5 กุมภาพันธ์ 2550 19:39 น.
White roses
เวลาเธอ..ไม่อยู่..เธอรู้ไหม
เธอได้ทิ้ง..อะไร..ไว้ให้ฉัน
"ความว่างเปล่า"..อันปวดเจ็บ..เหน็บดวงมาลย์
"ความฟุ้งซ่าน"..ซึ่งปวดร้าว..เศร้าซานซม
หนาวเหลือเกิน..ในวันนี้..นะที่รัก
สุดห้ามหัก..ให้หัวใจ..หายขื่นขม
มิใช่หนาว..จากความเย็น..ที่พร่างพรม
"หนาวอารมณ์"..เพราะตรงนี้..ไม่มีเธอ
ฉันทรมาน..มากมาย..รู้ไหมนะ
รู้ไหมว่า..ยามเธอไกล..หัวใจเหม่อ
เหมือนชีวิต..ขาดหายไป..ยามไร้เธอ
แต่ว่าเธอ.."คงไม่รู้..สึกอะไร"
ฉันรักเธอ..มากกว่าเธอ..ที่รักฉัน
จึงโศกศัลย์..ยามเธอร้าง..หรือห่างหาย
เธอรักฉัน..น้อยกว่าฉัน..ตั้งมากมาย
ไม่เป็นไร..ฉันเข้าใจ..นะคนดี
เป็นอย่างนี้..ดีแล้วล่ะ..นะที่รัก
ยามฉันจาก..ร้างเธอไกล..ในวันนี้
เธอไม่ต้อง..หนาวเหน็บ..เจ็บฤดี
เหมือนอย่างที่..ฉันเป็นอยู่..รู้ไหมเออ..
4 กุมภาพันธ์ 2550 19:03 น.
White roses
นำเส้นหมี่..ไวไว..แช่ในน้ำ
กรองใส่ชาม..พักเอาไว้..ใกล้ใกล้หนา
ตั้งน้ำมัน..หอมแดงซอย..ใส่ลงมา
เจียวให้เหลือง..หน่อยนะ..อย่ารอรี
มะขามเปียก..น้ำตาลปี๊บ..ถั่วลิสง
ให้เทลง..มาเลย..อย่างเร็วรี่
ใส่พริกป่น..น้ำปลา..อีกสักที
น้ำเปล่านิด..นะคนดี..รีบใส่มา
หมูหั่นชิ้น..ใส่ลงมา..พร้อมชูรส
ให้รวมรส..ผัดคลุกเคล้า..ชิมเถิดหนา
ขาดรสใด..เติมใส่..ได้อีกนา
เส้นหมี่น่ะ..หยิบมาใส่..ผัดเคล้ากัน
พอสุกหน่อย..ใส่ต้นหอม..พร้อมถั่วงอก
ผัดให้ทั่ว.".อีก ระรอก"..นะเพื่อนฉัน
พอสุกทั่ว..รีบยกลง..ตักใส่จาน
เห็นไหมควัน..ลอยละล่อง..ทั่วห้องครัว
ต้นกุ๋ยช่าย..หัวปลี..ล้างสะอาด
เป็นอาจาด..แกล้มกัน..กลิ่นยวนยั่ว
เชิญเพื่อนพ้อง..ทั้งหลาย..มารวมตัว
ที่ห้องครัว..กุหลาบขาว..สาวคนเดิม...
ต้องขออภัยไม่มีภาพเส้นหมี่มาประกอบ มีแต่ภาพเส้นเล็กค่ะ
ใครจะลองเอาวิธีนี้ไปลองทำดูก็ได้นะคะไม่หวงสูตร.( จะเปลี่ยนหมูเป็นกุ้งก็ได้ค่ะ )
3 กุมภาพันธ์ 2550 20:35 น.
