2 พฤษภาคม 2547 01:32 น.
_พี_ความเหงา_
เธอไม่มีฉันในหัวใจไว้คิดถึง
แต่กลับกันเธอเป็นหนึ่งในใจฉันเสมอ
ทุกๆครั้งถ้าคิดถึงใครคนนั้นต้องเป็นเธอ
แม้ความจริงฉันไม่อยู่ในใจของเธอเลย
ก็ว่าจะเลิกคิดถึงแต่เลิกไม่ได้
นานแค่ไหนเธอยังอยู่ในใจฉันเสมอ
มันจะติดจนตายห่างหายไม่ได้เลยเธอ
ก็เลยต้องยอมเก็บเธอไว้ในใจ
1 พฤษภาคม 2547 14:35 น.
_พี_ความเหงา_
รู้ว่าเธอต้องการคนที่ดี
เธอจึงมีคนที่เธอฝัน
เห็นหลายคนที่โดนทิ้งเหมือนกัน
หนึ่งในนั้นก็คือฉันคนนี้ไง
คงจะว่าอะไรเธอไม่ได้
เธอมีสิทธิ์จะเลือกคนที่ฝัน
ทุกคนต่างเป็นทางผ่านเธอเหมือนกัน
เหมือนกับฉันที่เธอเดินผ่านไป
1 พฤษภาคม 2547 02:59 น.
_พี_ความเหงา_
เวลาจะผ่านไปอีกี่วัน
ความสำคัญของเธอนั้นเท่าเดิมเสมอ
ไม่คิดหาใครคนไหนมาแทนที่เธอ
ถึงแม้จะเจอใครก็ตามที
อย่าบอกเลยว่าเธอมีคนใหม่
บอกทำไมไม่หวั่นไหวหรอกเรื่องแค่นี้
อยากรักใครก็ตามใจเธอคนดี
แต่สำหรับใจดวงนี้พูดกี่ที
ก็มีเธอเหมือนเดิม
1 พฤษภาคม 2547 01:05 น.
_พี_ความเหงา_
ฉันคงไม่มีอะไรไปยึดติด
เมื่อเธอปล่อยมือที่เคยจับกันแน่น
ถอดทิ้งอำลาแล้วหันไปคว้าใครแทน
ให้ดูถูกดูแคลนความผูกพันธ์ที่หวงแหนกันมา
และฉันคงไม่มีอะไรไปเหนี่ยวรั้ง
เพื่อให้อยู่ฟังถ้อยคำจากคนที่ยังห่วงหา
ความรักท่วมใจ คงกลายเป็นเศษดินทรายไร้ราคา
ไม่มีความหมายในสายตา
ไร้ค่า และจมอยู่กับคำอำลาใต้เท้าเธอ
หน้าส่วนตัว
698
