8 ตุลาคม 2550 16:13 น.
Salukphin
ไม่มีรักถักใจให้เผื่อเขา
ไม่มีเงาอ่อนแอแพ้หวั่นไหว
ไม่มีสายสัมพันธ์สานขานเยื่อใย
ไม่มีไหมสีทองคล้องร้อยรัก
ไม่มีน้ำจากตามารินไหล
ไม่มีไอละมุนกรุ่นทอถัก
ไม่มีบ่วงห่วงตาข่ายวางทายทัก
ไม่มีหลักไร้ประกันถอดสัญญา
ไม่มีคนของใจให้คิดถึง
ไม่มีซึ้งสายใจใยห่วงหา
ไม่มีรักหนักหน่วงถ่วงทรมา
ไม่มีค่าเคียงคู่กับผู้ใด
ไม่มีเศร้าโศกซมทุกข์ขมขื่น
ไม่มีชื่นชิดชมห่มสดใส
ไม่มีหยาดน้ำตาหลั่งอาลัย
เชื่อหรือไม่ใจฉันย้ำคำไม่มี
ไม่อยากรักร้อยใจมอบใครอื่น
กลัวขมขื่นพ่ายรักเสียศักดิ์ศรี
ไม่อยากเจอะเจ็บร้าวหนาวไมตรี
ไม่อยากหนีไฟช้ำล้ำล่วงใจ
ไม่อยากมีน้ำตามาห่อห่ม
ร้อยระทมตรมขวัญที่หวั่นไหว
ไม่อยากเป็นคนอ่อนแอมากแผลใน
ไม่อยากได้ถ้วยทองรองน้ำตา.
8 ตุลาคม 2550 16:02 น.
Salukphin
เพราะกิเลสเศษอารมณ์ทับถมอยาก
ที่หลายหลากในสังคมหล่มวายวุ่น
ทั้งเข่นฆ่าพร่าผลาญการทารุณ
โหมคุกรุ่นไฟกามลามละลานตา
น่าอนาถนะสังคมถมสัจธรรม
กิเลสกรรมถมถ่วงบ่วงเสน่หา
ทุกผู้คนวนว่ายพ่ายกามา
ยากรู้ว่าวันใดมอดถอดอารมณ์.
6 ตุลาคม 2550 12:38 น.
Salukphin
แค่มีเธออยู่เคียงข้างอย่างวันนี้
คงไม่มีน้ำตามารินไหล
ใจคงไม่เจอเจ็บเหน็บช้ำใจ
รักที่ให้คงมีค่ากว่าวันวาน
มิใช่หลอกออกปากฝากคิดถึง
ให้ซาบซึ้งจดจำคำวอนหวาน
ที่ผ่านมาคือคำคมบ่มร้าวราน
ใจสะท้านซ่านซับรับระทม.