White roses
ผวาตื่น..ขึ้นมา..พาใจสั่น
ด้วยเธอนั้น..ร้างไกล..ไปจากฉัน
ความหนาวเหน็บ..เริ่มรุมเร้า..เหงารุกราน
ความฟุ้งซ่าน..แผ่ขยาย..ใจตรอมตรม
รัตติกาล..ยามนี้..ไม่มีเขา
ความทุกข์เศร้า..เหว่ว้า..มาถาโถม
เสียงหวีดหวิว..ของปีศาจ..แห่งสายลม
ให้สะท้าน..อารมณ์..ตรมวิญญา
มีแต่ความ..ว่างเปล่า..ในเงามืด
ทนฝืนฝืด..ดั่งหัวใจ..สิ้นไร้ค่า
ซุกมุมห้อง..หม่นหมอง..นองน้ำตา
เขาคงไม่..กลับมา..อุราตรม
ต่อจากนี้..ต้องเดียวดาย..ไร้ความฝัน
หมดสิ้นวัน..แห่งความสุข..ทุกข์ขื่นขม
เพียงหลับตา..คราใคร..ให้ระทม
ร้าวระบม..ด้วยภาพหลอน..ตอนนิทรา...
2 กุมภาพันธ์ 2550 20:38 น.
White roses
อยู่แห่งไหน..ไม่สำคัญ..พ่อขวัญอ่อน
อยู่แห่งไหน..ไม่ต้องอ้อน..จะมาหา
อยู่แห่งไหน..ไม่เคยเงียบ..จะกลับมา
อยูแห่งไหน..ในสายตา..เคยมาเยือน
อยู่แห่งไหน..บอกแล้วไง..ไม่ต้องถาม
อยู่แห่งไหน..จะติดตาม..มาหาเพื่อน
อยู่แห่งไหน..ไม่เคยคิด..จะแชเชือน
อยู่แห่งไหน..ในใจเพื่อน..อย่าเลื่อนลอย
กลับมาแล้ว..ยังไง..ก็ยังไหว
กลับมาแล้ว..มาดูใจ..ใครนะ" หงอย "
กลับมาแล้ว..นะพี่ยา..มาเชื่อมรอย
กลับมาแล้ว..มาเรียงร้อย..ถ้อยกวี
ที่ตรงนี้..รู้ยังมี..พี่คอยท่า
ที่ตรงนี้..มากศรัทธา..และศักดิ์ศรี
ที่ตรงนี้..จะกลับมา..หาคนดี
ที่ตรงนี้..สุขเหลือดี..เพราะมีเธอ
ถ้าว่างแล้ว..จะมาหา..นะที่รัก
ถ้าว่างแล้ว..มาทอถัก..รักเสนอ
ถ้าว่างแล้ว..ส่งแววตา..มาพบเจอ
ถ้าว่างแล้ว..พร้อมเจอเธอ..ไม่เว้นวาง
อยู่ตรงนี้..แน่นอน..อย่าอ่อนไหว
อยู่แต่เช้า..ไม่ได้..ไม่ค่อยว่าง
อยู่ตรงนี้..เจ็ดโมง..ตรงตาราง..( เย็น )
อยู่ตอนว่าง..อยู่ตรงนี้..ตรงที่เดิม
1 กุมภาพันธ์ 2550 21:55 น.
White roses
ทอดสายตา..ยาวไกล..สุดปลายฟ้า
พี่จากมา..แสนไกล..สุดชายโขง
แสงตะวัน..จวนลับ..ดับมืดลง
น้องยังคง..ห่วงหา..และอาวรณ์
เงียบสงัด..จริงหนา..เวลานี้
ไร้เงาพี่..เคียงใกล้..สุดไถ่ถอน
เคยชี้ชวน..นั่งชม..ตะวันรอน
แดดอ่อนอ่อน..ลมพัดไหว..พิงไหล่กัน
เคยสัญญา..กันไว้..จำได้ไหม
รักหมดใจ..พี่มอบให้..แด่ใครนั่น
ให้ตะวัน..นั้นเป็น..เช่นพยาน
สายสัมพันธ์..ยังคงอยู่..คู่นานเนาว์
พี่อยู่ดี..มีสุข..ทุกข์ไฉน
รู้ไหมใคร..โศกตรม..ระทมเศร้า
เมื่อไหร่หนา..กลับมาอยู่..คู่สองเรา
น้องซึมเซา..คิดถึงพี่..ที่ชายแดน...
ขอส่งใจไปถึงทหารกล้าทุกๆท่านค่ะ...ขอบคุณค่ะที่ดูแลประเทศให้พวกเรา
วันที่ 3 เป็นวัน ทหารผ่านศึก..พวกเราขอมอบกำลังใจให้ค่ะ..
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟWhite roses
หน้าส่วนตัว
1380
