5 เมษายน 2547 15:37 น.
_+~+_HiToShI KA HaRu_+~+_
จากวันนั้น....จวบจนถึงวันนี้....
จากวันที่ตัวชั้นนั้น....เฝ้าหา...
ต้องการครัย...สักคน...ทุกเวลา
...เทอ...กลับมา...บอกชั้นว่า...ยังเหลือครัย
แต่วันนี้...เทอกลับมา...ลาจากชั้น....
ลาจากกัน...ไป...ไม่กลับมาหา
ทั้งที่บอก...จะอยู่ข้าง...ทุกเวลา...
แต่ทำไมไม่รักษา...สัญญา...กัน
วันเวลา...อาจแยก...เราห่างกัน
แต่ไม่มีวัน...แยก...ใจชั้นได้...
ถึงไม่มี....ตัวนาย..อยู่เคียง...ใกล้
แต่จะมี...ชีวิต...อยู่ต่อไป...แทน...ส่วนของนาย
2 เมษายน 2547 11:40 น.
_+~+_HiToShI KA HaRu_+~+_
สิ่งที่ชั้นรู้ตอนนี้.....มีเพียงเหงา
เหงา....กับคำเดิมที่ว่า...ไม่มีเราอยู่เสมอ...
มองไปทางไหนก้อ...ไม่เห็นแม้เงาเทอ
ไม่มีเทอ....อยู่ข้างๆมานานปี
ในวันนี้...เทอกลับมาหาฉัน
แต่ความจริงตัวเทอไม่ได้กลับมาหากัน....
มาเพียงเพื่อสะสางความสัมพันธ์
ด้วยคำพูด...ที่...ทำร้ายฉัน...กันมากไป
ฉันรู้ดี....ว่าตัวเทอ...ไม่รักฉัน
แค่อย่าทำร้ายกัน......จะได้ไหม
อย่าพูดคำที่มัน....ทำร้ายใจ
หากพูดไป...ฉันคงเจ็บ....เกินจะทน