31 ตุลาคม 2551 17:58 น.
Salukphin
ปากพระธรรมคัมภีร์มีธรรมะ
ถือสัจจะมีจรรยาน่าสรรเสริญ
ร่ายเมตตาปรานีนำแสร้งดำเนิน
ไร้ขวยเขินเพลินกระทำซ้ำลืมอาย
บทคัดสวดอวดอ้างช่างเหลือเชื่อ
ฉาบและเจือเอาชนะเซ่นกระหาย
บูชาเงินเงาสะดวกบวกสบาย
ด้วยมุ่งหมายถมกิเลสเศษอารมณ์
โอม โอม โอม ร่ายโศลกโลกของข้า
ไฟตัณหาโหมกระหน่ำซ้ำห่อห่ม
จงร่ายลุกโลมเล้าเคล้าสังคม
เติมสั่งสมสร้างมักใหญ่ใฝ่เกินตัว
ลืมทำดีหนีกรรมทำสิ่งผิด
ลืมเพราะฤทธิ์หลงมัวเมาเขลาทำชั่ว
ลืมเพราะวาดปรารถนาเกินน่ากลัว
ลืมเพราะมั่วมุ่งเผยอทะเยอทะยาน
น่าอนาถขาดสติวิปลาส
พิศวาสวงเวียนกรรมนำสืบสาน
เพื่อสนองครองอารมณ์ห่มตำนาน
ฆ่าสังหารโหดเหี้ยมโหมโถมฟาดฟัน
นี่นะหรือนักบุญบาปหนุนสร้าง
ทำลายล้างเขียนเพลงธรรมนำสวรรค์
เหนี่ยวไกปืนบรรเลงเพลงโทษทัณฑ์
บอมบ์จัดสรรเสกเรื่องคือเครื่องราง
อนิจจาพระวินัยใจคนโฉด
บทลงโทษกฎใดใช้จัดสร้าง
วางกำหนดกฎระยำร้อยอำพราง
ไร้ใยยางบาปบุญคุณธรรม
เสียงสาปส่งสู่นรกตกถึงลูก
พ่อคนปลูกหน่อเนื้อเน่าเผากระหน่ำ
เวร เวร เวร เดนจากพ่อล้อรอยกรรม
คำตอกย้ำทรราชชาติอัปรีย์.
31 ตุลาคม 2551 16:52 น.
Salukphin
หอมพิกุลบุนนาคฝากลมฝน
รสสุคนธ์แก้วกาหลงประยงค์หอม
ปีบจำปีผีเสื้อกรายหมายไต่ตอม
บัวหลวงน้อมโน้มใจใฝ่พระธรรม
กุหลาบกรุ่นกำจายอายอวลฟุ้ง
จำปูนปรุงชุ่มชื่นใจให้ดื่มด่ำ
เล็บมือนางนางแย้มรื่นเรียงร้อยคำ
ริมขนำกรรณิการ์ล้อราตรี
ลำดวนชวนนมแมวแซวยี่โถ
ช่อชงโคเคียงพุดงามชื่อสามสี
รักคัดเค้าเจ้าแสนซื่อคือบานบุรี
ค่ำคืนนี้พลิ้วกลิ่นอายฝากสายลม.
31 ตุลาคม 2551 16:19 น.
Salukphin
เก็บ.....ทุกอย่างวางไว้ใกล้ใกล้หมอน
เก็บ.....คำอ้อนซาบซึ้งซึ่งห่วงหา
เก็บ.....คิดถึงซึ้งใจไม่ร้างรา
เก็บ.....แววตาอาลัยตอบมอบภักดี
ด้วย.....มิตรจิตจดใจใส่ปลาบปลื้ม
ด้วย.....ดูดดื่มด่ำดวงใจไม่หน่ายหนี
ด้วย.....จำจดเจนใจเยื่อไมตรี
ด้วย.....ศักดิ์ศรีพี่น้องคล้องผูกพัน
ความ....หวังดีมีมอบตอบสืบสาน
ความ....รักผ่านเพาะหน่อก่อสร้างสรรค์
ความ....โอบเอื้ออารีน้อมหลอมรวมกัน
ความ....เฉิดฉันฉายส่องทุกห้องใจ
รัก.....อะคร้าวพราวละมุนกรุ่นกลิ่นหอม
รัก.....คือน้อมโน้มตระหนักภักดิ์ยิ่งใหญ่
รัก.....รัก รัก ถักผสานโซ่สายใย
รัก.....ผูกไถ้ถุงซื่อสัตย์ร้อยศรัทธา
จริง....ดั่งคำย้ำถ้อยร้อยเสนอ
จริง....เพื่อเธอที่ใจมอบตอบเสน่หา
จริง....ทั้งใกล้ไกลใจกายนอกสายตา
จริง....เพราะว่าใจฉันอยู่เคียงคู่เธอ.
