย่าห่วงเลยนะ...ฉันคงไม่ให้ใคร
มาแทนที่ในใจ...นอกจากเธอ...
แม้ทุกวัน จะต้องเหงา..
ก็จะเฝ้า รอเธอเสมอ
รอวันที่ ได้พบเจอ
แม้ละเมอ..แต่ก็เป็นความฝันที่สวยงาม..
---------
-------
-----
---
--
-
(ขอรักเธอเสมอไป..แม้เธอจะมีใคร..ในหัวใจฉันมีเธอตลอดเวลา)
18 กรกฎาคม 2547 23:35 น.
=_+ VeNuS +_=
เมื่อใจ...จะไขว่คว้า...ความใฝ่ฝัน
ทั้งบากบั่น..มั่นใจ...จะไปถึง..
ความสำเร็จ อยู่ใกล้..แค่เอื้อมคำนึง
ทำแข็งขึง มุ่งหน้า มิฟังใคร
แต่จงลอง ตรองดู..สักนิดเถิด
หากเหตุเกิด พลาดพลั้ง ฤารับไหว?
ฟังรอบข้าง ที่พร่ำย้ำ คำจากใจ
ที่ห่วงใย..คงร่ำไห้ ใจมลาย
คำแนะนำ มีให้ อยู่เรื่อยร่ำ
ลบความช้ำ ของใจ ให้จางหาย
กำลังใจ ให้มา อย่างมากมาย
ลูกผิดหลาย อภัยเสมอ คือบุพการี
จะพลาดพลั้ง กี่ครั้ง..สักกี่หน
หากเลือกทาง ของตน แล้วเช่นนี้
เจ้าจงคิด ก่อนทำ ทุกก้าวที่มี
คิดถึงคนห่างไกลคนดี...จะเป็นเช่นไร..
และเมื่อใจ...ก้าวหน้า...อย่าท้อถอย
จงปลดปล่อย..เป็นไปตาม..ความลื่นไหล
ชะตาฟ้า พาลิขิต ผิดถูกหรือไม่..
จากข้างใน จงรับรู้ ด้วยตัวตน
เมื่อเลือกแล้วที่จะกางปีกบินไป...จงมั่นใจ ในสิ่งที่ตนจะทำว่า ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน คิดถึงพ่อแม่บ้างนะ...ว่าเค้า...ห่วงใยมากมายเพียงใด
และเมื่อคิดจะเดินด้วยตัวเอง...อย่าคิดจะถอยหลัง ล้ม..ก็ต้องมีลุก..แต่จงใฝ่และฝันไว้ว่า ข้างหน้าจะมีสิ่งที่สวยงามรออยู่หากเราทำสำเร็จ ..
14 กรกฎาคม 2547 21:49 น.
=_+ VeNuS +_=
เรื่องเล่าของบุคคลหนึ่ง..
คนที่ซึ่ง มิเคยมี..ที่อาศัย..
คอยแต่ยิ้ม..แต่ร่าเริง..เกินใคร-ใคร
แม้ในใจ..ไม่เป็น..เช่นที่แสดง
เพียงเพราะไม่อยากให้ใครมาว่า..
จึงจำต้อง..แกร่งกล้า ดูเข้มแข็ง..
ในใจ หัวเราะเยาะ..คนเสแสร้ง
เพราะระแวง..กลัวกับการ..ถูกย่ำใจ
เพียงเพราะใดใดเอยในโลกนี้..
นั้นล้วนแต่ จะกลิ้งกลอก..จะหวั่นไหว
หน้ากาก..สวมหลายชั้น...ซ้ำลงไป..
ปิดบังไว้..ให้เพียงเห็น..แต่ความดี..
ถอดหัวโขน ถอดหน้ากาก ถอดเกียรติยศ
เปิดหัวใจ ให้หมดจด..คงสุขศรี..
แต่จะทำ อย่างไรเล่า...หากยังมี..
ความล้ำเหลื่อม..ชีวี...เหยียดหยามกัน
....มาเถอะนะ...มาเถิด....มาที่นี่
ที่แห่งนี้...เป็นที่พัก...แสนสุขสันต์..
ถอดทุกสิ่ง...วางลง...ปลงชีวัน..
และหมายมั่น...ปั้นกลอน..เพื่อพักใจ
เมื่อใดที่เหนื่อยล้า.. แค่เงยหน้ามองฟ้า ก็สุดไหว..
ลองพักตาพักใจแต่งกลอนไป.. เป็นสื่อให้ผ่อนคลายสบายอารมณ์.....นะคะ
หน้าส่วนตัว
887
