3 ตุลาคม 2548 01:33 น.
=_+ VeNuS +_=
แค่คิด..ว่าเธออาจ..จะรู้ใจ..
แต่แกล้งทำ..ไร้เยื่อใย..ไม่มองเห็น
รู้สึกไหม? ว่ามัน..ช่างเลือดเย็น.
เหมือนบีบเค้น..กำคอไว้..ในกำมือ
และเพราะคง..ไม่มี..ค่าเพียงพอ..
จะสานต่อ.. คนรักเก่า..ก็แค่ชื่อ
เมื่อผ่านไป..ก็ผ่านลับ..ไม่อาจยื้อ..
รักฉันคือ..ความทรงจำ..สีจาง..
ทรมานใจ..มากมาย ขนาดนี้..
ทุกที ที่ได้พบ ดูเหินห่าง..
คืนวันเก่า ที่เคยรัก คงเลือนลาง
เป็นแค่ลม ..ผ่านทาง..ในใจเธอ
24 สิงหาคม 2548 23:58 น.
=_+ VeNuS +_=
กลอนนี้มอบให้แด่เธอ ผู้เป็นแรงบันดาลใจให้สร้างมันขึ้นมา..
***********************************************************************
ฝากความคิดถึงไปกับคลื่นแสง..
ขอให้แดดร้อนแรง..กลายเป็นน้ำแข็งใส..
ขอให้ฟ้าฝนตก..ในวันที่เป็นใจ..
ขอให้ลมที่ผ่านไป..กระซิบ..คิดถึงเธอ..
แต่จะไม่สัญญาว่าจะรัก..นิรันดร์..
เพราะอาจเป็นแค่วัน..แห่งความพร่ำเพ้อ..
เมื่อใจนั้น..ยังคิดถึง..แม้ไม่ได้เจอ..
เป็นสิ่งยืนยันเสมอ...ว่ารักเธอทุกวินาที
16 มิถุนายน 2548 10:00 น.
=_+ VeNuS +_=
คิดถึงพี่ชายคนดี
ที่เคยอยู่ตรงนี้หายไปไหน?
พี่ "เมก" ..ที่น่ารักของเราไง..
อยู่แห่งหนใด รู้แล้วตอบไวคนดี..
ได้ข่าวว่าไม่สบาย
แต่คงหายแล้วสินี่..
รักษาสุขภาพด้วยนะพี่..
และออนเอ็มสักที มาคุยกัน..
อยากฝากความคิดถึง
จากใจซึ่ง คิดถึงนั้น..
พี่ชาย อย่าหายไปจากกัน
มีเรื่องอยากแบ่งปัน..มากมาย
ก็เราเป็นเด็กขี้เหงา
ก็เลยเหงาตามสไตล์..
วอนขออย่าเมินหาย..
อย่าให้กลายเป็นแค่.."คนเคยคุย"
15 เมษายน 2548 00:02 น.
=_+ VeNuS +_=
วันนี้ เป็นวัน สงกรานต์
ใจเบิกบาน ตื่นแต่ เช้าปรี่
เร็วไว มาไหว้พระ สิดี
ส่งเสริมราศรี ให้ชีวิตงาม
เริ่มเที่ยง แสงแดด แรงกล้า
มาสิเอ็งข้า วางถ้วยช้อนชาม
กินข้าว พร้อมหน้า ทุกนาม
อยู่ท่ามกลาง ครอบครัว เดียวกัน
ตกบ่ายแสงแดดเริ่มอ่อน
ตะวันรอน ย้ายทิศ ผกผัน
เล่นน้ำ สาดใส่ ตัวกัน
ปะแป้งพลัน สดชื่น หัวใจ
งานนี้ เป็นงาน สนุก
ช่วยคลายทุกข์ วิโยคภายใน
ช่วยกัน รักษ์สิ่ง ดีไว้
ประเพณีไทย อยู่คู่ ไทยเอย
28 กุมภาพันธ์ 2548 23:08 น.
=_+ VeNuS +_=
ไม่อยากจะตื่นจากฝัน
พบคืนวันอันโหดร้าย
อยู่ในห้วงคำนึงแสนสบาย
ผ่อนคลายตัวเองจากโลกจริง
แต่มันคงทำได้ยาก
ลำบากนัก หากคิดพึ่งพิง
ฝันเป็นแค่เพ้อในบางสิ่ง
อ้างอิง มาจาก จุดด้อยในใจ
อาจทำให้รู้สึกดี
ที่ไม่หวังเรื่องเล็กหรือใหญ่
ปัญหา พังลงมา เมื่อวันใด
จะได้ไม่ ล้มจมไป กับธรณี..
ฝันเอย ฝันให้พอ
แล้วเดินต่อตามวิถี
โลกจริงยังมีดี
รักจริงที่ ปลอบใจเอย