11 ตุลาคม 2548 00:11 น.
+_ดรีมคับ_+
รู้สึกมั้ย ... ว่าเราสองคนเริ่มเปลี่ยนไป
แต่อะไรล่ะ ทำให้เราเป็นอย่างนี้
ถามเธอ -- เธอคงไม่รู้อยู่ดี
ถามฉัน -- คงไม่มีคำตอบ--ที่ตรงใจ
หรือว่าใครกัน ... เป็นต้นคิด
ให้เราต่างเข้าใจผิด --- เธอว่ามั้ย?
แต่...ถ้าเค้าทำสำเร็จ แล้วได้ประโยชน์อะไร
นอกจากความปวดร้าว -- ที่จะเกิดขึ้นได้ .. แค่เราสองคน
แค่กายเราห่างกัน ... ก็แย่แล้วนะรู้ไหม
นี่ใจยังจะจากไป ... ยิ่งทำให้ฉันสับสน
ตกลงว่า...อะไรกัน ที่ช่างทำเล่ห์กล
ให้เรา..รู้สึกวกวน เหมือนอยู่ในเขาวงกต
... ที่เริ่มห่างกันไกล ...
10 ตุลาคม 2548 23:28 น.
+_ดรีมคับ_+
ไม่ไว้ใจแล้วสิ...ใช่มั้ย
พอฉันพูดอะไรไป เธอกลับเพิกเฉย
คงเป็นเพราะฉัน ที่ทำให้ทุกอย่าง..ไม่เหมือนเคย
ก็แค่อยากจะเอ่ย ว่าเราเป็นห่วงเค้า ก็เท่านั้น
ก็ดูสิ...ฉันดูเห็นแก่ตัวจะตายไป
เธอจะทนได้นานแค่ไหน...กับตัวฉัน
แต่อยากให้รู้ว่า ฉันรักเธอมาก--ก็แล้วกัน
แล้วก็อยากบอกทุกวันด้วยว่า--เป็นห่วงตลอดเวลา
อย่าทำอย่างนี้เลยนะ -- ได้มั้ย
รู้ว่าไม่มีสิทธิ์อะไร...บอกแล้วไงว่าใจมันห่วงหา
อย่าโกรธกันเลยนะ ไม่อยากถึงวัน-- ต้องจากลา
อย่าเบื่อกันเลยนะ -- ถึงจะไม่เชื่อใจ ... ก็จะไม่ว่ากัน