22 มีนาคม 2550 14:51 น.
White roses
เอ๊ะ.ได้ยิน..เสียงเรือ..ใครกันหนอ
จอดรั้งรอ..ที่หน้าบ้าน..ตอนสายสาย
ชะเง้อมอง..แลเห็น..อยู่ไกลไกล
อ๋อ.พี่ชาย..บนเกาะ..ลัดเลาะมา
บอกมาหา..น้องญา..ตอนฟ้าสาง
แล้วเยื้องย่าง..เดินดุ่มดุ่ม..เข้ามาหา
บอกไปตก..ได้ปลา..มากมายมา
ให้น้องญา..คนเดียว..ไม่เอี่ยวใคร
มาบอกรัก..จนหลง..พะวงพ้อ
จากบางปอ..ถึงบางปู..ด้วยคลั่งไคล้
ไม่อยากเชื่อ..น้ำคำ..คนหลายใจ
นั่นแล้วใคร..ย่องตามมา..คราลงเรือ
น้องไม่อยาก..เสียใจ..กลัวอกหัก
ไม่อยากรัก..เพราะใจชาย..ร้ายกว่าเสือ
หากหลงกล..เล่ห์อุบาย..หนุ่มชาวเรือ
คงเป็นเหยื่อ..ของเสือร้าย..ใจลายพราง..
21 มีนาคม 2550 15:03 น.
White roses
ฟ้างดงาม..ยามเช้า..เราชิดใกล้
ฟ้าสดใส..แช่มชื่น..รื่นเสมอ
ฟ้างดงาม..ยามเช้า..ช่างเลิศเลอ
"ฟ้าเหมือนเธอ..เช้าเหมือนฉัน"..สุดพรรณา
ยามเธอเศร้า..เหงาใจ..ฉันเฝ้าปลอบ
ยามเธอชอบ..ฉันก็ชื่น..ใช่ฝืนหนา
ยามเธอใกล้..ฉันมีสุข..อยู่ทุกครา
ยามเธอลา..แรมร้าง..เศร้าย่างกราย
เย็นแล้วหนา..ฟ้าสดแสง..สีแดงเรื่อ
เย็นทุกเมื่อ..ความเศร้าใจ..กรายมาใกล้
เย็นทุกครั้ง.."ฟ้า"แแปรเปลี่ยน..กลับกลายใจ
เย็นทีไร.."เช้าหายไป..จากใจเธอ"...
19 มีนาคม 2550 22:22 น.
White roses
*****คืนหลอกลวง ( คุณกุมภ์)*****
นอนมองแสง นีออน อยู่กลางห้อง
ตาจับจ้อง มองฝ้า เพดานสูง
แสนเปล่าเปลี่ยว อ้างว้าง สุดอาดูร
เหมือนสิ้นสูญ ความรู้สึก นึกถึงเธอ
สองเท้าพา แค่ตัว ใจลอยล่อง
ตาไม่มอง ทางไหน เพียงใจเหม่อ
คืนนี้ออก จากบ้าน แค่อยากเจอ
เพียงพบเธอ เมื่อคืน ลืมไม่ลง
ค่ำคืนนี้ ไม่ได้เตรียม ใจมาเที่ยว
คนใจเปลี่ยว คนเดียว เหมือนลุ่มหลง
มาดักรอ พบเธอ จิตพะวง
หวังว่าคง ได้เห็น ไม่เย็นชา
นั่งรออยู่ ในร้าน ขาประจำ
แม่งามขำ อย่าเคือง อย่าถือสา
ใจมันสั่ง บอกว่า เอ็งต้องมา
เพียงสบตา ก็พอ ไม่สนใจ
อยากบอกให้ รู้ว่า ฉันคิดถึง
เพียงคืนหนึ่ง คืนนั้น ฉันฝันไฝ่
แม้คืนนี้ เธออาจ มากับใคร!!!
ฉันทำใจ ฉันได้ อย่ากังวล
แต่ยังนั่ง รอเธอ จะมาไหม???
