ยืนดาดฟ้าเหม่อมองท้องฟ้ากว้าง ทั่วนภางค์ดาราพราวสกาวใส วับวับแววระยิบระยับจับดวงใจ แต่ทำไมจันทราน้ำตานอง โอ้จันทราเธอจ๋าอย่าร้องไห้ รู้ไหมใจฉันปวดร้าวเศร้าหม่นหมอง อยากไขว่คว้าจันทรามาประคอง กอดตระกองแนบอกอุ่นละมุนละไม แล้วร่ำร้องบรรเลงเป็นเพลงรัก ให้หนุนตักอิงประกบซบตรงไหล่ จันทราจ๋าจะโศกเศร้าเหงาไปใย ห้องว่างใจรอปลอบขวัญทุกวันคืน โปรดจงมายืนเคียงฉันเถิดจันทร์เจ้า ลบความเหงาให้ห่างหายคลายขมขื่น อยากเห็นจันทร์สว่างใสในทุกคืน "นะขวัญยืน"..จันทรา..สุดที่รัก..