28 ตุลาคม 2551 07:51 น.
Salukphin
อีกกี่เจ็บเหน็บหนาวปวดร้าวถอย
อีกกี่รอยร้อยเจ็บเหน็บเหินห่าง
อีกกี่คืนตื่นตรมห่มจืดจาง
อีกกี่ร้างริ้วใจใสดังเดิม
อีกกี่คมคำถ้อยหยุดยื้อฉุดรั้ง
อีกกี่หวังมุ่งมาดวาดส่งเสริม
อีกกี่ปลอบขอบใจไปแต่งเติม
อีกกี่เพิ่มพื้นที่ใจมอบไมตรี
อีกกี่จำกำหนดวางบทบาท
อีกกี่วาดวัดตระหนักถึงศักดิ์ศรี
อีกกี่กรรมนำลิขิตนิมิตดี
อีกกี่ที่ธำรงคงคำไทย
อีกกี่วันเวลาวารเคลื่อนผ่านผัน
อีกกี่กัลป์กลับสมัครผูกรักใหม่
อีกกี่หนคนรู้จักรักรวมใจ
อีกกี่ใยเยื่อกตัญญูกู้แผ่นดิน
อีกกี่ธรรมนำสว่างล้างเดนบาป
อีกกี่สาปสวรรค์ส่งปลงปลดสิ้น
อีกกี่หยาดน้ำตาหยดหมดหลั่งริน
อีกกี่ถิ่นถึงสงบจบปล่อยวาง
อีกกี่รอต่อผสานสมานสมัคร
อีกกี่รักร้อยรวมใจไทยร่วมสร้าง
อีกกี่มากมัดใจไทยร่วมทาง
อีกกี่ต่างตอบใจรักสามัคคี
อีกกี่คำย้ำใจให้อดทน
อีกกี่ฝนฟ้าสางพร่างวิถี
อีกกี่คอยโคมสว่างทางความดี
อีกกี่ปีโลกหอมหวนอวลสันติ.
27 ตุลาคม 2551 09:40 น.
Salukphin
เมื่อเจอจากพรากกันมันก็เจ็บ
ทั้งหนาวเหน็บเนื้อใจไว้รอยแผล
เกี่ยวคมบาดพาดรอยใจให้ดูแล
อนาถแท้ทุกข์สุขเศร้าคละเคล้ากัน
เป็นมนุษย์ยุดยื้อถือกิเลส
ต่างเสพเศษเสี้ยวอารมณ์ถมกระสันต์
วิ่งว่ายเวียนเปลี่ยนไขว่คว้าสารพัน
ใช่สร้างสรรค์เสกนิยามค่าความดี
ปากก่นบอกหลอกใครใครให้หลงเชื่อ
หว่านเพาะเหยื่องมงายขายศักดิ์ศรี
ปากปราศรัยใส่โอนอ่อนผ่อนพาที
แท้ใจนี้มีแผนร้ายหมายฟาดฟัน
บอกอภัยใจอโหสิมิถือโกรธ
คัมภึร์โหดโปรดร่ายลบจบโศกศัลย์
ลืมรันทดหมดอาลัยให้ซึ่งกัน
เน่าทั้งนั้นเนื้อในใช่ปล่อยวาง
เพราะส่วนลึกผลึกในใฝ่อาฆาต
แฝงหมายมาดมุ่งทำลายสลายสร้าง
ใจทุรชนปนคบคิดผิดธรรมทาง
เงาสว่างช่างมืดมิดปิดทางใจ.
หน้าส่วนตัว
1627
Calendar
Lovers
0 คน เลิฟSalukphin
