26 ตุลาคม 2549 16:16 น.
White roses
อยากจะไป..เชิญไป..เสียให้พ้น
เกลียดนักคน..งี่เง่า..เจ้าปัญหา
มาทางไหน..ไปทางนั้น..ไกลไกลตา
ไม่เข้าท่า..คนอะไร..ไร้ศีลธรรม
บอกรักเรา..แต่หยอกเย้า..กับหญิงอื่น
ไปเริงรื่น..สนุกกัน..เช้ายันค่ำ
เห็นกับตา..หลายครั้ง..เป็นประจำ
ตบให้คว่ำ..ฟันให้ยับ..ลองกลับมา
26 ตุลาคม 2549 04:56 น.
White roses
นักเลงกลอน..นอนเดี่ยว..เปลี่ยวใจนัก
เจอแต่รัก..หลอกลวง..ไม่ห่วงหา
หรือฟ้าเป็น..ผู้กำหนด..กฏชะตา
ให้อุรา..ต้องเจ็บช้ำ..ระกำใจ
จะมีรัก..กี่ครั้ง..ก็พลาดรัก
ต้องอกหัก..อกตรม..ระทมไหม้
ทั้งรักร้าว..ร้ายลึก..เสมอไป
ใจสลาย..แทบดับดิ้น..สิ้นชีวา
หรือพรหมลิขิต..ชี้ชัด..จัดให้เห็น
ให้ได้เป็น..คนที่..ไม่มีค่า
จะได้แต่ง..อรรถรส..เขียนอักษรา
กลั่นออกมา..ให้ดูเด่น..เหมือนเห็นจริง...
25 ตุลาคม 2549 15:10 น.
White roses
เธอเหมือนไฟ..ให้แรง..แสงสว่าง
ชี้นำทาง..ผู้มืดมิด..จิตสดใส
มอบความรู้..ความหวัง..กำลังใจ
เป็นเหมือนไฟ..ส่องนำทาง..ยังชีวิน
เธอเหมือนไฟ..ประคบ..ให้อบอุ่น
เกื้อการุณ..คอยปลอบคำ..ช้ำหายสิ้น
เคยหนาวเหน็บ..เจ็บหัวใจ..เป็นอาจิณ
ได้ยลยิน..คำปลอบ..ชอบอุรา
เธอเหมือนไฟ..ให้พลัง..ยังประโยชน์
อย่าเปลี่ยนเป็น..ให้โทษ..โปรดเถิดหนา
เคยโดนไฟ..เผาอุกอาจ..ก่อนเก่ามา
โปรดเมตตา..กุหลาบขาว..สาวเมืองกาญจน์....
24 ตุลาคม 2549 20:36 น.
White roses
ตาคู่หนึ่ง..คอยจับจ้อง..มองดูฉัน
ตาคู่นั้น..คือเธอ..หรือไฉน
ตาคู่นั้น..เจ้าของ..เขาคือใคร
ตาคู่นั้น..แววอาลัย..สดใสจริง
เมื่อมองตา..คู่นั้น..ให้สะท้าน
ใจงุนงัน..ป่วนปั่น..หวั่นไหวยิ่ง
ตาคู่นั้น..ทำใจ..ให้ประวิง
ตาคู่นั้น..เป็นสิ่ง..สื่อความใน
อยากให้ตา..คู่นั้น..มองแต่ฉัน
เพียงคนเดียว..เท่านั้น..จะได้ไหม
ตาคู่นั้น..จงอย่า..มองใครใคร
ตาคู่นั้น..จงมีใจ..ที่มั่นคง
22 ตุลาคม 2549 18:22 น.
White roses
หากหัวใจ..ฉันเป็น..เช่นกระดาษ
คงฉีกขาด..ยับยุ่ย..เป็นผุยผง
ใจแสนบาง..อ่อนแอ..ย่อมแย่ลง
ไม่นานคง..ดับสลาย..มลายไป
แต่หัวใจ..เป็นก้อนเนื้อ..เหลือให้เห็น
ยังคงเต้น..หม่นหมอง..แอบร้องไห้
มีแผลลึก..ถึงต้นขั้ว..ของหัวใจ
ศัลยกรรม..ไม่หาย..ใจยิ่งตรม