24 กรกฎาคม 2550 11:58 น.
Salukphin
ต้องกลืนกล้ำจำฝืนทนขื่นขม
เก็บตรอมตรมข่มใจไฟเหน็บหนาว
เก็บน้ำตาบ่านองหมองขื่นคาว
เก็บรอยร้าวรักกลับกลอกหลอกให้รอ
ด้วยใสซื่อสื่อภาษาว่าโง่เง่า
เธอจึงเข้าเฝ้าแฝงแต่งลวงล่อ
มากเล่ห์เหลี่ยมสันทัดจัดเจนพอ
ร้ายจริงหนอน้ำใจทำได้ลง
หลอกสอนรักสอนใจให้สับสน
แล้วแสนกลฉลฉ้อรักผลักไสส่ง
บอกให้รอขอสัญญาว่ามั่นคง
คนลุ่มหลงเซ่อซ่าเชื่อว่าจริง
เพราะหัวใจเขลาขลาดฉลาดน้อย
จึงเผลอปล่อยใจรักไปไร้เกรงกริ่ง
เสพขื่นคาวหนาวหนักรักทอดทิ้ง
คนกลอกกลิ้งขอไกลใช่จบกัน.
24 กรกฎาคม 2550 10:51 น.
Salukphin
บรรจงเก็บกระเป๋าเคล้าน้ำตา
ที่รินบ่าคลอครองหลั่งนองไหล
เก็บชอกช้ำซ้ำรานร้าวหนาวเหน็บใน
เก็บกลับไปบ้านนาป่าภูดอย
พิษแผลรักฟักใจในเมืองหลวง
กัดกร่อนทรวงสุดเศร้ามากเหงาหงอย
มากคมลิ้นถิ่นเล่ห์กลปนด่างพร้อย
ใจดวงน้อยเยินยับซับอ่อนแอ
ขอกลับไปบ้านนาถิ่นอาศัย
ซ่อมแซมใจที่สลายหายรอยแผล
ธรรมชาติวาดอบอุ่นกรุ่นรักแท้
อิงอกแม่ก็หายหนาวคาวน้ำตา
แดดทอรุ้งคุ้งฟ้างามยามสายใส
สายลมไกวไหวโบกโบยโชยไม้ป่า
เสียงนกร้องก้องขานพลิ้วลิ่วลมพา
ยิ้มเต็มหน้าระรื่นตื่นฝันดี
ในวันนี้มีสวรรค์ใจฉันสุข
ที่เคยทุกข์ระทมตรมหน่ายหนี
เพลงสวรรค์บ้านป่าเอื้ออารี
ร้อยไมตรีประหนึ่งยารักษาใจ.
23 กรกฎาคม 2550 17:03 น.
Salukphin
ฝากรอยยิ้มพิมพ์ใจรักสลักมั่น
หลอมผูกขวัญคนอ่อนแอแพ้หวั่นไหว
ด้วยรอยยิ้มแสนซื่อสื่อจริงใจ
แด่เพื่อนไทยให้รู้รักสามัคคี
มีใจเอื้ออภัยไม่ถือโกรธ
หรือลงโทษเข่นฆ่าพร่าศักดิ์ศรี
มิตรจิตมิตรใจมากไมตรี
ก่อนไม่มีคำว่าไทยในแผ่นดิน.
23 กรกฎาคม 2550 16:38 น.
Salukphin
เธอบอกย้ำคำรักรักแด่ฉัน
เหมือนภาพฝันนั้นลวงล่อล้อเสนอ
ด้วยไหวหวั่นหวั่นไหวใจเผอเรอ
เพราะพลั้งเผลอพลาดไปใช่จีรัง
วันนี้รักพรุ่งนี้ลืมเหตุปลื้มหลง
ความมั่นคงของใจไร้ความหวัง
ใจคนรับจึงเศร้าเหงาพ่ายพัง
เจ็บเซซังเพราะคำเธอที่เผลอลวง.
23 กรกฎาคม 2550 15:56 น.
Salukphin
ชีวิตที่เคยเป็นสุข........
ฉันไร้ทุกข์ใจโบยบินสู่ถิ่นกว้าง
เมื่อเจอะเธอเผลอใจไหวเบาบาง
ขวัญเคว้งคว้างหวั่นไหวใจอ่อนแอ
มีหัวเราะร้องไห้ดั่งใบ้บ้า
เจ้าน้ำตาแปลกไหมมิใช่แหย
ต้องอ่อนไหวในบางทีบ่อยขี้แย
เป็นคนแพ้พ่ายความรักปลักน้ำตา.