เธออาจไป ใกล้ไกล ฉันไม่สน
แต่คืนนั้น คืนสุข สิ้นกังวล
ฉันแค่คน ใจหนาว คาวโลกีย์
คนมากมาย หลากหลาย ในคืนค่ำ
ฉันยังจำ คืนนั้น เหมือนคืนนี้
ฉันอยากเปลี่ยน สัมพันธ์ ที่เรามี
ให้เป็น สัมพันธ์ที่ ไม่หลอกลวง..
*****ไม่เคยลวง(กุหลาบขาว)*****
นอนมองแสง..นีออน..แสนร้อนรุ่ม
ดั่งถูกสุม..ด้วยเปลวไฟ..จนไหวหวั่น
ความอ้างว้าง..เปลี่ยวเปล่า..ร้าววิญญาณ
ให้สะท้าน..ดวงจิต..เมื่อคิดไป
ใจเอ๋ยใจ..ลอยไป..แห่งใดเล่า
พาสองเท้า..ก้าวย่าง..ไปทางไหน
สายตาเหม่อ..ฝ่าความมืด..อย่างเดียวดาย
ล้วนผู้คน..มากมาย..ส่ายตามอง
เพียงแค่อยาก..พบพี่..นี้อีกครั้ง
อาจผิดหวัง..แต่หัวใจ..ใคร่ร่ำร้อง
รู้ตัวดี..ว่าไร้ค่า..ไม่น่ามอง
แม้หม่นหมอง..อย่างไร..ใคร่พบเจอ
มาดักรอ..ที่ร้านเก่า..เฝ้ามองหา
สอดสายตา..มองไป..ด้วยใจเหม่อ
อาจได้พบ..ภาพที่ใจ..ไม่อยากเจอ
รู้ว่าเก้อ..แต่ยังรอ..ขอสบตา
ค่ำคืนนี้..เงียบเหงา..เศร้ายิ่งนัก
ใจตระหนัก..ค่ำคืนนั้น..รำพันหา
เสนอสนอง..เคียงอยู่..คู่ชีวา
ได้ดื่มด่ำ..เสน่หา..จิตตราตรึง
ไม่เคยลืม..คืนนั้น..ที่ผันผ่าน
รอนับวัน..เมื่อใดหนา..จักมาถึง
อยากบอกพี่..ว่าหัวใจ..ใฝ่คะนึง
ยังซาบซึ้ง..รักล้นใจ..ไม่เคยลวง..
19 มีนาคม 2550 15:10 น.
White roses
กระท่อมน้อย..หลังนี้..มีมนต์ขลัง
อยากก้าวย่าง..เข้าพักพิง..อิงอาศัย
รายล้อมด้วย..ธรรมชาติ..ช่างถูกใจ
ท้องฟ้าใส..สวยสด..งดงามจริง
บรรยากาศ..คงสบาย..ผ่อนคลายทุกข์
มีความสุข..สดใส..ไปทุกสิ่ง
ไร้มลพิษ..จากฝุ่นควัน..ยามพักพิง
ทุกสรรพสิ่ง..รายล้อมบ้าน..ตระการตา
ใครกันนะ..เป็นเจ้าของ..น้องอยากรู้
คงเป็นผู้..มีไมตรี..ดีนักหนา
ขออนุญาติ..พักพิง..อิงกายา
ได้ไหมนะ..พี่จ๋า..อย่าใจดำ..
16 มีนาคม 2550 22:10 น.
White roses
ม่านสายรุ้ง..พาดลง..ผ่านโค้งฟ้า
งามนักหนา..เจ็ดสี..สวยสดใส
อยากเดินข้าม..สายรุ้ง..ที่พุ่งไกล
ไปหาใคร..คนหนึ่ง..ซึ่งเขารอ
หนทางไกล..สุดปลายรุ้ง..มุ่งปลายฝัน
หนทางนั้น..ยาวไกล..แค่ไหนหนอ
วานสายรุ้ง..นำพาใจ..ไปเคล้าคลอ
เพน้าพนอ..คนไกล..ด้วยไมตรี
บอกเขาว่า..คนทางนี้..ยังมีรัก
แน่นอนนัก..แม้ห่างไกล..ไม่หน่ายหนี
คำจากปาก..ออกจากใจ..นะคนดี
ตัวน้องนี้..ยังคงมั่น..ขอสัญญา..
Calendar
Lovers
1 คน เลิฟWhite roses
หน้าส่วนตัว
1230
